•°•My Hero Academia × Sukuna (kadın) okuyucu•°•

•°•birinci bölüm: taşınma•°•

Selaamm!!!

Başlıyorum umarım beğenirsiniz :)
Yorum yapmayı unutmayın <3
______________________________________

"(Ad)! nerdesin?" Annemin sesini duydum ve küçük adımlarla yanına gittim.

"Burdayım anne." anneme üzgünce gülümsedim. O da bana gülümsedi. Üç yaşındaydım, annemler yeni bir eve taşınmıştı. Anaokulumu bıraktığıma üzülmüştüm ama burda yeni anaokuluna gidicektim.

Eski anaokulumdaki arkadaşlarımı özlemiştim... Izuku ve Katsuki. Onlarla çok iyi anlaşıyordum. Katsuki benim komşumdu. İkisi de All Might hayranıydı ve büyüyünce süper kahraman olmak istiyorlardı, tıpkı benim gibi.

~~~~~~

"(Ad)-chan! Kacchan ve benimle süper kahramancılık oynamak ister misin?"

"tabiki Izuku!"

"hadi Deku! (Ad)!"

Yanlarına gittim Katsuki bana gülümsedi. Hep beraber oynamaya başladık.

~~~~~~

Üçümüz birlikte oyun oynar, eğlenirdik. Ama şimdi başka bir yere taşınmıştık. Yani onları bir daha göremezdim...

"Tatlım, baban ve ben eşyaları içeri taşırken sen evin bahçesini keşfedebilirsin."

Anneme hafifçe gülümseyip arka bahçeye gittim. Bahçesi çok büyüktü. Etrafa gülümseyerek bakarken çalılardan bir hışırtı duyup oraya baktım. Hiç bir şey yoktu. Bir şey değildir diye etrafa bakmaya devam edicektim ki yine bir hışırtı oldu. Sonra bir kıkırdama. Korksamda çalının yanına sessizce yaklaştım.

"Kimsin?" Sesimin titrememesi için çabaladım.

Ses kesildi. Küçük adımlarla çalıya koştum. Koşarken çalının arkasından çıkan kişiyle çarpıştım.

"Hey, dikkatli ol!" Benim yaşlarımdaki çocuk bana kaşlarını çatarak baktı.

"B-ben özür dilerim. Ama bahçemde olan sensin." Ben de ona kaşlarımı çattım. Nede olsa bura bizim evimizdi.

"Buraya siz mi taşındınız? Üzgünüm bilmiyordum. Kedi kaçtı ben de onun peşinden koştum. Ben sizin komşunuzum." Çocuk yandaki evi işaret etti. "Burası da bizim evimiz."

Çocuğa gülümsedim, o zaman kucağındaki yavru kediyi görünce gülümsemem büyüdü. Kediyi sevmeye başladım.

"Kedileri sever misin?" Çocuk samimi bir gülümseyip sordu.

"Tabii ki! Onlar çok tatlı." Çocuk bana kıkırdadı.

"Şey bu arada ismim Shinso Hitoshi. Tanıştığımıza memnun oldum yeni komşu." Elini sıkmam için uzattı.

Ona gülümseyip elini sıktım. "Ben İtadori (ad) tanıştığımıza memnun oldum."

"Seni annemlerle tanıştırmaya ne dersin?" Ona gülümseyerek sordum. Hafif kızardı ve gülümsedi.

"Şey, tamam olur." Shinso kediyi yavaşca yere bıraktı. Ben de o kediyi bırakır bırakmaz elinden tutup eve koşmaya başladım. İçeri girdik.

"Oha, sizin evin içi çok büyükmüş." Shinso'nun sözlerine kıkırdadım.

"Ne oldu kızım? Ah yeni arkadaş mı edindin? (B.a"babanın adı") bak küçük kızımız şimdiden arkadaş edinmiş!" Annem ikimize gülümseyerek baktı.

Babam yan odadan kafasını çıkarıp gülümsedi. "Yeni arkadaşının ismi ne tatlım?"

Onlara kocaman gülümseyerek tanıttım. "Bu Shinso Hitoshi. Bizim yeni komşumuz."

Shinso hafif kızarıp başını eğdi. "Tanıştığımıza memnun oldum bay ve bayan İtadori."

Annem Shinso'ya gülümsedi. "Anne ve baban evde mi canım?"

Shinso gözlerini büyüttü ve hafif gülümsedi."şey, annem evde..."

"Tamam o zaman annenle tanışalım Shinso. Yeni komşularımızı merak ediyordum. Böyle tatlı bir çocukları varsa kendileri de iyidir." Annem babama gülümsedi. Hep beraber evden çıktık. Annem Shinso'nun kapısını çaldı. Biraz bekledik sonunda kapı açıldı. İçeriden mor saçlı tıpkı Hitoshi'ye benzeyen bir kadın çıktı. Bize ve oğluna şaşırarak baktı.

"Oh merhaba, kimsiniz acaba?"

"Merhaba! Ben sizin yeni komşunuzum. Çocuklar anlaşınca sizinle tanışmak istedim." Annem kadına gülümsedi kadın da anneme gülümsedi.

"Tanıştığımıza memnun oldum! Ben Mihoko Shinso eşim şu anda işte."

"Tanıştığımıza memnun oldum Shinso-san! Ben (A.a"annenin adı") İtadori. Ve bu benim eşim (b.a) İtadori." Annemin gülümsemesi genişledi.

"Lütfen İtadori-san, bana Mihoko deyin."

Büyükler konuşurken Hitoshi bana gülümsedi. "İtadori-chan birlikte kediyle oynamaya ne dersin?"

"Tabii ki Shinso-kun ve bana (ad) diyebilirsin." Ona gülümsedim.

"O zaman sen de bana Hitoshi de (ad)-chan." İkimizin ailesi de bize gülümsedi.

Annem Shinso'nun annesine gülümsedi. "Tekrar tanıştığımıza memnun olduk Mihoko-san. Bizim evi taşımaya devam etmemiz lazım."

Mihoko gülümseyip başını salladı ve bize döndü. "Fazla geç kalmayın çocuklar." Biz kafamızı sallayıp kediyi aramaya başladık.

______________________________________

Beğendiniz mi??? Beğendiyseniz alttaki yıldızı doldurursanız mutlu olurum :)

Bu bölüm bu kadardı. Sizi seviyorum ~❤️

Görüşürüz <3