Luscious Kisses of Dawn (KS #1) [ON-HOLD]

Kabanata XXXIV

Matapos ang paguusap namin ni mama tungkol kay Cali, hindi ko mapigilan ang sarili ko na makunsensiya. I don't know how to feel anymore. May parte sakin na awang awa ako sa kanya, pero sa kabilang banda iniisip ko rin kung bakit hindi siya galit sakin o baka naman limot na niya na ako ang rason kung bakit namatay ang mama niya?

I wanted to know yet, I couldn't find the courage to do so.

Wala sa sarili akong napatingin sa makulimlim na kalangitan. I felt lost, and I don't know why I'm feeling this way.

Nasa business meeting si Cali about two days ago. Bago siya umalis, inaya niya akong magdinner date kami. Yon nga lang later ko na narealize na hindi lang pala dinner date ang setting kasi kinabukasan na niya ako inuwi sa bahay. 

He took me to their family owned little island in Boracay and we stayed there for the night. 

Alam ni mama ang bawat detalye ng event na yun. Ako lang ang namis-lead. Grabe nasurprise ako, subra. Hindi, yong totoo, halos lumuhod na ako sa kanya para magmaka-awa na umuwi na kami that night, kasi nga alam na ni mama ang standing namin. Baka ilibing ako ng nanay ko ng buhay kapag di ako tumupad sa usapang dinner date lang at di overnight.

But, all was settled. Tinawagan niya mismo si mama at sinabi naman ng napakabait kong inahin na alam na niya ang lahat. Nagpaalam na si raw si Cali sa kanya at magenjoy nalang daw ako. 

 I sighed at the thought of that incident. Anyway, bukas pa ang balik ni Cali. I'm not gonna lie. Namimiss ko siya subra. Parang ilang buwan siyang umalis. The way I missed him is truly exagerated.

Am I a love sick puppy now? Brr.

Tinignan ko ang relo ko, 11 o'clock. Kaylangan ko nang umuwi. Tumayo ako at tinahak ang daan palabas ng café.

Walking my way to the parking lot. Nagulat ako nang may kamay na biglang sumupot mula sa likod. Masyadong mabilis ang nangyari.

After feeling dizzy my consciousness pulled me in a deep slumber.

NAGulat ako sa malakas na sampal na nadama, na gumising sakin mula sa mahimbing kong pagtulog.

"Finally awake dear sister,"

My cheek was burning fron pain. Sa lakas ng sampal na natanggap, natulala ako ng ilang saglit. Napatingin ako sa taong gumawa noon sakin.

"Ikaw?, demonyita ka talaga. Ano nanaman tong drama mo?" nagpumiglas ako mula sa pagkakatali. Wanting to breek free.

Isang malakas na sampal ulit ang natanggap ko.

"Oh, this feels good." saad niya matapos niya akong sampalin. Mas tumindi ang sakit sa pisngi ko. I tasted the metallic liquid coming from my mouth. Fuck.

"You better know your place Twine. Nasa mga kamay kita, baka nakakalimutan mo. I can do whatever I want with you now."

Kinabahan ako sa sinabi niya. Indeed, I am in a state of crisis at this very moment.

"Aren't you afraid of Cali finding out about this?" pananakot ko sa kanya. "Afterall, by now, baka alam na niya ang ginawa mong 'to," dagdag ko pa.

I'm stating fact. Cali, he's sweet and all. Pero, isang bagay ang alam ko. He doesn't like it when people touch what's his.

"Who cares," nagkibit balikat siya na parang alam na niya iyon. "I'm gonna die miserable anyway. Isasama na rin kita sa hukay para masaya diba?!" my heart tremble.

Anong gagawin ko? I need to survive. My baby.

Cali...

Sininyasan niya ang alipores niya na ibigay sa kanya ang baril.