Chapter 02

77 12 2
                                        


Allison Fae

KAHARAP ko ang laptop ngayon, busy sa pagta-trabaho dahil tumataas ang rating ng kompanya namin.

It’s a good news, also a bad news dahil kailangan ko namang icheck lagi ang marketing namin. As president I need to check every details in our company.

Kailangan kong magtrabaho dahil wala akong aasahan. I need to save money for the future, hindi puro kay Blaze ako nakaasa.

Speaking of, it’s been three days and I never had a chance to talk to Blaze because we’re both busy. It’s okay, though. I don’t want to talk to him after what I heard last time.

While busy typing on my laptop my phone rang.

“Hello?”

“Hi, bebs. How are you?”  it’s Markian, my guy friend.

“Wow, buti naman nagparamdam ka pa. I almost forgot you. . .” kunware ay pagtatampo ko. But for real, I understand him. He has his own life at hindi sa akin lahat ang atensyon niya, at lalo na’t may asawa na ako — but I never felt that I have.

“I miss you too, bebs,” parang batang sambit nito kaya natawa ako.

Markian is not gay but he used to call me bebs. Ewan ko ba r’on kung ano ang nakain niya para tawagin ako n’on.

“Anyway, bakit ka napatawag?” tanong ko at binalik ang atensyon sa laptop ko.

“Let’s meet? I missed you. I called Yvette and Eunice, game raw sila. . .”

Napangiti naman ako. It’s been a long time since I hang out with them. “Game,”

Eunice and Yvette is my college best friends. We’re all in same class and one time nasa iisang group research kami and after that naging besties na kami.

“Okay, I’ll just message you where is our meeting place. See you. . .”

Pinatay ko na ang tawag at tinapos ang ginagawa. After that I closed my laptop and went to my room. Gaya ng kay Blaze, I also have my own office here, katabi ng kwarto ko habang siya ay nasa tabi ng hagdan. His room ay nasa third floor but I never saw him sleep there dahil lagi itong nasa guest room natutulog, katabi lang din ng kwarto ko.

I’m already wearing a simple floral dress, also I put some make up to look fresh.

Kinuha ko ang susi ng sasakiyan ko at walang pag-aalinlangang pumunta sa garahe.

Napangiti naman ako ng masilayan ang sasakiyan ko. I miss my baby mustang.

It’s been a months since I left in our house kaya hindi ko maiwasang makaramdam ng excitement. Para akong teenager na kinikilig.

Sumakay na ako at pinaandar ito. Sa BGC kami magkikita, sa isang paborito naming kainan d’on.

After a hour dumating din ako. Bukod sa traffic, medyo malayo ang subdivision namin sa BGC.

“O, my God. Allison!” pagkababa ko pa lang ng sasakiyan ay ang tili na ni Yvette ang una kong narinig kaya napatingin sa amin ang ibang tao.

“Hi,”  bati ko at niyakap ito.

“I missed you too. . .”

Tumawa ako at kumalas sa yakap. “Nasaan ang dalawa?” I asked.

She shrugged her shoulder.

“I don’t know? Kakarating ko lang din, pero nauna ako sa ’yo ng isang minuto. . .”

Tumango lang ako at inaya na itong pumasok sa loob. I roamed my eyes around and I saw Eunice and Markian waving at us.

Yvette waved at them back. I just smiled on them.

“Hello, guys. I missed you all,” parang batang sambit ni Yvette pagkalapit namin sa kanila.

“Ako rin, namiss ko kayo,” Eunice said while smiling on us.

“Maya na ang drama, tignan niyo pagmumukha ni Allison, parang masusuka sa inyo. . .”

Inirapan ko lang si Markian dahil sa sinabi niya. “You know I missed you all, we’re all busy nowadays. So, let’s just enjoy today. . .” I said.

They all agreed. “Okay, order na tayo gutom na ako,”

Nag-order lang kami ng lagi naming in-order noon. Sizzling sisig, fries and pizza. Habang si Yvette naman ay nag-order ng rice and garlic butter shrimp .

“After natin kumain, arcade tayo?”

“Ang tanda na natin para r’yan!” Markian said while laughing.

“Dza, we’re still young, ha! We’re 25 pa, ’no,” panggigiit ni Yvette at pareho kaming tumango ni Eunice.

“Anong young, adult na tayo!”

“Excuse me, pinamumukha mo yata sa amin na sobrang tanda na namin?”

Markian looked at me. “H-hindi, ha?”

My eye brows raised. I want to burst out but I stop myself.

“Are you sure?”

“Y-yes. I said bata ba tayo kaya let’s go to arcade. . .” dahil sa sinabi niya ang hindi na namin napigilang tumawa nang malakas.

Markian is funny sometimes. I mean, always.

“Takot ka pa rin pala kay Allison until now,” komento ni Eunice kaya mas lalo akong natawa.

Yvette is the louder one in our group and she loves to eat everything, Eunice is the softest but the frank one. Si Markian ang very funny sa amin at takot sa akin. Minsan nga napapagkamalan na gay siya but he’s not, he already have girlfriend.

“Hindi ako takot, ’no? ’Di ba, bebs?”

Tanging irap lang ang sinagot ko sa kaniya.

Nagpatuloy lang kami sa pagkain habang nagtsi-tsismis-an at pagkatapos n’on ay napagpasyahan naming pumunta sa pinakamalapit na mall.

“O, it’s Blaze, right?” napahinto kami sa paglalakad papasok ng arcade ng itinuro ni Yvette si Blaze papasok sa isang exclusive restaurant. May kasama itong babae habang nakapulupot ang kamay nito sa bewang niya.

“Sino ang kasama niyang babae? Don’t tell me he has a mistress?”

Tila nanigas ako sa kinakatayuan ko at namilog ang mga mata.

“So, the rumors are true?”

I know he have a lot of girls but this is the first time I saw him with another girl, personally.

“What the fuck? How dare him—” akmang susugod si Markian pero agad ko itong pinigilan.

Nanlilisik ang mga mata ko at dahan-dahang humakbang papasok sa loob ng restaurant na pinasukan nila.

“Allison, wait!”

Hindi ko na sila pinakinggan at nagtuloy-tuloy sa pagpasok.

“Hi, Blaze. . .” I flustered a big smile after I came to their table.

“Who is she babe?” she asked and look at Blaze—but he crossed his arms while his eyes is on me.

“How pathetic you are.”

“Excuse me, miss?”

Peke akong tumawa ang pignagtaasan ito ng kilay. “Misis, not miss. And for you information, the guy you calling babe is my husband.” I said emphasize the word husband. Though, I’m not proud that he’s my husband. He’s a fucking cheater.

“W-what?” her eyes widened. “It is true, Blaze?”

Blaze just shrugged his shoulder. I chuckled and rolled my eyes. Hindi ko na pinansin ang mangiyak-iyak na mukha ng babae at umalis na r’on. Hindi ko alam kung saan lupalop ba ng mundo nanggaling ang babaeng ’yon at hindi alam kung sino ang kinekerengkeng.

At ang kapal din ng mukha ni Blaze na hindi man lang magpaliwanag sa akin. He’s really a jerk!

“Wait, Ally!” hindi ko na pinansin ang pagtawag sa akin ni Blaze at ng mga kaibigan ko at dumeretso na lang ng parking lot para umuwi.

Sira na ang araw ko dahil kay Blaze!

Prisoner WifeWhere stories live. Discover now