Melek, hayatın bütün zorluklarını görmüş üzerinden gelmeye çalışırken altında kalmış kız...
Nefesim arada kesiliyordu. Bileğimi çok sıkmışlardı. Canımı yakıyordu. Hiç bir şey yapmadım.
Bitkinim, yorgunum, kırgınım.
Uyumak istiyordum. Yine ve yenide...
Şey oy unutmayın olur mu? | | | Bu nasıl bir şeydi böyle. Karnıma sıcak su torbası koymuşlardı. Mide spazmı geçiriyormuşum. O kadar fazla yedirmişlerdiki normaldi. Birde ilaç vermişdi doktor olan kuzenim. Geçmiyordu ağrı. Uyumak istiyordum. Belki o zaman geçerdi. Tarık Bey keşke saçımı okşasaydı. Geçen seferki gibi. Saçıma dokunulması bile uykumu getiriyordu benim.
Yanımdaydı ama söylemeye utanıyordum. Sırtıma karnıma şiddetli ağrılar giriyordu."Tarık Bey."dedim çok kısık sesle."Efendim güzelim."dedi yanıma doğru yaklaşırken."Şey... Saçımı okşar mısınız?"dedim utana sıkıla."Okşarım güzelim."dedi. Ellerini saçlarıma attı. Kafamı dizlerine koydu. Cenin pozisyonu aldım. Sıcak su torbasından koekuyordum patlar diye. Her ne kadar koymak istemesemde zorla işte. Baya diretmiştim. Ama ne fayda.
"Melek."dedi Tarık Bey."Efendim."dedim."Melek bize o evde ne yaşadığını söyle, anlat güzelim. Bir an önce suç duyurusunda bulunalım."dedi. Bir şey demedim. Zordu anlatmak benim için. Kimseye anlatmadığım bir olay vardı. Ben o olayı anlatmakdan korkuyordum. Uyku kollarını bana açınca koşarak gittim kollarına.
Gözlerimi açtım. Hala Tarık Beyin kucağındaydım. Karnımdaki ağrı azalmıştı. Camdan içeri güneş vuruyordu. Aynı zamanda dışarıdan evin insanlarının sesleri geliyordu.
Tarık Bey sabaha kadar oturmuşmuydu böyle. Yavaş yavaş yerimden kalktım. Saçlarım çok uzamışlardı. Kesmek istemiyordum. İlk defa uzatmak istiyordum. Tarık Beye baktım. Kafası yatağın başlığına yaslanmıştı. Boynu ağrımış olmalıydı. Koluna dokundum.
Hemen kalkıp kolumu tuttu. İlkildim. Bana dikkatli baktı. Sonra elini geri çekti."Üzgünüm Melek. İsteyerek olmadı, refleks."dedi kafasını cama çevirirken."Önemli değil."dedim. Hızlıca yataktan kalktım. Odada banyo vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapımı açtım. Karşımda Alp abi vardı."Güzelim."dedi. Sonra yanıma gelip sıkıca sarıldı."Çok korktum sana bir şey olacak diye."dedi. Gülümsedim.
Kahvaltı yapmış masada sohbet ediyorlardı. Bugün beraber gezecekmişiz. Ama nereye gideceğiz bilmiyorum. Burası çok sıcaktı. Aklıma Adana olacağı geliyor. Umarım öyle değildir.
Bu kıyafetler ile gezmek istemediğim için üstümü değiştirmeye yukarı çıktım. Almina Hanım hazırlamıştı bavulumu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yırtmacını azıcık daha az düşünün.)
Çantamın içine kulaklık, dudak parlatıcısı falan koymuştum.
Taş köprüye gelmişdik(medya).Alp abiye nerede olduğumuzu sorduğumda beklediğim yanıtı aldım. Evet, Adanaydık. O kadar sıcaktıki sürekli su içme ihtiyacı duyuyordum. Korkuyordum çünkü yükseklik korkum vardı. Alp abi elini omzuma koymuş, korkumu azda olsa geçirmeye çalışıyordu. İşe yarıyordu da. Elini belime koyması için eğilmesi gerekiyordu. O yüzden omzuma koymuştu.
Yemek yemeye oturmuştuk. Kebap yiyecektik. Çok yorulmuştum.
"Kızım hadi yesene."dedi Almina Hanım. Daha ne yiyeyim ben ya."Doydum."dedim."Zorlamak istemiyorum. Dünkü olaydan sonra. Ama az yedin güzelim."dedi Almina Hanım."Çok yedim ama."dedim."Peki" dedi.
Elimi yıkarken aynadan kendime baktım. Yüzüme göre minik bir burnum vardı. Gözlerim kahverengiydi. Saçlarımda öyle. Aşırı güzel bir yüzüm vardı. Yanaklarım tombuldu mesela. Kiloma göre vardı işte yanaklarım.
Eve gelmiştik. O kadar çok yorucu geçmiştiki, bacaklarım sanki kopuyordu. Saat 7-8 gibiydi. Yatağa uzandım. Kapı çaldı."Gir."dedim. Yatakta oturur pozisyona geldim. İçeri Karan abi girdi. Ondan sonra beni kucağına almak isteyen-İlk bölümlerde var- adam girdi. Onun peşine Tarık Bey, Almina Hanım ve Alp abi girdi. Ne oluyordu. Bir şey mi yapmıştım yoksa.
"Ne oldu. Bir şey mi yaptım."dedim."Hayır güzelim sen bir şey yapmadın."dedi Karan abi. Ne olmuştu?
"Melek bak yanımdaki Berkay. Psikolog. Senin ile bir şey konuşmamız lazım."dedi Alp abi. Anlamıştım. Hayır anlatamazdım. Olmazdı. Kafamı iki yana salladım.
"Hayır Melek anlatmanı istiyorum. Biliyorum çok zor ama anlatman lazım."dedi Almina Hanım. Kafamı iki yana salladım. İstemezlerdiki beni. Uzaklaşırlardı benden. Pistimki ben. Kimse istemezdi beni. Onlar erkekti. Utanırdım ben.
Odadan hızlıca çıktım. Hemen merdivenden indim. Oturduğumuz yerden geçmem gerekti dışarı çıkmam için. Oradan da hızlıca geçtim. Kapı açıktı. Arkamdan bana sesleniyorlardı. Duymadım. Neden olduğunu sorgulamadan koşarak çıktım. Nereye gittiğimi bilmeden sadece koştum.
Durdum. Etrafıma baktım. Nerede olduğumu bilmiyordumki. Etraf kararmıştı. Arkamı döndüm. Bedenim birinin büyük bir duvara çarptı ve geri sendeledi. | | | | | | | | | | Sizce kim?
Bölümleri hızlıca geçirmeye çalışıyorum.
Sınavlarım başlıyor pazartesi günü. O yüzden geç gelecek. Üzgünüm.
