Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SHİNOA PERİŞAN BİR HALDEYDİ
sadece köylülerin bakışlarını fiziksel olarak üzerinde hissetmekte kalmıyor, aynı zamanda annesi tüm kıyafet ve aksesuarlar konusunda aşırıya kaçıyordu.
"Aman Tanrım! Sarı sana çok yakışmış! Aslında biraz lavanta rengi ve yeşil de almalıyız" dedi Pyua.
"A-aslında anne, kırmızı bir kimono alabilir miyi-"
"Ah tatlım, kırmızı senin için çok ağır bir renk, ten renginle uyuşmayacak. Pembe daha iyi bir seçenek, ya da belki turuncu" Pyua hemen geri döndü.
Shinoa annesinin fikrini kabul etti, zaten kendini o renklerde giyinmiş olarak göremiyordu.
"Ah, bu arada hemen bir şeyler satın alabilir miyim? Söz veriyorum, hemen geri döneceğim" dedi Shinoa.
"Sana eşlik edecek birine ihtiyacın var mı?"
"Hayır iyi olacağım, teşekkür ederim anne" dedi Shinoa hafifçe eğildi, sadece yalnızken kullandığı bastonu hizmetçilerden birine uzattığı için teşekkür etti.
Pyua " Benimle yaklaşık 40 dakika içinde Oshitsu no Fuku adlı dükkanında buluş. Oldukça popüler, bu yüzden yol tarifine ihtiyacın olursa çoğu insan seni nereye yönlendireceğini bilir" dedi Pyua.
"Tamam, yakında görüşürüz" dedi Shinoa. İnce bastonunu onun birkaç metre önünde tutarak yola çıkarken.
Çoğu insan onun için bir yol açmış olsa da, bir noktada yanlışlıkla bir çocuk ona çarpmış ve birkaç adım geriye tökezlemesine neden olmuştu.
"Ah üzgünüm" özür diledi, alnını ovuşturarak, çünkü Shinoa'nın kalçasına temas etti.
"İyi misin?! Kafanı çok sert çarpmadın, değil mi?!" Shinoa biraz panikledi, boyuna bakılırsa genç bir çocuk olduğunu anlayabileceği için diz çöktü.
"Hayır, ben iyiyim" diye sessizce yanıtladı koyu saçlı çocuk, ayağa kalkıp Sokutai'sinin tozunu silkerken. (Sokutai: Yalnızca, mensupların, aristokratlar ve Japon imparatorluğu sarayındaki imparator tarafından giyilen geleneksel bir Japon kıyafetidir.)
"Emin misin? Her ihtimale karşı doktora kadar sana eşlik etmemi ister misin? Ya da aslında... gidip önce ailenden özür dilemeliyim" Shinoa mırıldandı.
Yedi yaşındaki çocuk açıkça " Sorun değil ve ailem... artık burada değiller" dedi.
"Oh... umm... özür dilerim, o zaman seni koruyucularına geri götürmemi ister misin? Neredeler? Bir çocuğun burada tek başına olması çok tehlikeli" dedi Shinoa.
"Yalnız yürümek senin için daha tehlikeli değil mi?" diye sordu çocuk, küçümseyici ya da başka bir şey gibi görünmek istemeyerek.
"B-ben yani... yani tam olarak bir yetişkinin gözetimine ihtiyacım yok, ama vasileriniz kaybolduğunuzu öğrenirlerse endişelenirler." diye mantık yürüttü Shinoa.
