NEVER BEEN INLOVE WITH MY KPOP IDOL

CHAPTER 68

Seven Years later

I'm on my way to my room. Marami din akong kakilala na nakasalubong and they just greeted me along the way. It's like I'm having a meet and greet with all of this people because every second I turn my head they just keep greeting and congratulating me. Hindi ko namang maiwasang hindi mapangisi because alam kong pinaghirapan ko naman ito thats why I'm here receiving different praises.

As I enter my room a man in front of my desk welcomes me. Niyakap niya ako at hinalikan sa pisnge.

"I'm so proud of you"he said. Ningitian ko lang siya. It's kuya.

Dumiretsiyo na ako sa working table ko at nagsimula ng makipagusap sa bagong Entertainment na kakapasok lang sa building. Ito din ang reason kanina kung bakit ako pinupuri ng mga co-workers ko and staffs. Kuya just stopped by my office kaya hinintay niya talaga ako hanggang sa makapasok ako a while ago. Hindi naman siya nagtagal because may another business din siya sa busan. He again hugged me and left me with his proudest smile. Hindi na ako nakapagthank you sa kanya because he signal me not to. I'm having a talk with the owner of the new Entertainment na kakapasok lang sa building.

"Good luck!"aniya. Napangiti naman ako sa sinabi niya. He's always be the first person who is so proud of me since I made this business.

Yes. Ako ang Chief Executive Officer ng building na to o mas kilala bilang CEO, I owned this building. I'm through different trials and failures but I know na hindi ko maabot lahat ng ito kung wala yun. Naging masipag at matiyaga ako sa college years ko dito sa Korea. I took Accountancy as my course in college, so much expected na sa business field talaga ang punta ko.  After nung graduation sa high school my life changed. I didn't expect that college is really different from High School. I received different advice from kuya as well kina mommy and daddy.  Hindi ko din inaasahan sa mga oras na yun that I'm already experiencing mental breakdowns. Naging mahirap talaga yun sa akin dahil naiistress ako sa lahat ng bagay. But still thankful because kung hindi ko naranasan ang mga yon I think I will not made this far.

As I study to control, discipline, know my self even more I just realised that sa lahat ng mga taon na lumipas ay ngayon ko lang pala nasubukang mahalin ang sarili ko ng ganito. Na sa lahat ng mga taon na yun ay pinag-aksayahan ko lang pala ang oras ko sa isang tao na hindi naman pala para sa akin. Naging malakas ako at hinding-hindi ko pinagsisihan na mas pinili kong lumayo sa kanya. Minsan mapapangisi nalang ako sa ere na, High School is just a part of our life. Pati na din sa lahat ng tao na naging bahagi ng buhay high school ko.

I learned to love my life first nung magsimula ang journey ko sa college at masaya ako dahil mas nakilala ko kung sino talaga ako.Hindi din nga ako makapaniwala dahil sa lahat ng taon na yun ay ngayon ko lang nalaman sa sarili ko na matagal ko pala siyang binura sa buhay ko. I'm happy to know that na kaya ko at pinaniwalaan ang sarili na mas kaya ko kung wala siya. I'm good and healed.

Napangisi nalang ako. I put down the telephone back on the desk. It was a great chat with the new entertainment president. Matagal na kasi niyang gustong ilagay sa building ko ang Entertainment niya because knowing my building is one of the most known and massive throughout the years since I started putting out this business.

Kahit ako hindi rin makapaniwala dahil big industries in Seoul wants to engage to my building. It was a dream come true. I'm holding above ten Entertainments in my building right now. I have also the chance to meet Mr. Jiwon Park the CEO from HYBE Labels when he welcomes me to join the forum. Marami na rin akong contacts sa different owners of different establishments dito sa Seoul.  At marami na rin akong tao na nakilala, I'm so glad to meet different boy and girl groups here in South Korea. Especially the Bangtan.