catboy store

e34

تاعو اهی کشید و پرسید
-هنوز به اون جایی که گفتیم نرسیدیم؟

ییفان لبخندی زد
-چرا دیگه... خیلی نزدیک شدیم...

و بعد به راهش ادامه داد...
تاعو واقعا دلش میخواست گریه کنه...

الان تقریبا دو ساعت بود که توی راه بودند...

نمیفهمید چه اصراریه که اینجا بیان؟

اصلا پشیمون شده بود که پیشنهاد ییفانو قبول کرده...
تو خونه مونده بودند بیشتر از حالا استراحت کرده بودند...

یک دفعه ییفان بدون هیچ هشداری ایستاد و تاعو گیج به طرفش برگشت
-چیشده؟

ییفان به خونه ای زل زده بود...
اروم پرسید
-تاعو... به نظرت این خونه چطوره....

تاعو به خونه نگاه کرد...

با وجود اینکه گیج بود که یکهو ییفان چرا داره اینو میپرسه گفت
-قشنگه...

ییفان همونطور به خونه زل زده بود گفت
-دوست داری یه روزی... توی همچین خونه ای زندگی کنیم؟

تاعو دقیق تر به خونه نگاه کرد و خندید
-اره حتما! بیا بریم بچه ها خستن...
ییفان سریع گفت
-جدی میگم تاعو...

تاعو نگاهش کرد و گفت
-خیلخوب... یی... معلومه که دوست دارم توی همچین خونه ای زندگی کنم... ولی این خونه برای از ما بهترونه!

ما نمیتونیم همچین جایی زندگی کنیم... این محل... ‌کاملا داد میزنه که محله گرونیه... دو ساعت با اتوبوس از خونه و محل زندگی ما فاصله داره... برای همین‌... من... فقط میتونم رویای زندگی تو همچین خونه و محله ای داشته باشم...

ییفان سری تکون داد
-ولی تاعو... اگه بتونم همچین خونه ای رو بخرم... تو خوشحال میشی مگه نه؟

تاعو به خونه نگاه کرد و گفت
-البته که میشم... ولی یی... بهتره که الان بی خیال رویا پردازی درباره اینده بشی و بیای بریم...

ییفان جلو تر اومد و اروم گفت
-رویا پردازی نیست تاعو...
تاعو نگاهش کرد
-چی رویا پردازی نیست؟

ییفان به خونه اشاره کرد
-زندگی توی همچین خونه و محله ای... رویا پردازی نیست تاعو...

تاعو سری تکون داد و سرسری گفت
-باشه باشه... حالا بریم ؟

ییفان اروم از توی جیبش کلیدی رو در اورد و گفت
-تاعو...اگه بهت بگم... اون خونه مال ماست... باور میکنی؟

تاعو چند ثانیه ای نگاهش کرد...
بعد پرسید
-منظورت...چیه؟ سر کارم... گذاشتی؟

ییفان اروم سرش رو به معنی نه تکون داد‌...
بعد کلید رو رو به روی تاعو گرفت...

-بیا‌... خودت امتحان کن... این کلید در ورودیه....

تاعو گیج کلید رو از دست ییفان گرفت
اروم گفت
-یی... تو واقعا...