Zorba (B×B)

Bölüm 12

"Ben çıkıyorum!"

"Tamam oğlum ayağına dikkat et."

Bağcıklarımı bağlamayı bitirdiğimde doğruldum ve evden çıkıp kapıyı kapattım. Ayağımı incittiğim günün üzerinden beş gün geçmişti. Aslında üç günü doldurur doldurmaz okula başlamak istiyordum ama annem inatla beni iki gün daha evde kalmaya ikna etmişti. Onu iyi olduğuma inandırmayı başarmıştım.

Okulu aksatmaktan nefret ediyordum çünkü konular aksıyordu ve evde oturup okulda yazılan notları deftere geçirmek o kadar da eğlenceli değildi.

Yazar notu: Kurt bakışlımı özledim demiyor da.

Kapıyı kapatıp gözlerimi yola çevirdiğimde Aroan'ın beni beklediğini gördüm. Koşup yanına geldim.

"Günaydın!"

"Günaydın!"

"Bunu unutmuşsun."

Aroan'ı selamladıktan hemen sonra cebime koyduğum kağıt parçasını Aroan'a uzatmıştım. O gün çizdiğim resmi almayı unutmuştu. Yeni yeni aydınlanmış sokakta ilerlemeye başlamıştık.

"Proje ödeviyle uğraşıyordum gelemedim ziyarete. İyisin değil mi?"

Bir yandan konuşurken bir yandan da verdiğim çizimi cebine katıyordu.

"İyiyim ben. Sen proje ödevini vermemiş miydin? Bu gün son günü."

"Yetiştirmek için çok uğraştım ama sonucundan memnunum hatta biraz yalakalık yaparsam bence tam puan bile alabilirim."

"Fizik hocasından nefret ediyorum ama adam not konusunda cömert."

"Bide her hafta ödev vermese..."

"En azından ders anlatabiliyor. Kimya hocası gibi internetten video izletmiyor bütün ders!"

Şikayet edercesine söylendiğimde Aroan'la sohbet ederek yürümeye devam etmiştik. Okula vardığımızda yine erken gelmiştik. Alışkanlık olduğu için geç gidince garip hissediyordum.

Sınıfa girdik. Her gün olduğu gibi boştu. Sırama ilerlemek yerine kapının yanındaki panoya yeni asılmış broşürlere bakıyordum. Bir anda Aroan'ın elini duvara yasladığını gördüm ve şaşkınlıkla ona döndüm.

Ben sırtımı duvara yaslanmıştım onu eli ise yüzümün hemen yanındaydı. Gözleri önce şaşkınlıkla aralanmış gözlerime daha sonra dudaklarıma kaydığında ne yapacağımı bilemeyip öylece kalmıştım. Birkaç saniye daha dudaklarımı süzdüğünde bakışlarını gözlerime sabitledi.

"Aroan-"

Arkamdan gelen bir tık sesinden sonra Aroan önümden çekilmişti. Sınıf aydınlandığında sadece lambayı yakmak için yaptığını anladım. Üstümden atamadığım şokla ona aptal aptal bakmaya devam ediyordum. O ise yarım ağız gülerek bana bakıyordu.

"Afedersin. Bu kadar etkileneceğini bilseydim çekilmeni beklerdim."

"B-ben etkilenmedim."

Yüzümün kırmızılığının söylediklerimi yalanladığının farkında olmama rağmen itiraz etmiştim.

"Etkilenmedin, öyle mi?"

Gıcık bir şekilde bana bakarak yönelttiği soruyu kendimden emin gözükmeye çalışarak cevapladım.

"Evet."

Yanaklarım bu denli yanarken ciddi gözükebildiğimi sanmıyordum.

Yüzündeki gülümsemeyi bir anda silip tekrar duvara elini koyduğunda. Gözlerimi kapatmıştım. Elini yanağıma koydu ve kafamı hafifçe kaldırdı. Göz göze gelmemizi sağladığında konuşmaya başladı.

"Etkileniyorsun."

Kabullenmesini umarak zorlukla cevap verdim.

"Hayır."

Cevap vermeyip kulağıma doğru yaklaşırken kabullenmişe benzemiyordu. Kulağımın hemen altına dudaklarını bastırdığında elimi göğsüne koyup kıyafetini sıktım.

"Mhh A-aroan-"

Boyuma doğru ilerleyip bir öpücük daha kondurduğunda cümleme devam edememiştim. Daha sonra kulağıma yaklaştı ve sıcacık nefesi ile fısıldadı.

"İtiraf et."

Boynumu nazikçe öpmeye devam ediyordu.

"T-tamam etkilendim."

"Anlamadım?"

"E-etkilendim!"

"Uslu çocuk."

Kulağıma son kez fısıldadıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi geri çekilmişti. Koridordan gelen adım sesleri birkaç kişinin sınıfa girmek üzere olduğunun habercisiydi.

"Nayiri zil çalmadan önce projeme göz atabilir misin senin fiziğin benden daha iyi belki eksik bir şeyler vardır!"

"T-tabi."

Bozuntuya vermeden onu sırasına kadar takip ettim. Ama o çantasını alıp benim sıramın yanına koydu. Bende sıraya oturup projesini çıkarmasını beklerken yüzümdeki kızarıklığın sınıf dolmadan geçmesini umuyordum.

...