Yaşanmamışlıklar

43🤍🐩

"Seninle sevgili olurum Kurt."dedim.

Mayışmaya başlamıştım.

Hiç bir şey demedi. Uykum gelmişti.

"Uyuyabilir miyim?"

"Uyu yavrum."

Mükemmel kokusuyla kendimi uykuya bıraktım.

"Melek!"diye bir ses duydum. Annemin sesine benziyordu.

Gözlerimi açmak için zorladım.

Koltukta yatıyordum.

Yavaşça doğruldum.

"Kızım!"dedi annem. Sonra sıkıca bana sarıldı. Saçlarımı öptü.

"Tarık amca yukarıya çıkalım mı?"diye sordu Kurt. Gitmemişti.

Babam kafa salladı. Çıkmadan önce yanıma gelip saçımı öptü.

Babam, Kurt, Alp, Karan, Kağan abim yukarı çıkmıştı.

"Bir şeyin yok dimi?"diye sordu annem endişe ile.

Anneme bir şey demedim.

Baya bir yukarıdan inmediler. Ban koltukta uzanmaya devam ediyordum.

Kurt olmasaydı tecavüze uğrayabilirdim. Kurt vardı. İyiki de vardı.

Sevgili mi olmuştuk?

Yüzümde gülümseme oluştu.

Karnımdaki acı çoğalıyordu.

Yavaşça yerimden kalktım.

"Nereye güzelim?"

"Tuvalete anne."biraz soğuk davranıyordum. Elimde değildi.

Karnıma baktım. Bununla atlattığım için mutlu hissediyordum.

Karnıma baktım duygulu duygulu. Bu söndü. Bundan sonra kimsenin bana dokunmasına izin vermeyecektim.

Yaraya dokundum. Yaş aktı karnıma. Çok acıtmıştı. Ağzımdan minicik bir çığlık kaçtı.

"Yeter artık. Yeter."

"Melek aç kapıyı."dedi annem. Kapıya vuruyordu.

"Çıkacağım anne."dedim. Canım acıdığı için dişlerimi sıkıyordum. Sesim değişik çıkmıştı o yüzden.

Ellerimi yıkadım. Yüzüme şu çarptım.

Salona girmeden babamın sesini duydum.

"Yukarısı temizlenene kadar Meleği aşağı kattaki bir odaya alalım. Öldüreceğim o şerefsizleri!"dedi sonlara doğru iyice sinirlenirken.

"Melek güzelim yanıma gel."dedi babam.

Yanına ilerledim. Saçlarıma sertçe bir  öpücük bıraktı.

"Özür dilerim güzelim."dedi babam.

Cevap vermedim. Kafamı arkaya doğru atıp gözlerimi kapattım.

"Ben çıkayım Tarık amca."dedi Kurt. Hızlıca gözlerimi açtım. Yerimde doğruldum.

"Tamam oğlum."dedi annem.

"Ben bakarım. Kalkma sen anne."

Ayağa kalktım.

"Teşekkür ederim."dedim kafamı farklı yere çevirirken.

"Rica ederim güzelim."

"Kurt..."

"Efendim?"

"Neyiz biz şimdi."dedim kısık sesimle.

"Sevgilimsin güzelim."dedi.

Gözlerine melül melül baktım.

"Görüşürüz güzelim. Yazdığım zaman bak tamam mı?"

"Hıhım."

Aklıma sertçe bir öpücük kondurdu.

Bu adam aklımı başımdan alıyordu.

Az önceki olayı bu kadar kolay atlatmam normal değildi. Yoksa fırtına öncesi sessizlik miydi bu?

Kurtun arkasından baktım uzunca. Sonra derin bir nefes aldım.

Salona ilerledim.

Oturmadım koltuğa.

Ayakta hepsinde baktım.

"Niye bakmadınız telefona baba. Niye biriniz bile bakmadı? Eğer bakmış olsaydınız bu halde olmazdım! Hiç bir şey yaşamış olmazdım!"karnımı açtım.

"Bakın! Beni niye tek bıraktınız evde."ellerimi saçlarıma atıp sertçe çekiştirdim. Ayağa kalkmışlardı.

Derin nefesler aldım.

"Kurt gelmiş olmasaydı tecavüze uğrayacaktım. Kaldıramıyorum artık! Anlayın yoruldum!"diye bağırdım. Sesim evde yankılanıyordu. Boğazlarım acıyordu. Annem ağlamaya başlamıştı.

"Yeter!"kenarda duran vazoyu yere attım. Kriz geçiyordum.

"Melek sakın ol! Bir yerine bir şey olacak!"dedi Karan abim.

"Ne sakini he!? Ne sakini! Bir yerime bir şey olacakmış olan oldu zaten! Fakat siz tenezzül edip şu salak telefonlarınıza bile bakmadınız!"dedim. Yorulmuştum. Boğazım acıyordu.

Yere çöktüm. Yaşlar durmadan akmaya devam ediyordu.

Alp abim yavaşça yanıma eğildi.

"Güzelim... Sakinleş."dedi yatıştırıcı sesiyle.

"Abi..."dedim gözlerine bakarak. Sesim mırıl mırıl çıkmıştı.

"Abim benim. Öldüreceğim onları. Bir daha sana dokunamaz bile."

"Karnımı gördün değil mi abi? Hepsini onlar yaptı abi. Dur dedim. Dinlemedi."

"Biliyorum bir tanem."

"Uyuyalım mı abi?"

"Uyuyalım güzelim."

Kucağına aldı beni.

İlk katta her hangi bir odaya girdi.

"Karnına krem sürelim. Sonra uyuyalım."

"Tamam."

Ben yatakta otururken yanıma geldi. Elinde krem vardı.

"Uzan sen."

Karnıma kremi deydirdiğinde ilkildim.

Yavaşça sürdü abim. Canımı acıtmak istemiyordu.

Yanıma uzandı. Beni kendine çekti.

"Hadi uyuyalım güzelim."

"Çok yoruldum abi. Ama atlatacağım. Hepsinin üstesinden geleceğim."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Moralim biraz bozuk dünkü olaydan sonra. Yanlış anlaşıldım. Bir de ilk defa kötü bir yorum aldım. Normalde çok kez okuma listelerine eklenirdim. Ve bundan mutlu olurum. Fakat yorumun içeriğiydi olay. Neyse önemli değil.

Bugün doğum günüm ve size hediyem olsun.

Size yansıttığım için gerçekten özür dilerim.

Görüşmek üzere 💞