Yaşanmamışlıklar

33🖤🦝

"Doydun mu güzelim?"

"Evet baba."dedik bıkkınlıkla.

Kaç kere sormuştu şu soruyu.

"Şimdi ne yapalım?"

"Bilmem."dedim omuz silkerken.

"Sahile gidelim mi?"

"Olur"dedim heyecanlanla.

Denizi görmeme pek izin vermemişlerdi eski ailem. Yani bir kere belki. O da küçüktüm pek hatırlamıyorum. Denize uzak bir yerde oturuyorduk zaten. Ve ben denizi çok merak ediyordum.

"Hadi bakalım."dedi ve ayağa kalktı.

Arabaya binerken babam kapımı açtı."Teşekkür ederim."

"Rica ederim prensesim."dedi ve göz kırparak kapıyı kapattı. Kıkırdadım.

Ben de oyunu devam ettirmek istedim.

"Prensim beni nereye kaçırıyorsunuz böyle."dedim yapmacık bir üzüntü ile.

"Ah prensesim ah. Denize kaçırıyorum sizi."

"Hayır olmaz. Babamın haberi yok prensim. Gelemem."

Sonra kahkaha attı. Bende ona eşlik ettim.

ᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈᚐᚈ

Nerdeyse saat gece yarısını geçmişti. Biz biraz yürümüş biraz oturmuştuk.

Karşımdaki parka baktım. Ne de güzeldi.

Hiç oynanmamıştım. Çok istemiştim her seferinde dayak yemiştim. İzin vermemişlerdi.

"Hadi bin salıncağa."

"Ben mi?"

"Evet güzelim sen."

Koşarak salıncağa bindim.

Babam arkamdan itti. İlk başta yavaş olsa da sonra hızlandı. Ellerimi iki yanıma açtım. Önce düşecek gibi hissetsemde vazgeçmedim. Tutunmadım zincilere.

Salıncağa, kaydırağı ve tahterevaliye binmiştim. Babam da bana eşlik etmişti. Çok eğlenceliydi.

"Teşekkür ederim."

"Ne teşekkürü Melek. Ben senin babanım. Yapmam gerek şeyi yaptım."

"Bir babanın yapması gereken şey değil mi bu?"

"Evet güzelim."

"Neden Ahmet yapmadı bana. Ona zarar vermemiştim. Hatta ona yardımcı bile oldum. Çalıştım. Evin işlerinde yardımcı oldum. Her isteğini yaptım. Sadece oğlunu memnun edemedim ben..."

Elini direksiyona vurdu. Olduğum yerde sıçradım."Özür dilerim, özür dilerim. Korkuttum seni."

"Önemli değil."dedim fısıltıyla.

Eve girdik. Ayakkabılarımı çıkarıp kenara koydum. Salonun ışığı daha açıktı. Oraya doğru ilerledim.

"Hoş geldiniz."dedi annem.

"Hoş bulduk."dedi babam.

"Saat kaç haberin var mı Tarık. Götürdün yavrumu. Özledim ben kızımı."

"Hah o benim de kızım Almina."

İkisinin kavga edeceğini anlayan Asaf abi araya girdi. Beni kıskanmaşlardı!

"Saçmalamayın. Siz yaptınız o çocuğu ya hani. İkinizin de çocuğu oluyor falan."

"Eşek sıpası."diye ağzının içinde bir şeyler geveledi homurdanarak babam.