Xavier

Kabanata 31: Maldecir La Sangre

---•••---•••---•••---•••---•••

NAGISING si Daniel nang marinig ang bulahaw ng kaniyang ina sa labas. Agad siyang napabangon at lumabas ng silid.

Nang makalabas ay naabutan niya ang kaniyang ina na inaalalayan ng mga gwardiya-sibil dahil nakaupo na ito sa sahig at naglulupasay sa iyak. Narooroon din ang kaniyang kuya Arturo na nakayuko at may bahid ng dugo at putik ang damit.

Sa mga oras na iyon ay ginapangan na ng kaba si Daniel.

"A-anong nangyayari dito? Si Ama?" Hindi mapigilang magtanong ni Daniel sa kanila. "Kuya! Anong nangyayari?" Napalapit na rin siya sa kaniyang kuya na ngayon ay may paghikbi siyang naririnig.

"W-wala na atoang amahan." (Wala na si ama.)

"Unsa?! Unsa ang nahitabo? Ngano?" (Ano? Anong nangyari? Bakit?) Hindi na mapakali si Daniel dahil nararamdaman niyang masamang balita ito.

"Pinatay siya ng taong-lobo." Ani Arturo na makikita sa kaniyang mukha na siya ay galit na galit.

Natigilan naman si Daniel at hindi niya maarok ang sinasabi ng kaniyang kuya. Tila ba bumagal ang bawat galaw sa kaniyang paligid.

Madaling araw na nang magkaroon ng malay si Arturo, nawalan siya ng ulirat dahil sa pagod at paghihinagpis. Namalayan na lamang niya na siya'y nakahiga sa putikan at may nagtataasang damo sa kaniyang paligid.

Papausbong na ang araw nang lumabas siya sa talahiban at agad na napatakbo sa gawi kung saan naroroon ang patay na katawan ng kaniyang ama na walang ulo. Nasumpungan niya rin ang ulo ng kaniyang ama na malapit sa isang patay na kahoy.

Nagpalinga-linga sa paligid si Arturo kung may masusumpungan siyang dadaan na kalesa.

"Punyeta!" Sigaw niya. Naiinis din siya sa mga gwardiya sibil na iniwan siya.

Habang hawak-hawak ni Arturo ang pugot na ulo ng kaniyang ama ay naaaninag niya mula sa hindi kalayuan ang paparating na kalesa.
Agad na pumagitna siya sa daan at lumuhod habang tinataas ang pugot na ulo ng kaniyang ama.

"Bakit po tumigil tayo?" Nagtatakang tanong ni Hukom Santa Mesa sa kaniyang kutsero.

Papunta sana sila ngayon sa karatig bayan para sa isang paglilitis.

"S-senyor..." Hindi na makasalita ng maayos ang kutsero dahil sa gimbal.

Naramdaman ng hukom na tila balisa ang kutsero kung kaya ay binuksan niya ang bintana ng kalesa.

"M-mierda!" Gulat na napamura si Hukom Santa Mesa nang makita kung sino ang nasa gitna ng daan at agad na bumaba siya sa kalesa. "Manong, tulungan natin si Arturo!" Agad na sabi ng hukom.