Prisoner Wife

Chapter 13

Allison Fae

NAGISING ako ng maramdaman kong may humahalik sa aking pisngi at labi. Pagbukas ng mga mata ko ay si Blaze ang unang bumungad sa akin habang malaki ang ngiti nito.

“Good morning, babe. . .” he said with his husky voice.

Wala sa sarili ko siyang naitulak dahil sa gulat kaya nahulog ito sa kama. Rinig ko pa ang mahinang pag-aray niya pero hindi ko pinansin.

Tinignan ko ang malaki kong tiyan at hinaplos ito ng dahan-dahan. Four months na lang manganak na ako.

One week already has passed after that argument we had. After that we never talked about what happened.

He wants to explain to me everything but I declined. I don’t want to listen to him. I can’t.

Hindi ko kaya — baka kasi puro kasinungalingan lang ang sabihin niya, and I’m not ready to heard it yet.

I sighed and looked at Blaze, kanina pa ito napamasid sa akin pero nanatili lang itong tahimik.

His eyes said that he’s worried about me. Or baka imagination ko lang ito.

Bumangon na ako saka nagtungo sa banyo para maghilamos at magtoothbrush. Pagkatapos ko ay lumabas na ako ng banyo, nadatnan kong wala na r’on si Blaze, baka nasa baba na.

I am right, pagkababa ko ng hagdan ay masarap na amoy ang bumungad sa akin — then when I entered our kitchen I saw Blaze’ cooking for our breakfast.

For the passed few days he really did everything just to take care of me. Siya lahat gumagawa ng bagay-bagay na dapat ako ang gumagawa. Kaya in the end puro higa, upo at kain lang ako buong araw. But for me it’s good. I can rest. Wala akong ibang iniisip but only our baby.

“Hi, good morning again. Let’s eat!” bungad nito sa akin habang nakangiti.

I just nodded and sat infront of him. He cooked omelet rice and beef tafa. And may mga prutas at gatas rin sa harap ko.

I started eating silently without gazing at him. I’ve been cold at him for the past few days but he never complained.

“Hmm, Aly?” tawag nito sa atensyon ko.

I looked at him, waiting him to speak. He coughed and drink his water first before speaking.

Habang hinihintay siyang magsalita at pinagmamasdan ko lang ito kung paano niya lunukin ang tubig nito. I can see how his adams apple move. Damn, so hot.

I shook my head. Kung ano-ano iniisip ko.

“Can we go out today after we eat? I mean, let’s go out to date? Tutal, wala naman tayong gagawin and I want to take you somewhere. . .” he said.

Hindi ako nakapagsalita agad, tinignan ko lang siya habang nakakunot ang noo ko.

I want to say no but I can see to his eyes a determination. Umaasa siyang oo-o ako.

“Please?”

Napaiwas naman ako ng tingin at bumuntong hininga. Should I say yes?

Saan naman niya ako dadalhin? Somewhere far? Pero ayokong bumabyahe ng matagal, baka mapano pa ang baby namin.

“O-okay. . .”

His smile widened and mouthed ‘thank you’ to me. I just nodded and didn’t talked again.

After we ate nagpaalam na ako sa kaniya na magbibihis na.

Tinignan ko ang kabuuan ko sa malaking salamin sa harapan ko. I’m wearning a simple white dress, two inches above the knee — kitang-kita ang malaki kong tiyan pero hindi problema ’yon. Naglagay lang ako ng powder sa mukha at liptint saka ko sinuot ang aking doll shoes.