Son 2 bu hafta finalini vereceğim...
İnsanın sevdiği yanında olduğu vakit hayatın daha anlamlı daha güzel olduğunu anlıyordun.
Alparslan ve Elif danslarına son vermiş yerlerine geçmişti. Yakılan kınanın ardından dans müziği çalar çalmaz Alparslan elini tuttuğu gibi dans pistine çekmişti. İkili bir an olsun bakışlarını ayırmadan, dans ederken onları mutlulukla izleyenler. Hasetlik ve kıskançlıkla bakanlar da vardı.
"Ay şu hale bak Neslihan olmasa bu kasaba kızının kınasına gelmem" diyen Neslihan'ın yakın arkadaşı Nur'du.
"Sussana Nur gelmseydin zorla gel demedi sana" dedi Sinan.
"Kes be ay ben gidiyorum"tam gidecekti Neslihan öfke dolu bir ifadeyle yaklaştı.
"Bu kasabalı kızın kınasında işin yok zaten Nur" duymuştu ablasına kasabalı dediğini.
"Daha düne kadar ablanı gömüyordun ne oldu. " Dedi çantasını alıp koluna takarken.
"Sanane Nur ablam değil mi severim de sevmem de" diyip arkadaşlarının yanına oturdu.
"Sana taşralı ablanla mutluluklar" burun kıvırıp ordan ayrılmıştı.
"Aptal mı bu kız" dedi.
"Boşver" Sinan Neslihan'a yaklaşarak elini tuttu.
Neslihan aşk dolu ifadesi ile sevdiğinin kollarına arasına girdi.
Kına bütün hızıyla devam etmiş gece 23 gibi insanlar yavaş yavaş dağılmıştı. Elif yorgunlukla kendini boş sandalyelerden birine atarak ayağını ovdu.
"Ay öldüm" dedi sızlanarak.
"Bu ne ki iki gün sonra düğünün var" dedi Neslihan.
"Ay oda var dimi" bir saat önce Alparslan dansdan önce ayrılıp odasına çekilmişti.
Bu geceyi otelde geçirip evlerine geçip düğün için hazırlık yapacaklardı. Evlenmek sevdiği ile evlenip mutlu olmak Elif'e tarifi zor duygular yaşatsa da ona kalbini evini açan Alparslan'ı ömür boyu seveceğini biliyordu.
Belki aşık değildi ama sevgi en güzel duyguların başında geliyordu. Aşık olmak ikisi içinde erkendi. Başında ki tacı çıkarıp masanın üzerine koydu.
"Neyse hadi odalarımıza çekilip dinlenelim Elif gelinlik hazır mı?" Dedi merak ederek.
"Alparslan tasarlayacak gelinliği aceleye geldiği için ne kadar sürede çizer bilmiyorum" merak ediyordu.
"O bir gecede halleder merak etme sen" dedikten sonra hep birlikte odalarına çıktılar.
Elif kıyafetlerini güç bela çıkartırken, duyduğu sesle korkuyla çığlık attı. Balkonda gördüğü Alparslan ile nefesini düzene sokmaya çalıştı.
"Aklımı aldın adam nasıl girdin odama" diyen Elif iç çamaşırlarıyla olduğunu hatırlayınca utanmak istese'de Alparslan'ın heryerini gördüğünden ötürü utanma duygusu yok olmuştu.
"Aklını da kalbinide çoktan aldım karıcım yarın imam nikahımız var" dedi herşeyi usulüne göre ayarlamıştı.
İsteme hariç onuda yarın gece yapacaktı. Hoş kimsesi yoktu ki kimi kimden istetecekti.
"Alparslan ne oldu yüzün düştü" Dedi üstüne geceliğini geçirip.
"Seni babandan istemedim Elif isteme olmadı" dedi burukça.
Güldü genç kız isteme falan pek aklına gelmemişti. Gerek yoktu da buna ama çok istiyorsa tuzlu yada ballı kahve içerdi.
"Hayatım onca hengame de unuttuk boşver ama yok illa isteyeyim dersen yarın gece al abimi iste beni" dedi. Alparslan'ın akrabası yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Herdem!
Ficción GeneralGözün kör olur aşktan sevgiden derler ya benimki'de kör olmuş gözümün önünde ki kötülüğü görememiş kendimi kara batağın içinde bulmuştum. Sevdim dediğim adam bana yüreğime en büyük ihaneti yapıp çekip giderken benim ne halde olduğumu umursamamış ark...
