•°•My Hero Academia × Sukuna (kadın) okuyucu•°•

•°•on sekizinci bölüm: eski komşu•°•

Beğenip yorum yapmayı unutmayın ~❤️ kusura bakmayın biraz gecikti tatlılarım :(

_________________________________________

Esneyerek soyunma odasına gitmeye başladım. Tabi arkamdan Uraraka, Mina ve Momo da geliyordu.

~~~~~~

Üstümüzü değiştikten sonra birlikte sınıfa gittik. Sıramda olan ders programını aldım ve derslere baktım. Sonra da çantama koydarak Uraraka'nın yanına gittim. "Birlikte dışarı çıkalım mı Uraraka-chan?"

Uraraka gülümseyerek kafasını salladı. "Tabiki İtadori-chan!"

Ona gülümsedim ve kapının dışında bekledim. Uraraka ile birlikte tam gidicekken de aklıma Hitoshi geldi. "Bekle, şey, unutmuşum benim bir arkadaşımı beklemem lazımdı. Sen git ben sana yetişirim, Uraraka!"

Uraraka gülümseyerek kafasını sallayıp gitmeye başladı. Ben de orada Hitoshi'yi bekledim. Sonra telefonuma gelen mesajla telefonuma baktım.

_________________________________________

Rüzgar çocuk 🌬️

(Ad)-chan! Geçtin mi?

(Ad)

Evet Inasa-kun! Geçtim!

Rüzgar çocuk 🌬️

Çok sevindim (ad)! İşte benim arkadaşım ಡ ͜ ʖ ಡ 🤧

(Ad)

Teşekkür ederim Inasa-kun! 😊💕

_________________________________________

Inasa ile yazışırken arkamda birini hissedince hızlıca oraya döndüm. "H-Hitoshi?! Sen miydin? Korkuttun beni."

Hitoshi tek kaşını kaldırarak bana baktı. "Şu 'Rüzgar çocuk' kim?"

"Ah, o Inasa. Seni tanıştırmıştım ya."

Hitoshi kaşlarını çattı. "Şu çok bağıran çocuk mu?"

Gergince kıkırdadım "hehehe, evet o."
Sonra Uraraka'ya yetişmek için Hitoshi'nin elinden tutup koşmaya başladım.

"Ha? Ne oluyor (ad)?" Bana yetişirken gözlerini devirdi.

Ona cevap vermeden mutlu bir Uraraka'yı, kızarmış bir Midoriya'ı, ve gergin bir Iida'yı gördüğüm yere gülümseyerek koşmaya devam ettim. Sonunda gelince nefes nefese kalmıştık. Hitoshi bana hala sorgulayarak bakıyordu.

Uraraka gülümsedi. "(Ad)-chan! Ah pardon, y-yani İtadori-chan."

Uraraka'ya kıkırdadım. "Önemli değil Uraraka! Bana (ad) diyebilirsin!"

Midoriya'nın gözleri aniden farkındalıkla büyüdü. "(Ad)-chan?!"

Ben de ona baktım. Evet, tam düşündüğüm gibi, o Izuku'ydu. Benim tatlı eski konşum. "Izuku-kun?!"

"Eeehh! Cidden sensin (ad)-chan! Seni gördüğüme çok sevindim." Sonra da gülümseyerek defter, kalem çıkardı ve hayranmış gibi konuşmaya başladı. "Bu arada özgünlüğün hakkında (ad)-chan! Çok havalı bir özgünlük ama merak ettiğim şeyler var. Mesela o erkek, yani içinde bir erkek var ve bu sen istediğinde ortaya çıkıyor. Ama aynı zamanda topu fırlattığında elinden mavi bir güç de çıkmıştı. Yani bu da diğer gücün. Yan etkisi olarak da kusuyordun. Yani tabiki başka birisi vücuduna giriyor sonuçta. Nasıl bir his? Nereye giriyorsun? O şuan nerede?..."

Izuku konuşmaya devam ederken hepimiz gergince ona baktık. Sonra kıkırdayarak sözünü kestim. "Hiç değişmemişsin Izuku."

Izuku bir anda dondu ve kızarmaya başladı. "B-ben, bu k-kötü bir şey mi (ad)-chan?"

