"Annenle yaptığın iddiayı unuttuğumu sanma. Görevde başarısız olursan Shinoa'nın bu yılın başında Naoya-sama ile evleneceğini kendin söyledin", ikizlerin babası hatırlattı.
"Siz ikiniz görevi nasıl öğrendiniz?!"
"Bütün köy bunu biliyor! Dürüst olmak gerekirse, utanmalısın Suguru. Sen ve sözde en güçlü şaman bu kadar basit bir görevi nasıl başaramadın?! Kendi itibarını umursuyor musun? BİZİM itibarımızı?? Nasıl olduğunu biliyor musun? Annen ve ben hem seni hem de Shin'i büyütmek için çok çalıştık"
"YETER!" diye bağırdı Suguru, saç bukleleri düşüncelerinden daha dağınıktı.
"SUGURU BU, SUGURU ŞU, PARA SUGURU! UMURUNDA MI?? NELER YAŞADIĞIM BİLE UMURUNUZDA MI?" diye bağırdı Suguru, yüzlerinin buruşmasını izlerken bastırılmış duygularını ebeveynlerinin üzerine boşaltarak. İnançsızlık ve şaşkınlık karışımı bir şey.
"S-Suguru, tabii ki umursuyoruz...", diye mırıldandı Pyua.
"Öyle mi?" diyen esmer erkek alaylı bir şekilde güldü, sözleri hiç şüphe içermiyordu.
"Gerçekten öyle mi?" diye tekrarladı.
"Yoksa ikinizin de tek umursadığı şey zenginlik ve statü mü?"
Ağzından bir nefes çıkarken Pyua'nın gözleri genişledi.
Daiji, "SUGURU! ANNENLE VE BENİMLE DÜZGÜN KONUŞ" diye azarladı Daiji.
İkizlerden büyük olanı alay etti.
"Neden uğraşayım ki? Bu noktada mesele zayıfı korumak bile değil, mesele zayıfın korunmayı hak edip etmediği."
"N-nesin sen-"
"Rahatsız ettiğim için kusura bakmayın ama Suguru-sama için bir mektup geldi", diye sözünü kesti bir hizmetçi.
