Küçük Sevgilim ( Raflarda)

« Kardeşlerim »

Barış #

Bizimkiler okuldan geldiğinde ev yine canlandı. Hiç birimiz hiç bir zaman bir aileye sahip olmadık belki ama kalabalık bir aile oluşturmuştuk. Ve ben bu aileyi çok seviyordum. Hayatımda değer verdiğim sayılı şeylerden biride arkadaşlarımdı.

Gelir gelmez Savaşa sataşmıştım. Onunla uğraşmak çok zevkliydi. Saklayamadığı tek duygusu öfkeydi ve bunu kendine has ilginç küfürlerini ederek açığa vururdu. Çabuk sinirlenen biri olsa da iki dakika sonra affeder.

Doruk elini Savaşın omuzuna atıp " Uğraşmayın bebeğimle. Zaten sevgilin bu gün lafı soktu Savaşcığıma. " dedikten sonra Savaşa döndü ve " Acı var mı güzelim ? " diye dalga geçip güldü. Savaş yine küfür homurdanıp durdu.

" N'oldu ne dedi, Hira ? " diye sorunca Eslem hemen anlattı. Yazık kızı nasıl utandırdıysa dünki kız çocuğunu canavara çevirmiş.

" O zaman sana bir kız ismi bulalım Savaş. " deyip güldüm. Bizimkilerde bana eşlik ediyordu.

Savaş " Bakalım kendimi kız arkadaşının üzerinde tatmin edince aynı şeyi söyleyebilecek mi ? " deyince sinirlerim tepeme çıktı. " Bende senin üzerinde yaparım ha ? Ne dersin ? " diye karşılık verdim.

Tamam Hira benim sevgilim değildi. Bu saçma oyunu da Savaş için sürdürüyordum ama yine de benim sevgilim olarak bilinen birine bu şekilde davranması beni sinirlendirdi.

Doruk kavga çıkacağını anlayıp araya girdi. " Tamam kavga etmeyin. " dedi sonra Savaşa dönüp " Düzgün konuş çocuğun sevgilisi hakkında. " diye uyardı ardından bana dönüp " Sende gitme çocuğun üzerine. " diye beni de uyardı.

Herkez odalarına dağıldı. Az sonra odamın kapısı çaldı. " Barış gelebilir miyim ? " diyen bu sesin sahibi Eylüldü.

" Gel." derken uzandığım yatağımdan kalktım.
Eylül içeri girerken odayıda süzdü. " Aferin ! Sabah bıraktığım gibi. "

" En son berbat bir halde bırakmıştım ellemeseydin keşke gelince halledecektim."

" Boşver. " deyip yatağa oturdu. Bende camı açıp kalçamı pervazına yasladım ve bir sigara yaktım. Ne zaman bir sorunum olsa içerdim. Onun dışında içmezdim. Zaten sağlık sorunlarım var.

Eylül tabikide odama oturmaya gelmemişti. Bir şey söyleyecek olmalı.

Sigaramdan bir nefes çekip üfledim ve " Anlat, dinliyorum. " dedim.

" Asıl ben seni dinliyorum. Hirayla Savaşa inat çıkmıyosundur umarım kızı kullanmanızı istemiyorum."

Onu kızdırmak için " Merak etme hamile kalırsa sahip çıkarım çocuğa." dedim.

" Gerizekalı ! Uçkurundan başka bir şey düşün ! " deyip gitti. Normalde bu kadar da piç biri değildim tabikide ama Eylülü kızdırmak bir çocuğun annesini kızdırması kadar zevkli. Sanırım bu sefer annemiz fazla kızdı.

Peşinden giderken arkasından seslenip durdurmaya çalıştım." Eylül bekle ! Eylül beklesene ! Ya şaka yaptım. "

Odasına girip kapıyı kapattı.Kapıya vurup " Eylül gel konuşalım hadi. " dedim.

Odalarına girebilirdim aslında ama en son bu odaya girerken yanımda Uras da vardı ve Eslem kafama kırmızı dantelli bir sütyen atmıştı. Ben de sütyeni alıp Urasa uzatmış ve " Yanlış oldu galiba. " demiştim. Sonrasında Eslem aslında o iç çamaşırını Esinin onu kızdırmak için aldığını ve o iç çaşırını Esine atmak isterken bana geldiğini söylemişti ama yine de o odaya girmiyorum.