In the Night Sky

KABANATA 17

"Sandali!" inis akong bumangon dahil may nagdoorbell kahit madaling araw na. Gusto ko lang matulog dahil masakit ang ulo ko!

"Ang aga aga!" kinusot ko pa ang mata para makita kung sino iyon.

"It's your fault," he said unexpectedly as I reached for my gate's lock to open it. "It's because of you," he said. Napatingin ako sa kanya kahit ang nag iisang ilaw dito sa harapan ng bahay ko ay nagpapatay bukas.

I locked my gate again so I could just return to the inside and refused to listen to what he was saying. He's wasted, and I'm not in the mood to listen to his bullshit. Nagtataka ako kung ba't siya nandito sa mismong bahay ko. I don't feel safe right now.

"Open this! I need to talk to you!" my heart raced when he yelled at me.

"W-Why?" I asked, running inside. "Please go home na, Kevin! My neighbors will wake up because of you!" nagtatago pa 'ko sa likod ng main door habang pinapaalis na siya. "Hindi ko kasalanan, okay?! I swear I didn't do anything!" umiiyak kong sigaw dahil sinusubukan niyang buksan ang gate ko. Inaakyat niya na ang gate ko kaya nagmadali akong tumakbo sa kwarto at isinara ang pinto.

"K-Kiah..." hinanap ko ang phone ko ngunit wala iyon sa bag ko. Nanginginig kong pinindot ang red button sa kwarto ko, nagbabasakaling tutulungan nila 'ko kahit matagal na 'kong wala sa DOWN.

Mas bumilis ang tibok ng puso ko nang sunod sunod ang malakas na katok ni Kevin sa pinto ng kwarto. Tumayo ako agad para magtago sa walk in closet at isinara iyon. Ipinatay ko na rin ang mga ilaw sa buong bahay ko dahil sa takot. I need some help. Natatakot ako't kinakabahan.

"Buksan mo 'to o ako ang magbubukas?!" naninigaw si Kevin habang sinisira pa yata ang pinto dito sa kwarto.

Inilipat ko ang stall para ilagay sa pintuan ng walk in closet, upang hindi niya rin ito mabuksan kapag nasira niya na ang pinto. Kinakabahan man ay binuhat ko rin ang maliit na cabinet para sa toiletries. "Tangina! Buksan mo 'to, Chin!"

Napatalon ako sa gulat. "Umalis ka na, Kevin!" takot man ay matapang kong isinigaw iyon. Natatakot na 'ko sa kanya. "You're trespassing! Tinawagan ko na ang officers!" I lied to hide my emotions.

"I want you, Chin! Please, let me in!" kumatok pa siya nang dahan dahan. Kinakabahan ay isinara ko ang bintana sa dulo dahil baka subukan niyang pumasok doon. "Babarilin ko 'to!" sigaw niya muli.

Mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko nang sabihin niya iyon. Napalunok ako bago tumayo at tumungo sa cabinet kung saan may butas iyon papunta sa ibaba. Bago ako bumaba ay kinuha ko na rin ang isa sa mga baril ko. I keep my pistol in my hand and close my cabinet to go down. I pause walking downstairs as I hear his footsteps heading in my direction. I point my pistol at the door if he ever opens it, I can shoot his head right away.

"Nas'an ka na ba?" natatawang tanong niya. "Huli ka!" sigaw niya pa. Hinigpitan ko lalo ang hawak sa pistol na hawak. What the hell!

"Mahal na mahal kita, Chin! I want you back." I rolled my eyes when he said that. "Chin?!"

"Shit," napatingin ako sa gilid nang may maramdaman ako. "Oh no," bulong ko sa sarili nang mapagtantong nabanggit ko iyon.

Malakas ang tawa ni Kevin kaya mas lalo akong kinabahan dahil dinig ko iyon sa harapan ko mismo. Napabuntong hininga ako at iniipit ang baril sa pajama ko.

"I got you," malakas ang tawa niya habang kinakatok nang mabilis ang maliit na butas kung nasaan ako. Sinuntok niya iyon kaya nanlaki ang mata ko nang biglang lumapat ang kamay niya sa mukha ko. "I miss you," he smirked. I don't want to see that smirk again. Natatakot ako para sa kanya.