Xavier

Kabanata 17: Raíz de Catástrofe

---•••---•••---•••---•••---•••---•••

DALAWANG araw nalang at ikakasal na si Arturo at Araceli. Ngayon pa lang ay abala na sila sa pag de-dekorasyon ng palamuti sa mansion ng mga Torres. Inaayos na ang magiging pwesto sa likod ng mansion kung saan mangyayari ang piging sa gabi. May nag-aayos din ng kalesa at ginawa itong magarbo dahil ito ang maghahatid kay Araceli patungo sa simbahan.

"Ano ba 'yan, hindi ganyan. Ganito..." Reklamo ni Ariana kay Crisologo habang nag eensayo sila ng sayaw na tinikling na kanilang e rerepresenta sa piging.

Kanina pa napapailing at tumatawa si Daniel sa dalawa dahil palaging pinapagalitan ni Ariana si Crisologo. Samantalang si Claridad naman ay panay awat sa dalawa dahil parang mga aso at pusa kung magbangayan.

"Oo na, dahan-dahan muna kayo Claridad. Ang sakit kaya maipit ang paa sa pagitang ng mga kawayan na 'yan." Reklamo rin ni Crisologo.

Napaagik-ik nalang si Claridad dahil parang nakakaramdam na ng pagkatindi ang kambal. "Masakit na rin ang aming mga kamay, sa kawayan kasi dapat nakatitig habang nagsasayaw...hindi kay Aring." Tukso ni Claridad sa dalawa.

"Yieee! Haha!" Tukso rin ni Daniel.

"Ha-ha-ha, akala niyo nakakatuwa?" Sarkastikong tawa ni Crisologo at sinuway ang dalawa.

"Sus! Parang ano..."

"Ano?" Hirit pa ni Ariana kay Claridad.

"Wala, sige na. Simulan niyo na ulit ang mga hakbang sa pagsasayaw ng tinikling. Mahiya naman tayo sa mga nag rorondalla." Sabi pa ni Claridad at pinipigilan ang pagtawa.

Napailing nalang si Crisologo at inilagay na ang mga kamay sa likuran.

Habang si Araceli naman ay nasa silid ni Arturo at tiningnan ang kabuuan ng traje de boda. Magarbo ito na baro at saya. Kulay puti ito at detalyado ang pagkaburda ng disenyong rosas. Naroroon din ang mga palamuti sa kaniyang buhok at ang balabal.

"Maganda ba, langga?" Nakangiting tanong ni Arturo kay Araceli.

"Oo, langga." Napangiti rin pabalik si Araceli kay Arturo. Hindi na siya makapaniwala na dalawang araw nalang ay ikakasal na silang dalawa.

Tanggap na ni Araceli ang nakalaang tadhana para sa kaniya. Talagang hindi sila para sa isa't isa ni Xavier at nakatalaga na ang magiging buong buhay niya kay Arturo.

"Ikaw ang pinakamagandang babae na ikakakasal sa araw na 'yan." Litanya ni Arturo at hinawakan ang kamay ni Araceli sabay halik dito.

"Pinakamagandang regalo rin para sa akin ang araw na 'yan. Kaarawan ko, kasal pa natin, at isa pa...hindi ba't araw ng mga puso rin 'yan?"

"Ay, oo nga pala. Hindi nga talaga malilimutan ang araw na 'yan." Wika ni Arturo at niyakap ang kabiyak.

Naamoy ni Arturo ang halimuyak sa leeg ni Araceli, hinalikan niya 'yon at kumawala na agad. Marahan na napangiti sa kaniya ang kabiyak.

"Sabik na akong makasama ka habang buhay, langga."

"Habang buhay." Pakli ni Araceli.

NAGING abala si Xavier sa paggawa ng gamot sa kaniyang bahay-pagamutan. Isa sa mga ginagawa niya ngayon ay ang gamot ni Nathaniel. Hindi niya tinanggap ang alok na salapi sa kaniya ni Don Tiago. Basta malapit sa kaniya ay hindi na niya inaasam na siya'y magpapabayad.

"Kaibigan!"

Napatingin si Xavier kung sino ang dumating. Sila Enrique at Mateo.

"Kayo pala, buti at naisipan niyo pa na dalawin ako dito." Saad ni Xavier. Napahinto siya sa pagtitingin ng mga halamang gamot dahil sa presensya ng dalawang kaibigan.