Herdem!

🌙Herdem 12 Bölüm🌙

İyiliğin uğramadığı kalp kötülük saçar!

Yekta ayakta durmakta güçlük çekiyor. Yinede dirayetini kontrol altında tutuyordu.

Şuan karşısında duran kız inkar edilemez gerçeklikle ona benziyordu. Gözlerini bir an olsun bile kızdan alamıyordu.

Kimdi bu kız Alparslan'ın evinde ne işi vardı. Ve neden gözleri ürkek ürkek bakıyordu.

"Amca diğerleri nerede" diye soran yeğenine bakmak zorunda kaldı.

"Abim Suzanı havaalanına bırakmaya gitti haberin yok mu senin" dedi.

Kaşları derinden çatılan Alparslan halasıyla göz göze geldi.

"Halil sen Elif'i götür hadi koçum" ses tonu itiraz kabul etmiyordu.

"Tamam abi" diyen Halil'le birlikte araca binen Elif kimseye bakmadan başını cama yasladı.

Giden aracın ardından telefonun çıkartıp Hakan amcasını arayan Alparslan son derece öfkeli ve sinirliydi.

"Hadi amca aç şu lanet olası telefonu" dıt dıt sesi ve sonra gelen tekesekleterin gıcık sesi eşlik etmişti.

"Aradığınız numaraya şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz" kulağından çektiği telefonu hırsla yere fırlattı.

Yekta bu süreçte yeğenini göz hapsine almıştı.

"Ne oluyor Alparslan" dedi iki eli cebinde tam tepesinde dikiliyordu.

"İçeri geçelim anlatacağım" demiş halasını'da alıp eve girmişti.

"Siz oturun" diyip odasına çıkmış yedekte tuttuğu telefonunu alıp tekrar aşağı inmişti.

Halası ve amcası sabırsızlıkla genç adamı bekliyordu.

"Seni dinliyoruz kimdi o kız Suzan ve Hakan neden apar topar gitti" bunu aklı almıyordu zaten!

"Amca Gülnaz yengem nasıl vefat etmişti." Diyebildi bir yerden konuya girmesi lazımdı.

Gülnaz ismini duyan Yekta anında dikeldi. Ruhu yüreği en çokta benliği cayır cayır yanıyordu hala!

"Doğum sırasında fazla kan kaybetmişti." Güçlükle konuşuyordu.

"Ben o gün lanet olsun ki Hakan'la yeni iş için toplantı yapıyorduk Gülnaz yanında sadece Suzan ve yardımcıları vardı. Beni doğumdan üç saat sonra aradılar." Derken sesi oldukça şüpheli ve sıkıntılı çıkmıştı.

Elbette buraya kadar herşey normaldi.

"Devam et amca"

"Biz toplantıdan çıktık tabi Hakan benden mutlu nedenini sordum eşinin hamile olduğunu söyledi. Mutluluğunu paylaştım onun nerden bilelim Suzanın'da Gülnaz gibi bebeğini kaybedeceğini" dedi.

"Neyse o gün beni aradı Suzan sesi hem korkmuş hemde rahatlamış geliyordu. Şimdi düşünüyorumda ne çok şüpheli durum öyle işte aradı gittik hastaneye maalesef ne kızım ne eşimi sadece morgda görebildim gerisini biliyorsun zaten Alparslan biz Gülnur'la bebek için evlenmiş olsakta sevmiştim onu" aşık değildi.

Sevmek aşktan daha üstündü Yekta'ya göre!

"Biliyorum ondan sonra Gülnar yengemle evlendin" başını salladı.

"Elbette" demedi tabi Gülnar hep vardı. Sadece geri planda kalmıştı.

Gülnura ihanet etmemişti uzaktan uzağa sevmişti.

"Neden sordun" Yekta artık cevap istiyordu.

"Amca kızın yaşıyor olabilir" diyebildi tak diye!

Bakakaldı Yekta ağzını açıp kapadı. Titreyen elleriyle göz kenarında oluşan hafif kırışıklığa kadar gözlerini yumdu.