Esiri olur çıkardı insan duyguların esaretine engel olamazdı.
Elif belki zamanında değer bilmez birine aşık olmuş sevmiş olabilirdi lakin aklı salim düşününce Faruk'u sadece, sevilmek için yanında tuttuğunu daha yeni kavrıyordu.
Odasında pencereden ölü gibi dışarı bakarken, eskiye dair duygularını düşüncelerini tek tek göz önüne alıyordu.
Faruk'un sözlü hakaret ve laflarına, neden katlandığını şimdi daha iyi anlıyordu.
Babası Cemal!
O zamanlar yaşı küçüktü cahillik edip kaçmıştı güya sevdiği adama geri dönüşüde yoktu.
Babasından görmediği ilgi ve sevgiyi çok yanlış yerlerde aramıştı. Bunu kabul ediyordu.
Burun kıvırıp perdeyi çekti.
Oflayarak kendini yatağa sırt üstü attı. Bakışları beyaz tavanda gezinirken kaşınan burnunu kaşıyıp hapşurdu.
Hayatında yaşadığı en kötü deneyim Faruk olmuştu. Sırf ilgi alaka için kendini resmen onu sevmeyen ihanet eden adamın kollarına atmıştı.
Elif yaşadığı duygu yoğunluğuyla çalınan kapıyı duymamıştı.
"Elif" diyen sesle hızla doğruldu. Çünkü giydiği elbise kalçalarına kadar çıkmıştı.
Alparslan gördüğü manzara karşısında donup kalsada bakışlarını o pürüzsüz tenden çekmeyi başarmıştı.
"Duymadım seni bir şey mi oldu" dedi.
"Baban geldi Elif seninle konuşmak istiyormuş" amcası Elif'i artık evine götürmek istiyordu.
"Tamam" diyip odasından çıkmış salona inmişti.
Yekta bey duyduğu ayak sesiyle bakışlarını kızına çevirmişti. Nerde olsa artık Elif'in kokusunu varlığını hissederdi.
"Kızım" sesi öyle özlem dolu samimi çıkmıştı ki Elif yutkundu.
Yekta beyin yani babasının gözleri dolmuştu.
"Beni görmek istemişsiniz" diyen kızına buruk buruk baktı.
Kızı ondan uzak duruyordu. Haklımıydı evet hemde sonuna kadar!
"Daha ne kadar benden kaçacaksın Elif yetmedi mi kızım" üç hafta olmuştu.
Gözlerini kaçıran Elif gidip babasının yanına oturmuştu. Ellerini dizlerine koyup yerde ki parkeye odaklandı.
Sesi istemsiz olarak, sert ve katı çıkıyordu. Buna engel olamıyordu yapacak bir şeyi yoktu.
"Cemal beyin her zaman bizi sevdiğini bu yüzden baskı uyguladığını düşünüp durdum ikizim ve benim asla başımızı okşayıp aferin kızlar dediğini bilmeyiz Rüzgar abimi daha çok sever sayardı. Bir gün ablam Aydın eniştemle geldi. Seviyoruz birbirimizi evleneceğiz dedi delirdi babam Aydın eniştemi kovdu ablamı odasına soktu.
Sesleri yükseldikçe korktum aç kapıyı diye bağırdık annemle nafile tam üç saat o odada kaldı sonra çıktı. İçeri girmemize izin vermedi.
Ertesi sabah ablam yoktu kaçmıştı." Durup derin nefesler aldı.
"Ondan sonra öğrendim babamın yani Cemalin ablamı dövdüğünü" evde kıyameti koparmış Elifte babasının Tokat'ını ilk defa tatmıştı.
Yekta ise duydukları karşısında öfkelenmişti.
"Ben özür dilerim" diyebildi. Kızlarının acı çekmesine mani olamamıştı.
Senin suçun yok demek istedi Elif ama sustu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Herdem!
General FictionGözün kör olur aşktan sevgiden derler ya benimki'de kör olmuş gözümün önünde ki kötülüğü görememiş kendimi kara batağın içinde bulmuştum. Sevdim dediğim adam bana yüreğime en büyük ihaneti yapıp çekip giderken benim ne halde olduğumu umursamamış ark...