Kıkırdayarak kafamı sağa sola salladım. "Hayır, bu iyi bir şey Izuku." Sonra kıkırdamam durdu ve ciddice Izuku'ya baktım. "Katsuki de bizim Katsuki mi?"

Izuku biraz durdu, sonra üzgünce kafasını aşağı yukarı salladı. "Evet, o Kacchan... Ama o çok değişti (ad)-chan."

Ben de ona üzgün ve baktım. Sonra Uraraka bir bana bir Izuku'ya bakarak konuşmaya başladı. "Yani siz tanışıyor musunuz, (ad)-chan?"

Ona gülümsedim. "Evet Uraraka, o benim eski komşumdu. Ha bu arada bu benim yeni komşum Shinso Hitoshi. Hitoshi bu Uraraka." Sonra elimle sırayla Izuku'yu ve Iida'yı gösterdim. "Izuku ve son olarak da Iida."

Iida'ya gösterdiğimde Hitoshi'nin kaşları çatıldı. "Bu seni herkesin içinde utandıran çocuk değil mi?"

Kızardım ve hafifçe kafamı salladım. "A-ama sorun yok Hitoshi. Yani ben ondan özür diledim."

Hitoshi kaşlarını daha çok çattı. "Sen mi özür diledin? Ciddi misin (ad)?"

Iida kafasını salladı. "Evet, (ad)-chan doğru olanı yaptı. Ve ben onu affettim."

Hitoshi biraz sessizce bekledikten sonra Iida'yı öldürecek gibi bakarak yanına yaklaştı. "Sana sormadım, ve burada konuşması gereken sen değilsin. Hiç umrumda değilsin ama bir daha. Bir daha (ad)'yı incitecek bir şey, küçücük bir şey bile söylesen, karşında beni bulursun. O yüzden sözlerine dikkat et." Sonra kolunu boynuma atıp beni ona yaklaştırdı. "Hadi gidelim (ad)."

Diğerlerine bir saniye bakıp 'görüşürüz' dedikten sonra ilkokula gitmeye başladık. "Teşekkür ederim Hitoshi."

Kolu hala boynumdayken kafasını salladı. "Bir daha kendini ezdirme. Bir şey olursa, biri sana bir şey derse hemen bana gel. Söz mü (ad)?"

"Söz Hitoshi."

Hitoshi bir daha kafasını salladı. Geri kalan yolu sessizce gittik. Sonunda ilkokula gelince Satoru'yu beklemeye başladık.

"Ablaaa~" Satoru koşarak bana sarılınca ben de hemen ona sarıldım.

"Bugün okul nasıl geçti, küçük adam?"

Satoru benden ayrıldı. "Bugün okul güzel geçti, yaşlı kadın!"

Haa?! Yaşlı kadın mı? Ama ben daha on dört yaşındayım!" Kaşlarımı çatarak Satoru'ya baktım.

O bana gülümsedi. "Hala bana kıyasla yaşlısın abla~"

Ellerimi karnımda katladım ve uzağa baktım. "Çok büyüksen eve kendin git, velet."

"Ama ben küçüğüm, sen de dedin abla."

"Dilin senden büyük ya onunla gidebilirsin."

Hitoshi gözlerini büyütüp kıkırdamaya başladı. Ona da kaşlarımı çatıp koluna vurdum.

"Ama ablaaa~" sonra Satoru'nun gülümsemesi yerine yine geldi. "Hadi eve kadar yarış!"

Bunu der demez koşmaya başladı. Hitoshi ile bakıştıktan sonra biz de onun arkasından koşmaya başladık.

"Satoru yavaş, düşeceksin!"

Satoru kıkırdayarak daha çok hızlandığında biz de onun arkasından hızımızı arttırdık. Küçük bacaklarıyla nasıl bu kadar hızlı koşuyordu?

Ama bir şey oldu. O tam gözden kaybolup sola döndüğünde bir çığlık duyuldu. Bu, bu Satoru'nun çığlığıydı.
Kalbimin birkaç saniye durduğunu hissettim...

_________________________________________

Evet, en heyecanlı yerinde kesip biraz p*çlik yapmış olabilirim. Hehehe~

Nasıl olmuş?

Sizi seviyorum ♾️❤️♾️

Görüşürüz <3