My Luna •Chanmin

|special part four: his family|

[Chunghee]

Alfa olan kızın konuşması, daha doğrusu bağırmasıyla şaşkın bir şekilde geri çekilmiş ve ona bakmıştım. O ise hızla yanımıza gelmiş, karşımda oturan oğlanı kolları arasına alarak bana bakmıştı sinirle.

Babası yanımıza gelene kadar aynı şekilde bana bakmaya devam ederken kolları arasındaki kardeşi ise bıkkın bir şekilde nefes alıp vermiş ve ona bakmıştı.

"Sunmi, abartılacak bir durum yok. Kendimi her ihtimale karşı koruyabileceğimi sen de babam da çok iyi biliyorsunuz."

Kız kardeşinin bakışları o konuşurken yumuşamıştı. Kolları arasında olan omega kardeşine bakmış, onun yanaklarından öpmeye başlamıştı.

İkisini o şekilde gördüğüm zaman kurdumun sinirlendiğini hissetmiştim. Sunmi'nin yerinde olmak istemiştim. Ona ben de doyasıya sarılmak ve yanaklarından öpmek istemiştim.

Ama o istemediği sürece ona yaklaşmayacaktım. Başta kendime söz vermiştim, eşim olan omegaya karşı nazik davranacağıma ve onun istemediği hiçbir şeyi yapmayacağıma dair.

"Sana kıskanç baba genlerim titreyecek demiştim Seungmin."

"Abartma Chan, sadece küçükken olduğu gibi beraber takılıyorlardır büyük ihtimal."

Lider alfanın ve eşinin sesini duymamla beraber bakışlarım bu sefer onları bulmuştu. Lider alfa yanımıza geldiğinde ayağa kalkmış, önünde saygıyla eğildikten sonra tekrar yerime oturmuştum.

Eşi yanıma gelip oturduğunda ilk önce gülümseyerek bana bakmıştı. Başını özür dilediğine dair sallamış, ardından karşımızda duran çocuklarına ve lider alfaya bakmıştı.

"Siz iki alfa, benim minik bebeğimi rahat bırakın." demişti Seungmin hyung. İkisi de sanki aramızda lider oymuş gibi onu dinlemiş ve Jaehwa'yı rahat bırakmışlardı. O da bundan istifade diğer babasının yanına gelmişti. "Sakin kalıp ne olduğunu dinleyin ilk önce."

"Tamam, Chunghee anlat o zaman neden o kadar yakındınız?"

Sunmi'nin sorgular bir şekilde konuşmasıyla gözlerimi devirmiştim. Kardeşine olan bu düşkünşüğünü az buz anlamaya başlamıştım. Jaehwa her ne kadar bana bir beta olduğunu söylese bile bir beta değildi, ailesinin davranışlarından bile belli olmuştu.

Bang Jaehwa, kitaplarda geçen kahverengi kürklü bir omegaydı. Yalnızca gri kürklü alfalarla beraber olabilen omegalardan biriydi.

"Aslında ilk başta normal bir şekilde oturuyorduk efendim." demiştim lider alfaya bakarak. Olabildiğince nazik olmaya zorlamıştım kendimi. "Sonra benim canım sıkıldı, oğlunuzun dikkatini çekmek için yanağını ısırınca o da kitapla bana vurmuştu. Durumum kötü-"

"Sen hangi akılla oğlumun yanağını ısırıyorsun?"

Lider alfanın sinirli bir ses tonuyla konuşmasıyla istemsizce korkmuştum. Etrafa bakınmaya başladığım zaman buraya doğru gelen babamı gördüğümde ise durumun daha da karmaşık bir hal alacağını anlamıştım.

Babam yanımıza geldiği zaman bir elini omzuma koymuş ve karşımızdaki lidere bakmıştı aynı onun gibi sinirle gülümseyerek. Ben ise kimseye belli etmemeye çalışarak yan tarafta duran omegaya bakmıştım. Onun da bana baktığını gördüğümde ise gülümsemiştim.

"Sen hangi akılla benim oğlumu azarlıyorsun, alfa?" demişti Hyunjin babam. İkisi de normalde çok iyi anlaşan arkadaşlardı ama konu çocukları olduğu zaman ikisi de birbirine düşman kesilirdi. "Lider olduğun oğlumu azarlayabileceğin anlamına mı geliyor yoksa?"