Prisoner Wife

Chapter 03

Allison Fae

PAUWI na ako at medyo nakaramdam na ako ng pagod. Gusto ko pag-uwi ko ay deretso na ako sa kwarto at hihilata na lang sa ’king kama.

“Ano sa tingin mo ang ginawa mo?” ayan ang bungad ni Blaze sa akin pagkauwi ng bahay.

Nauna ito sa aking makarating dahil dumaan pa ako sa ice cream parlor para bumili ng favorite ko.

“Ano ba ginagawa ko?”

“I’m fucking serious, Ally! And alam mo bang client ko ang kausap ko kanina?”

“Client? So, it’s your strategy? You flirt with your girl clients? Sino ginagago mo, Blaze? Sarili mo?” nanlilisik kong sigaw sa kaniya. “O, I forgot. Gago ka talaga!” I burst and walked away.

Nagkulong lang ako sa kwarto at buti na lang ay dala-dala ko ang ice cream na binili ko.

It helps me to calm.

“Allison, open the door!” rinig kong galit na sigaw nito sa labas ng pinto.

Bahala siya.

“Okay, fine. Do whatever you want but starting now you can’t leave in our house. You’ll staying here not until I say so!”

Napatayo ako agad dahil sa sinabi niya.

Nababaliw na ba siya?

Gigil na gigil akong lumabas ng kwarto at hinabol siya. 

“What did you say? Are you out of your mind?”

Tumingin siya sa akin ng seryoso. “You have no choice but to listen to me. You’re being over reacting this past few days. . .” walang ganang saad nito.

“Ako pa talaga ang over reacting? Eh, sa ating dalawa ikaw ang over react. Just let me remind you, Blaze. Kasal lang tayo sa papel, kaya wala kang karapatan para diktahan ko ano ang dapat kong gawin. . .” I said at tumayo ako ng tuwid.

“And for you information, kahit sa papel lang tayo kinasal, it is normal to a wife to react like this, kasal tayo—kinasal tayo sa harap ng diyos. Matuto ka naman sanang rumespeto.”

Nanigas ito at umigting ang kaniyang mga panga. Akmang magsasalita pero hindi niya maibuka ang bibig nito.

I just left him speechless there. Padabog kong sinara ang pintuan, walang pakialam kung masira ito.

Nilagay ko na lang sa mini refrigerator ko ang mga ice cream ko at napagpasyahang matulog na lang dahil nawalan na ako ng ganang kumain pa.

Sirang-sira na ang araw ko.

KINABUKASAN, ay maaga akong nagising. Naghilamos at nagtoothbrush lang ako bago bumaba para kumain ng breakfast.

“Hi, good morning po, Ma’am Allison. . .” nagulat naman ako ng may biglang sumulpot sa likod ko habang naghanap ng makakain.

“And who are you?”

“A, Ma’am, ako po ang kasambahay niyo. Sabrina po. H-in-ired po ako ni Sir Blaze para raw po may kasama po kayo dito sa bahay at hindi po kayo maboring kapag wala po siya,”

“And bakit ko naman need ng kasama?”

“Ahm, kasi raw po hindi po kayo pwede lumabas ng bahay kasi po may nagbabanta raw po sa buhay niyo?” hindi siguradong sagot nito.

I sighed.

Walang’yang, Blaze. Paladesisyon.

“Okay, you can leave me now,”