Yaşanmamışlıklar

19🤍🐑

"Fark ettiyseniz dün yemekten erken kalktı normalde olsa söz dinlemek için de olsa kalırdı. Sonra elini koymuş gibi Meleğin çekmecesinden buldu. Bir de direk Meleğin odasına bakmak istedi. Bildiğim bir şey var ama onu bilmeyin."dedi Tarık Bey. Bu ayrıntılara dikkat etmiştim fakat düşünmemiştim.

Hemen ona baktım. Gözlerimi Boraya çevirdim. İlk ona baktım nedense. Düşünüyordu. O bana inanmamıştı. Ona çok kırılmıştım. Evet yakın olmayabilirdik. Ama işte ikizimdi. Bana inanmasını beklemiştim. Sonra Karan ve Kağan abiye baktım. Onlar zaten bekliyormuş gibi bir halleri vardı. Asaf abiye. Bana nötr davranıyordu. Fakat şimdi inanmıştı galiba. Umut ve Barış abi de öyle. Alp abi zaten bana en başta inanmıştı. Ama Almina Hanım inanmamıştı galiba. Gözlerinde öyle bir ifade vardıki kime inanacağını bilmiyormuş gibi.

Haklıydı. Gerçekten ona hak veriyordum. Aynı olay olsa kime inanacağımı bilmezdim.

"Anne bugün Kurt gelecek."dedi Asaf abi."Gelsin oğlum."dedi Almina Hanım. Ayağa kalktım. Benim burda durmamdan rahatsız olabilirlerdi."Nereye Melek."dedi Asaf abi."Ben yukarı çıkayım."dedim."Neden?"dedi kaşlarını çatarken."Şey rahatsız olursun belki."dedim."Rahatsız olmam, olmayız güzelim."dedi gülümseyerek. Kafa salladım. Geri oturdum yerime.

"Anne."dedi Arslan."Efendim oğlum."dedi Almina Hanım."Şey geçen haftaki sözlü açıklandı."dedi Arslan."Eeee oğlum."dedi Almina Hanım."95 almışım. Anne wallahi çok çalıştım. Ama bu kadar oldu."dedi Arslan üzgün üzgün."Arslan derslerini bu kadar takma oğlum. Ders bu yükselir düşer. Ben sana kızmam. Kafayı yiyeceksin. 'Ders ders' diye."dedi Almina Hanım."Arslan oğlum. Biz seninle bu konuyu konuşmuştuk. Bu kadar takmıyacaktın hani. Evet iyi olabilirsin ama fazlası olmasına gerek yok."dedi Tarık Bey."Biliyorum baba. Konuştuk. Ama elimde değil."dedi Arslan.

Çok üzgün duruyordu. Yardımcı olmak çok isterdim. Bu bir takıntıydı. Ayağa kalktı salondan çıktı Arslan. Arkasından baktım. Tarık Bey sıkıntılı bir nefes verdi. Acaba bu Kurt kimdi.

Beş on dakika sonra kapı çaldı. Kapıyı açmak için kalktım.

Kapıyı açtığımda karşımdaki insan çok uzundu. Kafamı kaldırıp baktım. Gördüğüm yüz ile kalbim tekledi. O çok çok yakışıklıydı. Yüzü çok sertti. Tek kaşını kaldırdı. Uyandığım için kafamı eğdim. Geri çekildim kapıyı açtım."Sen kimdin?"diye sordu. Sesi gerçekten çok sertti."Ben...Ben kimim"diye konuştum. Ne! Ne demiştim ben.

Gülümsedi."Bende onu soruyorum."dedi sert sesinden ödün vermeyerek. Asaf abin sesi duyuldu. Derin bir nefes verdim."Hoşgeldin Kurt."dedi."Hoşbuldum da bu kız kim Asaf."dedi. Asaf abiye baktım. Acaba ne diyecekti. Tereddütle bana baktı."O kardeşim Melek."dedi. Rahatlamıştım."Anladım."dedi. Büyük ihtimalle Asaf abi anlatmıştı.

İçeri geçtim. Onlarda arkamdan geliyordu. Bir şeyler konuşuyorlardı. Ben çok utanmıştım. Nasıl bakacaktım yüzüne. Tarık Beyin yanına oturdum."Hoşgeldin Kurt oğlum."dedi Almina Hanım."Hoşbuldum Almina Teyze."dedi Kurt.

"Anne biz yukarı çıkalım. Siz yemek saati çağırırsınız."dedi Asaf abi."Tamam oğlum çağırırız. Siz çıkın."dedi Almina Hanım. Kafa salladı Asaf abi. İkiside salondan çıktı.

