Laurelle's Letter (Completed)

Chapter 20

---

Gabi gabi kong hinihintay si Laurelle kasama ang dalawa naming aso.

I always caught her smiling sa tuwing umuuwi siya at masaya na din ako sa tuwing nakikita ko siyang masaya. I hate to admit it but I am somehow thankful to Jeno for giving Laurelle the happiness the world didn't let her experience before.

Laurelle is literally glowing... she's very pretty.

Katulad na lang ngayon, kaka uwi niya lang galing sa dinner date nila ni Jeno. They celebrated their fifth month as a couple. Hayop sa galing ang memorya mo Lucas! hindi ka naman kasali sa relasyon nila.

Laurelle is smiling widely nang makapasok ito sa bahay. May dala pa itong bouquet of flowers at human sized stuffed toy. Jeno is somehow corny. He could've just simply gave her art materials.

Agad kong pinagalitan ang sarili dahil sa pag-iisip ng kung ano ano e hindi naman ako ang boyfriend ni Laurelle.

"Good evening mga baby ko." sabi niya nang lumapit sa kaniya ang dalawang aso para batiin siya at mag lambing.

"Oh my lovely Amor." she said using her baby voice before carrying Amor, our little baby girl. "Good evening too my favorite boy." sabi niya naman sa isang aso, the luckiest Moymoy.

"Good evening madam." bati ko sa kaniya. Nakangiti siyang tumingin sa akin bago ito lumapit at ibinigay sa 'kin si Amor.

Kinuha ni Laurelle ang dalawang paper bag habang karga karga pa rin si Moymoy. Inabot ni Laurelle sa akin ang paper bag kaya agad ko itong kinuha because Moymoy is already licking Laurelle's face... hay nako Moymoy!

It was a bag of dog food for Amor and Moymoy at ang isang paper bag naman ay nag lalaman ng burger, fries, at milktea, and I am assuming that these foods are for me.

"Wow naman! kasali ako sa budget!" sabi ko bago umupo sa couch. Umupo rin ito sa tabi ko.

"Syempre naman kasama ang tatay ng dalawang asong 'to." sabi niya at pinitik pa ang noo ko The boy was too stunned to speak. Itutusok ko na sana ang straw sa milktea nang binawi niya ulit ito sa kamay ko. "Hep! Napakain mo ba sila ng tama?" she asked kaya agad naman akong tumango.

"Pinaligo?" she asked again kaya tumango ulit ako.

"Syempre naman."

"Good, good." sabi nito at ibinalik sa akin ang milktea.

The next day, nakangiti ulit ito ng maka uwi. Hindi mo ba alam na dahan dahan mo akong pinapatay dahil sa mga ngiting 'yan, Laurelle?

"Ang ganda naman ng ngiti natin mareng Laurelle." bati ko sa kaniya nang makapasok na siya sa pintuan.

"Syempre naman, maganda ako e." that was the only thing she said to me before going upstairs. Dang it! my girl possessed the beauty of Aphrodite.

Masaya akong araw-araw masaya si Laurelle kaya kampante na ako na hindi siya sasaktan ni Jeno.

It was Saturday morning when Solil invited us to go fishing dahil sa susunod na araw ay babalik na ito sa New York at titira muna doon ng apat na buwan dahil may importante itong aasekasuhin.