Bölüm 19

6.5K 304 29
                                    

"Nayiri."

"Hmm?"

"Uyan hadi geldik."

Gözlerimi kırpıştırarak Aroan'a baktım. Hafif gülümseyerek bana bakıyordu. Sinemaya gittikten sonra bir yere oturup yemek yemiş, alışveriş yapmış ve saat gece yarısına gelene kadar gezmiştik. Sinemadan hemen önce Aroan'ın beni rezil etmesinden korktuğum için -sanki yeterince rezil etmemiş gibi- o lanet şeyi lavaboda çıkartmıştım.

Çok yorgun olduğum için ve araba yolculuğu uzun sürdüğünden uyuya kalmıştım. Beynim uyku sersemliğiyle herzamankinden yavaş işliyordu. Arabanın dışına baktığımda sokağımızda olduğumuzu fark ettim. Araba Aroan'ın evinin önünde her zamanki yerinede park halimde duruyordu.

"Eve kadar yürüyebilirisin değil mi? Yoksa kucağımda da götürebilirim."

Aroan'ın yönelttiği teklif üzerine düşünüyordum ki komşuların bizi görme ihtimali aklıma geldi ve gözlerimi kocaman açarak cevap verdim.

"Hiç gerek yok kendim gidebilirim."

Aroan gülerek cevap verdi.

"Tamam dikkat et her an bayılacakmış gibi duruyorsun."

"Ha-ha ben mi? Yürümeyi biliyorum Aroan önce bir ayağını öne atıp ağırlığını verdikten sonra diğerini atıyorsun çok basit-"

Bir yandan konuşurken bir yandan da arabayı açıp esneyerek dışarıya çıkmıştım. Aroan'da benimle beraber arabanın dışına çıktı daha sonra Arabayı kilitledi.

"İyi geceler.."

Aroan'a el sallayıp arkamı döndüm ve
Sendeleyerek eve doğru ilerlemeye başladım cidden uykusuzluktan ölüyordum.

Birkaç adım atmıştım ki Aroan'ın beni kucağına almasıyla korkup refleks olarak kollarımı boynuna doladım.

Tam ne yaptığını soracaktım ki sözümü kesip cevap verdi.

"Annenin mesaiye kalacağını söylemiştin neden bende kalmıyorsun?"

"Annem olmadan da uykuya dalabiliyorum Aroan. Ayrıca beni indirebilir misin biri görecek."

"Nayiri saat gece yarısını geçti herkes uyuyor. Bence bizde uykuya dalmalıyız."

Sözünü bitirir bitirmez evine doğru yürümeye başlamıştı.

"Aroan-"

Tam itiraz etmek için ağzımı açmıştım ki sert bir öpücükle beni susturdu. Dudaklarını çektiğinde önce gözlerime bakan gözleri yanaklarıma kaydığında kızardığımı anlayıp yüzümü boynuna gömdüm. Bir eliyle cebindeki anahtarla kapıyı açtı ve içeriye girip arkasından kapattı. Ayakkabılarını kapının hemen önünde çıkartıp salona geçti.

Koltuğa oturduğunda bende onunla beraber oturmuştum. Beni kucağından indirmeden ayakkabılarımı ve üzerimdeki sweti çıkarttı. İtiraz etmeden çıkarmasına izin verdim.

Merdivenlerden çıkıp odasına girdiğimizde beni yatağa oturur pozizyonda bıraktı. Kendi kıyafetlerinden birini alıp üzerime giydirdikten sonra altımdaki pantolona uzanıp onuda çıkardı.

Ben altıma da bir şey vermesini beklerken o kendi üzerimi değiştirmeye başladı.

İtiraz etmenin işe yaramayacağını düşündüğümde üzrerime oldukça bol gelen kıyafetin ucunu dizlerime kadar çekmiştim. Daha sonra yatağa uzanıp hem altımda sadece iç çamaşırı olmasından utandığım için hem de Aroan üzerini değiştirdiği için kalın yorganı kafama kadar çektim.

Yatağın diğer ucunda bir hareketlilik hissettiğimde Aroan'ın da yatağa geldiğini anladım.

Ona sırtım dönük ve neredeyse tamamen yorganın içinde hareketsiz duruyordum. Aroan beni tutup kendine çekti. Vücudum vücuduna yaslandığında debelenerek eski pozisyonuma dönmeye çalıştım ama çok sıkı tutuyordu. Belki bırakır umuduyla biraz daha denesemde hiçbir işe yaramamıştı. Bende söze dökmeye karar verdim.

"A-aroan bu şekilde uykuya
dalamam-"

Karın hizamda olan elini yukarıya hareket ettirip sıkıca boynumu kavradı. Diğer elini kullanarak da beni kendine bastırdığında gözlerimi sıkıca kapattım. Kulağıma yaklaşıp fısıltıyla konuşmaya başladı.

"Neden yoksa benden etkileniyor musun?"

Sıcak nefesinin kulağıma çarpmasıyla yutkunup cevap verdim.

"H-hayır sadece-"

Elini biraz daha sıkılaştırıp sözümü kesti.

"Shh kabul et. Eğer itiraz edersen sana kanıtlamak zorunda kalırım."

Söylediği cümlenin etkisinden çıkamayarak birkaç saniye sessiz kaldığımda kulağımın alt kısmını ağzına aldı. Hafifçe emerken aynı fısıltıyla konuştu.

"İtiraf et."

Ne kadar denesemde gizleyemdiğim bir inleme dudaklarımdan dökülürken acele ile söze başladım.

"E-etkileniyorum!"

"Ne kadar?"

Aynı şekilde emmeye devam ederken beni kendine bastırmaya devam ediyordu.

"Çok- mhh.."

"Uslu çocuk."

Kendine bastırdığı elini serbest bırakıp beni kendine çevirdiğinde yüzümü göğsüne bastırdım. Aroan hafifçe güldükten sonra bir elini sırtıma koyup yavaşça okşamaya başlamıştı diğer eliyle de saçlarımla oynadığında vücudumun titremesinin geçtiğini ve nefesimin düzene girdiğini hissettim.

Gözlerim ağırlaşmaya başladığında Aroan'ın kalp atışlarına odaklanıp bilincimin kapanmasına izin verdim.















Zorba (B×B)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin