"Hadi Melek!"diye bağırdı annem.
"Çok açık bu anne."
"İn hadi."dedi sabırsızca annem.
Merdivenleri inmeye başladım.
En sonuncu merdiveni inip ayağımı yere bastım.
"Siktir!"dedi Alp abim.
"Oha!"dedi Arslan.
"Oğlum bu çok güzel lan."dedi Umut abi.
"Abi ben bunu nasıl saklayım."dedi Bora.
"Seni yaparken bunlardan farklı ne yaptık biz."dedi babam.
"Hadi hadi çıkmamız lazım."dedi annem.
Alp abim yanıma geldi. Azıcık eğilip elini uzattı.
"Hanımefendi."dedi.
Elinin üstüne elimi bıraktım.
Sonra elimi öptü abim.
İyice utanmıştım.
"Uzaklaş lan kızımdan."dedi babam.
Abim sırıttı.
"Senin kızınsa benim neyim."dedi abim.
Elimi bir eliyle tutup koluna geçirtti.
Biz önden ilerlerken onlarda arkamızdan gelmeye başladı.
"Abime bak. Hemen de aldı kızı."
"Kes sesini Barış."
"Tamam abi tamam."
"Hoş geldin Ateş."dedi bir adam.
"Hoş buldum Yılmaz."dedi babamda.
Hep beraber bir masaya oturduk.
"Ya anne neden hepimiz siyahız Melek beyaz. Kız daha çok dikkat çekiyor."
Hiç bir şey demedi annem. Duymamazlıktan geldi. Çok sıkılmıştı bu durumdan. Belliydi.
Düğün eğlenceli geçiyordu. Biraz sonra ışıklar kapandı. Sonra arkadan bir müzik çalmaya başladı. İçeri gelinle damat girdi.
Bir kaç dakika sonra etraftan çiftler kalkmaya başladı.
Babam annemi kaldırdı.
"Barış beni dans kaldırsana."dedi Umut abim.
"Umut sal beni oğlum."
"Hadi Barış."
"Hayır dedim Umut." Hayretle dinledim onları.
"Bu dansı bana lütuf eder misiniz?"dedi Alp abim.
"Ah tabiki."dedim. Elini tuttum abimin.
"Çok güzelsin bugün."dedi abim.
Gülümsedim.
"Melek bak şu Demir midir nedir gözleriyle yiyecek seni. Döverim ben onu."
"Düğün bitsin. Sonra döversin."
"Bu arada Kurt mudur Çakal mıdır nedir her neyse gözlerini üzerinden çekmiyor. Onuda döverim."
"Onu dövme abi."
"Ooo bak seen. Tamam sevdiğini biliyordum da."dedi abim.
Abimin ayağına bastım. Abim acıyla inledi.
"Hak ettin abi."dedim küskünle.
"Bir tanem benim küsme hemen."dedi abim. Omuz silktim.
Abim saçlarıma uzunca bir öpücük kondurdu.
Bakmadım yine. Utanıyordum zaten bu konuda.
"Ben oturacağım."dedim abime.
"Tamam güzelim oturalım."dedi abim.
"Niye erken geldiniz?"diye sordu Asaf abim.
"Melek yoruldu."
"Abi ben bu tuvalete gidip gelmeyim hemen."dedim.
"Geleyim mi güzelim."
"Yok abi. Kaç yaşındayım ben."
Ayağa kalkıp masadan ayrıldım.
Tuvalete girdim.
"Ayy şu Ateşlerin kızına bak. Ne kadar çirkin."dedi biri.
"Ayy haspam. Bir de Alpciğimin yanından ayrılmıyor."dedi ikinci birj
"Neyse onu bırakırlar bir kaç güne. Duyamadın mı? Dora neler diyordu o kız hakkında. Sürtük."dedi birinci kız.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
BEN GELDİMMMYENİ KİTABIMI YAYINLADIMMMMM. Bence bakabilirsiniz. Oda aile kitabı.
Narin bir kaç bölüm hazır. Tutarsa yayınlamaya devam ederim. Ama tutmazsa silerim.
HEPİNİZE ÇOKÇA KALPP💞🖤💞🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşanmamışlıklar
Literatura KobiecaMelek, hayatın bütün zorluklarını görmüş üzerinden gelmeye çalışırken altında kalmış kız... Nefesim arada kesiliyordu. Bileğimi çok sıkmışlardı. Canımı yakıyordu. Hiç bir şey yapmadım. Bitkinim, yorgunum, kırgınım. Uyumak istiyordum. Yine ve yenide...