My Luna •Chanmin

|special part final: I love you so much|

|Chan|

Derin bir şekilde nefes alıp vermiş ve karşımda oturan çocuklarımı izlemeye başlamıştım. Oğlum kırmızı ay zamanı eşini bulmuş ve onunla beraber vakit geçirmeye başlamıştı. Alfası iyi biriydi ama yine de onunla fazla vakit geçirmesini pek istediğim söylenemezdi.

Kızımız ise sürüden bir omegaya aşık olmuştu ve açılmaya korkuyordu. İkisinin arasındaki durum karmaşıktı. Bazı zamanlar araları çok iyiyken bazı zamanlar ise kavga ediyorlardı. Şu zamanlarda araları iyiydi, konuşsalar bile birbirlerinden kaçıyorlardı.

Yüzümdeki minik tebessümle bakışlarımı çocuklarımdan çekmiş ve yan tarafımda oturan eşime bakmıştım. O da duygu dolu bir şekilde çocuklarımıza bakarken bana bakmış, gülümsemişti geniş bir şekilde.

"Çabucak büyüdüler." demiştim ona bakarak. Bir kolumu onun beline dolamış ve yanağından öpmüştüm. "Daha dün ikimizin peşinde 'Baba!' diye koşuyorlardı."

"Bir de bana sor, onlara hamile olduğum zamanı dün gibi hatırlıyorum."

Verdiği karşılık ile ikimiz kıkırdarken tekrar önümüzde eğlenen çocuklarımıza bakmıştık. İkisi de eşleriyle eğlenceli ve güzel vakit geçirirken onları yalnız bırakmaya karar vermiş, kalkıp tekrar o nehir kenarına gitmiştik.

Nehrin kenarına vardığımız zaman ikimiz de oturmuş, bir süre sakin bir şekilde akmaya devam eden nehri izlemeye başlamıştık.

Eşimin omzuma başını yaslaması ile gülümsemiş, onu olabildiğince daha çok kendime çekmiştim. Saçlarına minik bir öpücük bıraktıktan sonra ikimiz de kıkırdamıştık.

"Ne çok şey yaşadık." demişti aramızdaki sessizliği bozmak için. "Hem geçmişte hem de ikinci kez karşılaştığımızda..."

"Evet, aralarından favorim Minho'nun her zaman seni kıskanıp saçmalaması."

İkimiz de dediğim şeye gülmüştük. Minho normalde duygularını, özellikle de kardeşine olan duygularını fazla göstermeyi sevmezdi. Seungmin hamile olduğunu söyledikten sonra kıskanmış ve bana bakıp bayağı saçma şeyler söylemeye başlamıştı.

Gerçi, bir ara o kadar sinirlenmişti ki elinde kalacağımdan korkmuştum.

"Benimki ise beni o alfadan kurtarmandı."

"O an çok sinirlenmiştim..." demiştim ona bakarak. O da bana bakmış ve gülümsemişti. "Hem sana zarar vereceğinden korktum hem de sana dokunmasına sinirlendim."

"Yine de beni kurtardın ve tekrar birbirimize kavuştuk."

İkimiz de gülümserken başımı onun başına yaslamıştım. Bir süre durmuş ve etrafı izlemeye başlamıştık. Dediği gibi zaman çabucak geçmişti, ilk tanıştığımız an dün gibi aklımdaydı.

"Bana onlardan neden kaçtığını söylemedin."

Başımı kaldırıp ona baktığımda o da bana bakmıştı. İlk başta neyden bahsettiğimi anlamamıştı ama sonradan anlamış, önüne dönerek etrafa bakmaya devam etmişti.

"Kurdumu öldürüp beni satacaklardı." demişti üzgün bir şekilde. "O sürü omegalara pek acımıyordu. Minho ve Hyunjin gittikten sonra omega olduğum anlaşılmıştı, o yüzden bunu kararlaştırdılar. Ben de oradan kaçtım."

Anlattıklarıyla birlikte sinirlenmiştim. Sinirim ise yanağımı öpmesiyle geçmiş, geniş bir şekilde ona bakarak gülümsemeye başlamıştım.

"Seni seviyorum, Chris. Tahmin edebileceğinden fazla hem de."

"Ben de seni seviyorum, Luna." demiştim alnından öpmeden önce. "Tahmin edebileceğinden fazla."

•••••••

Bitti... 😭😭

Normalde bayağı devam ettirecektim ama üşendim-

VE AKLIMDA ÇOK DEĞİŞİK BİR CHANMIN VAR- BU DA SANIRIM DAHA ÖNCE WATTY TARİHİNDE GÖRÜLMEMİŞ (benim araştırdığıma göre)
Ama yazınca tutar mı bilmiyorum

Kendinize iyi bakın canlarım, sizleri çok çok seviyorum. Bunca zaman yanımda olduğunuz için teşekkür ederim 🥺💓💞💘💕♥️💜💝❣️💙