Çok değil zamanla öğrenecektin asıl olan gerçekleri.
Elif duyduklarından sonra göz göze geldiği Arslan'la dolan gözlerinden yaşlar aktı. Duyduğu her silah sesiyle çırpınıp dururken, kulağına fısıldanan sözlerle az' da olsa rahatladı.
"Şsstt sakin ol Elif ben yanındayım ben varken kimse sana zarar veremez" genç kızın dolu gözlerini görünce küfür etti.
Kesilen silah seslerinden sonra odaya dalan Halil ve Sedatla önce kendini sonra Elif'i kaldırdı.
Ateş saçan bakışlarını adamlarına çevirip adeta kükredi.
"Benim evimi basacak kadar gözü dönen o dingil kim Sedat" dedi boynunda ki damarlar deli gibi atıyordu.
Sedat ağırca yutkundu Halil'le göz göze gelsede bu sorudan kurtuluş yoktu.
"Bilmiyorum abi üç tane araba vardı. Kaçıp gittiler kamera kayıtlarına bakıyoruz" burnundan güçlü bir soluk alan Alparslan gözlerini kapayıp açtı.
"Bulun o iti bulmadan sakın ha gelmeyin" diyip gidin işareti yaptı.
Halil ve Sedat birbirine bakmadan hızla odadan ayrıldılar. Elif ise hala olayın şokundan çıkabilmiş değildi.
Sinirli sinirli bir aşağı bir yukarı volta atan adama çemkirdi.
"Kimsin sen söylesene bütün bunlar ne demek oluyor." Elif'in az çok hesap soracağını zaten biliyordu.
"Sırası değil Elif odana çık dinlen bir iki saat sonra hava aydınlanmış olacak" tek derdi buydu çünkü.
"Dalga mı geçiyorsun benimle sen" yok yok bu evde kafayı yemezse iyiydi.
Alparslan'ın aklına ise hiç olmayacak ama en azından Elif'i bu işlerden uzak tutacak bir fikir gelmişti.
"Benim asistanım olmak ister misin Elif okumadığını biliyorum en azından lise sona gitmedin hem okuyup hem çalışmak istemez misin" aldığı teklifle az önceki sinirli hali uçup gitmişti.
Emin olmak ister gibi baktı. Mavi gözlerde gördüğü kararlılık ve güvenle istemeden olsada gülümsedi.
Bir gülüşe tav olunur muydu olunurdu arkadaş hemde öyle böyle değil! Ve Alparslan o gece Elif'in gülüşüne tav olmuştu.
"Sen ciddi misin" algıları kapanmıştı Alparslan'ın gözleri sadece o ufak tebessüm ve çenede beliren gamzede takılı kalmıştı.
Sonra algıladı Elif'in ne dediğini.
Aval aval genç kıza bakıyordu boğazını temizleyip ellerini ceblerine soktu.
"Elbette eminim amcam ve ben beraber yürütüyoruz yarın onunla tanışmanı sağlarım" diyip sustu.
"Şey peki nasıl olacak asistanlık işi yani" heyecanlı heyecanlı sormuştu.
"Özel asistanım olacaksın Elif toplantıları ayarlayacak telefonlara bakacaksın yeri gelecek benimle iş seyahatlerine çıkacaksın" dudaklarını yalayıp iki adımda yaklaştı Elife!
Düşünceli düşünceli Arslana bakan Elif en son duyduklarıyla öfkeden deliye döndü.
"Ve bana Arslan deme benim adım Alparslan Karlıdağ" diyip odadan çıktı.
Yel gibi çıkıp giden adamın ardından sadece bakmakla ve öfkeden kudurarak geçiren Elif çığlık attı.
"Aaa lanet olası görürsün sen bende Elifsem bu yalanları sana bir bir sana yediririm" Diyip ona ayrılan odaya geçti.
Alparslan ise biraz olsun keyfi yerine gelmiş kendini buz gibi suyun altına atmıştı.
Aklında ise Elif'in o naif gülüşü ve öpülesi gamzesi vardı. Ne yazık ki Elif ona yasak olandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Herdem!
Ficção GeralGözün kör olur aşktan sevgiden derler ya benimki'de kör olmuş gözümün önünde ki kötülüğü görememiş kendimi kara batağın içinde bulmuştum. Sevdim dediğim adam bana yüreğime en büyük ihaneti yapıp çekip giderken benim ne halde olduğumu umursamamış ark...