"Melek söylemeyi unuttum. Yarın matematik sözlüsü var. Geçen hafta söyledi hoca."dedi Bora. Ona bakmadan kafa salladım. Gerçekten çok kırılmıştım. Bana inanmamıştı, okulda tek bırakmıştı. Matematiğim iyi olduğu için önemsemedim.

"Melek kızım hadi Asafları çağır."dedi Almina Hanım. Kafa salladım. Nasıl çağıracaktım. Çok utanıyodum. Odasını bilmiyordumki. Yırtmıştım galiba."Şey ama ben odasını bilmiyorumki."dedim kafamı kaşırken."Aaa tabi ya. Güzelim, ikinci kat karşına çıkan ilk oda."dedi. Suratımı astım. Arkamı dönüp mutfaktan çıktım.

Bora öyle dedikten sonra Almina Hanım beni de alıp mutfağa gitmişti. Beraber yemek yapmıştık. Yemek yapmayı az çok biliyordum. Yemek yaparken abilerin mesleklerini ve yaşlarını öğrenmiştim.

Alp abi şirkette çalışıyordu. 28 yaşındaydı. Karan abi polisti, Kağan abi ise mimardı oda şirkette çalışıyordu. 25 yaşlarındaydılar. Asaf abi matematik öğretmenliği okuyordu. 20 yaşındaydı. Umut ve Barış abi ise lise sondu. 18 yaşındaydılar. Arslan lise bire gidiyordu. Ben lise üçtüm. Erken başlamıştım. Bora da öyle başlamış. Eski ailemin yaptığı iyi şey buydu.

Derin nefes verdim. Kapıya vurdum. İçeriden gel sesini duyunca kapıyı açtım."Şey... Almina Hanım yemeğe çağırdı."dedim. Asaf abi kafa salladı."Hadi Kurt."dedi Asaf abi ayağa kalkarken.

Ben önde onlar arkamda aşağı iniyorduk. Asansörün önüne geldik."Sen ne okumak istiyorsun Melek."diye sordu Kurt. Ne bana mı sormuştu. Çok güzel söylemişti ismimi. Birine ilk defa bu kadar çok yakışmıştı adım.

"Ben daha düşünmedim."dedim."Anladım."dedi.

"Afiyet olsun."dedi Tarık Bey. Yanımda bu sefer Kurt vardı. Yemeğe başladık."Kurt baban ne yapıyor."diye sordu Tarık Bey."Ne yapsın Tarık amca. Çalışıyor."dedi Kurt. Tarık Bey kata salladı.

Bugün gene beraber masayı toplamıştık. Sadece Asaf abi ve Kurt yukarı çıkmışlardı. Ödevleri acilmiş o yüzden çıkmışlardı. Yemeği yaparken tatlı yapmıştım. Şuan onları servis ediyordum.

O çalışan Teyze haftanın belirli günleri geliyormuş. Yani normalde yemekleri Almina Hanım yapıyormuş. Çok güzel yapıyordu. El lezzeti çok güzeldi. Bugün bana pilav yapmayı öğretmişti. Bir dahakini ben yapacaktım.

Bende yerime oturup tatlımı yemeğe başladım. Güzeldi. Olmuştu işte. Alp abi ile Tarık Bey bir iş hakkında konuşuyorlardı.

"Tatlı çok güzel olmuş anne."dedi Karan abi."Ben yapmadım oğlum. Melek yaptı."dedi Almina Hanım."Çok güzel yapmışsın güzelim."diye atladı Alp abi."Afiyet olsun."dedim yanaklarım ısınırken."Ya abi ben konuşuyordum."dedi Karan abi sinirle."Ne yapayım oğlum sen benden önce konuşsaydın."dedi Alp abi.

Karan abi sinirle önüne döndü. Sonra bana baktı. Yüzü yumuşamıştı bana bakınca."Çok güzel olmuş ellerine sağlık güzelim."dedi Karan abi."Afiyet olsun."dedim.

"Anne Kurt çıkıyor."diye bağırdı Asaf abi.  Ayağa kalktı Almina Hanım.

Bir beş on dakika sonra Almina Hanım ve Asaf abi içeri girdi.

Uykum gelmişti. Ayağa kalktım."İyi geceler."dedim salondan çıkarken."Sanada iyi geceler güzelim."dedi arkamdan Kağan abi.

Kafamı yastığa koyduğum gibi aklıma Kurt geldi. Ben neden onu düşünüyordum. Gözlerimi sıkıca yumdum. Bir kaç dakika sonra uyku beni ellerine geçirmişti bile.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bayramınız mübarek olsun ✨

Bölümü akrabaları gezerken yazdım.

Ne kadar para topladınız bakalım.

Kurt hakkında ne düşünüyorsunuz?

Görüşmek üzere bebeklerimmm 🛸💙👽