Melek, hayatın bütün zorluklarını görmüş üzerinden gelmeye çalışırken altında kalmış kız...
Nefesim arada kesiliyordu. Bileğimi çok sıkmışlardı. Canımı yakıyordu. Hiç bir şey yapmadım.
Bitkinim, yorgunum, kırgınım.
Uyumak istiyordum. Yine ve yenide...
Şuan koltukta oturmuş Alp abinin vurmasını bekliyordum. Sınırlı sinirli önüme bir o yana bir bu yana yürüyüp duruyordu. Suçu bende bulmuştu kesin. Kolum acıyordu. Çok sıkı sıkmıştı. Hala acısı vardı. Gözlerimden damlalar hiç durmaksızın akıyordu."Oğlum ne oldu. Çıktığımızdan beri bi sinir bi sinir. Şu kızın hâline bak ya. Melek kalk hadi yukarı çıkalım."dedi Almina Hanım."Dur anne dur."dedi bağırarak. Yerime iyice sinmiştim."Neden bana söylemedinki. Ya ben çıkmasaydım o an..... Melek biz seni nasıl koruyacağız."dedi. Beni neden koruyorlardı ki."Size söylemedim çünkü unuttum. Siz telefon alırken göz kırptı. Takmamıştım başta. Ama ben nasıl bileyim böyle olacağını."dedim. Gözlerine baktım. Azıcık yumuşamıştı.
"Alp oğlum bırak kızı"dedi. Bu sefer sert konuşmuştu. Alp abi bir bana bir Almina Hanıma bakıp salondan çıktı. Çıktığı gibi derin nefes verdim. Korkmuştum. Saat 6 gibiydi. Saat 7 de geliyordu işe gidenler. Okula gidenler ise 4 gibi gelmişti ama ben onları görmemiştim. Almina Hanımın telefonu çalmaya başladı."Efendim canım......Tamam canım ben herkese söylerim....... Öpüyorum seni."dedi ve kapattı. Son cümlesini kıkırdayarak söylemişti."Melek akşam bir tane davet varmış. Hadi hazırlan"dedi. Kafa salladım. Ayağa kalktım. Çıkarken"Melek Alp'e de söyler misin?"diye soru sordu. Kafa salladım. Yukarı çıkmaya başladım.
Alp abinin kapısının önünde bekliyordum. Ne siyecegimi bilmediğimden dolayı içeride giremiyodum. Tam bir adım attım, kapı açıldı. Burnum gene bir duvara çarptı. Çok acımıştı. Elimi burnuma götürdüm. Gözlerim yaşarmıştı. Hep benim başıma geliyordu bunlar ya."Melek iyi misin?"dedi."İyiyim"dedim."Akşam davet varmış söylemek için gelmiştim."dedim. Kafa salladı. Arkamı dönüp odadan çıktım. Üstümü değiştirmem gerekti. Davet olduğu için canım elbise giymek istemişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hızlıca giyindim. Boğazımdaki morluklar ortaya çıkmıştı. Aynadan boğazıma bakmaya başladım. Onların hepsini Enes(eski abi) yapmıştı. Kendimden iğreniyorum.
Hızlıca giyinmeye çalışıyordum. Altımı giyinmiş, üstümü giyiniyordum. Kapım açıldı. İşte korktuğum başıma geliyordu. Kapı kapanıp kilitlendi. Kilit sesini duyduğum da arkama döndüm. Yüzünden iğrenç bir ifadeyle yanıma geliyordu. Hemen üstüme geçirdim kazağı. Geri geri gittim. Sırtım duvara çarptığın da durmak zorunda kaldım. Çenemde el hissettim. Kafamı kaldırmıştı. Göz göze geldik. Benden uzundu. İğrenç bir şekilde bana bakıyordu. Sonra elleri vücudumda gezinmeye başladı. Ağlamaya başladım."Neden naz yapıyorsun. Sende istiyorsun. Ben biliyorum."dedi. Kafasını boynuma gömdü."Abi ne olur dur. Yapma."dedim. Ama beni dinlemiyordu."Yalvarırım dur. Ben istemiyorum. Kimseye söylemem abi."diyerek iyice ağlamaya başladım."Sus. Biliyorum naz yapıyorsun sen."dedi. Durmadı...
Aklıma dolan anılar ile kafamı iki yana salladım. Ellerim boynuma gitti. Çok korkunç bir gündü. Boğazıma doğru bir şeyin çıkması ile tuvalete koştum. İçimde ne var ne yok çıkarmıştım. Ayağa kalkıp sifona bastım. Elimi yüzümü ağzımı yıkadım. Etrafta fondöten aramaya başladım. İlk çekmeceyi açtığımda, bulmuştum. Hemen morluk olan yerlere sürmeye başladım.
