Kalben iyi, ruhen kötü olayların başlangıcı aslında tam da o gece başlamış oldu.
Alparslan aldığı tatla, ruhunda gezinen aşk ve sevda esintilerini hissederken Elif'in kaçmaması için ensesinden sıkı ama nazik bir biçimde tutmuştu.
Elif o hem şaşkın hem sinirliydi her şey çok çabuk ilerliyordu. Ve bu durum sinirini bozuyordu.
Ama dudaklarının üzerinde ki naif baskı ve o tat Elif'in bazı gerçekleri kavramasını geçte olsa sağlamıştı.
Alparslan dudakları hareket dahi etmiyordu. Sanki sevgilisine veda eden kaçıp giden bir aşık gibi buse kondurmuştu.
Çekilmesi ve şu ortamı bozması gerekiyordu öyle değil mi ama ne çekilmek nede ortamı bozmak istemiyordu.
Hatta tam tersi karşılık vermek isteyen o arzu dolu Elif'i elinin tersiyle geriye itti. Erkendi çok erkendi tamam kabul ediyordu.
Alparslan'a karşı bir şeyler hissediyordu ama bu aşk değildi. Ufacık bir hoşlanma söz konusuydu. Evet inkar edecek değildi ama erkendi çok çok erken!
Dudaklarını çekti istemeye istemeye ne diyeceğini elini kolunu nereye koyacağını bilemedi.
Sonra duydu o sert sesin altında yatan yumuşacık, ses tonunu!
"Öpücük için özür dileyecek değilim Elif, pişman da değilim olmamda kaç yaşında adamım bu yaşıma kadar. Ne aşık oldum ne sevdim kalbim bir sana vuruldu" ikinci aşk itirafı söylediği kelimeler sözler hoşuna gitmişti.
"Duygularından bu kadar emin misin gerçekten Alparslan daha tanışalı ne kadar oldu" neredeyse iki üç ay olacaktı.
"Emin olmasam sana aşk itirafi yapmam Elif anlamıyor musun kızım seni seviyorum" duraksadı genç adam! Sonra devam etti sözlerine "biliyorum erken geliyor herşey sana, senden sadece bir şans istiyorum zorlama yok ısrar yok beni tanımaya alışmaya bak kalp bu sever mi sevmez mi biz karar veremiyoruz ama en azından dene" umutla konuşması beni dumura uğratmıştı.
Denemekten zarar gelir miydi? Korkularım gün yüzüne çıkmak için, çırpınıyordu. Ya bir gün oda başkasına giderse neden Faruk la bir tutuyordum ki onu hiç hiç o ve Faruk farklı kişilerdi zaten!
Bakışlarımı kaçırdım anladı, anlayışla gülümsedi ama hüzün kokuyordu buram buram.
"Tamam sen ne zaman hazır olursan bu süreçte beni tanısan iyi edersin Elif hanım" ses tonu muzipti.
Başımı salladım olumlu anlamda, tanımaktan zarar gelmezdi hem Alparslan dan alacak bir öcüm vardı.
Yılan!
Onun acısını çıkarmadan evet demek ki nasla ay asla yani.
İçimden gülerken dışım'dan gayet masum göründüğüme emindim.
"Yarın iş başı uyuyalım artık iyi geceler Alparslan"dedim.
"İyi geceler gece güzeli" cevap vermeden eve girip direkt odama çıktım.
Yarın yoğun bir gün olacaktı. Evde ki Alparslan'la işte ki Alparslan nasıldı bakalım!
Üstümü çıkartıp polar pijamaları giyip yüz üstü yattım elimi yastığın altına sokup uykuya daldım.
Alparslan o ise Elif'in ardından bir süre daha bakmıştı. Tam eve girmek için ayaklanmıştı ki duyduğu sesle durdu.
Beyza!
Bu kız ciddi anlamda başını belaya sokacaktı. Bahçeye nasıl girmişti hem Erdem nerdeydi.
Ulan Erdem!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Herdem!
General FictionGözün kör olur aşktan sevgiden derler ya benimki'de kör olmuş gözümün önünde ki kötülüğü görememiş kendimi kara batağın içinde bulmuştum. Sevdim dediğim adam bana yüreğime en büyük ihaneti yapıp çekip giderken benim ne halde olduğumu umursamamış ark...
