#15#

16 5 0
                                    

MARK'DAN

Daraldığımı hissetmemle Noranın nerde olduğuna bakmak için binadan çıkıp etrafta dolanırken diz çöküp ağlayan Nora'yı
gördüğüm de hemen ona doğru koştum. Başında bir kız vardı ve omzundan tutmuş öylece bekliyordu.

Mark: Sende kimsin?! Ne istiyorsun NORA'DAN?!

Kız bakışlarını bana çevirerek birden çattığı kaşlarıyla bana baktı.

X: Yardım etmeye çalışıyorum sadece.

Mark: Neden ağlıyor o zaman!

X: Bilmiyorum... Ne bu sorgu sualsiz kabadayılık taslama....

Verdiği cevapla Chunga'dan sonra çıkmış olan sinirim iyice tepeme çıkmıştı.

Mark: Etme yardım.

O sıra da Nora ayağa kalkarak kızarmış gözleriyle bana baktı.

Nora: Az sakin olur musun Mark? Ben iyiyim.... Kıza neden bu kadar kaba davranıyorsun? Bana yardım etmeye çalışıyordu sadece.

Birden sıktığım bileğini gevşeterek ellerini bıraktım.

Mark: Sadece sinirliyim. Seni öyle görünce düşünemedim....

X: Hiç mi bir kadına karşı nasıl davranacağının eğitimini almadın? Ailen sana bunları anlatmış olmalı...

Aile kavramını söylediği gibi kızın üzerine doğru giderek yüzünü yüzüme yaklaştırdım.

Mark: Benim ailem seni hiç ilgilendirmiyor...

Adeta nevrim dönmüş gibi hissediyordum. O sırada Nora aramıza girerek bizi ayırmaya çalıştı ama inatla geri çekilmiyordum.

Nora: Mark ne yapıyorsun?! Sen böyle yapmazdın ne oluyor!

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve kızın önünden çekildim onu rahat bırakarak hızla geriye gittim. Çekilmemle sıkıştırmamın şiddetiyle yere düşmüştü.

X: Hayvansın sen!

Dolmuş gözleriyle bana bakıyordu.

Mark: EVET ÖYLEYIM! YÜRÜ NORA GİDİYORUZ!

Nora'nın elinden tutarak hızla fakülte binasına girdim ve yerimize oturarak soluklandım. Başımı ellerimin arasına alarak sakinleşmeyi bekledim. Tam sakinleşip kafamı kaldırmıştım ki o kızın da bizimle aynı derse girdiğini görünce istemsizce yumruklarımı sıktım.

Mark: Ne işi var bunun burada?

Nora : Neden taktın kıza bu kadar?

Mark: Ona ne benim ailemden NORA!

Hafif sesimin yükselmesiyle Nora tırsarak geri çekildi.

Mark: Özür dilerim...

Nora: Sorun değil... Anlıyorum seni....

Dedikten sonra sırtımı sıvazladı ve ardından cesaret verir gibi vurarak konuşmaya başladı...

Nora: Hadi gidip kızdan özür dileyelim....

Mark: Ama...

Nora : Hadi Mark... Ailenin durumunu bilemezdi onun bir suçu yok.

Zorla kolumdan tutarak beni kızın yanına sürükledi...

NORA'DAN

Kızın yanına geldiğimiz de ön sırasına oturarak elimi uzattım.

Nora: Merhaba... Az önce yaşananlardan dolayı çok özür dilerim... Adım Nora....

LoVeBeAt (TAMAMLANDI❗) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin