Tacita
Ik word wakker in Newt' armen en trek de dekens nog iets dichter over me heen. En voel dat Newt me nog dichter tegen zich aan trekt. Ik sluit mijn ogen weer en nestel me nog wat beter tegen Newt aan. Ik glimlach zwak en voel dat ik weer langzaam weg dommel als er een hand op mijn schouder wordt gelegd en ik word op omgedraaid waardoor ik recht in de ogen van Gally kijk... Ik gil en schiet overeind. Ik hijg en kijk om me heen. De behandelkamer van de Med-Jacks is leeg en de deken die hoogst waarschijnlijk over me heen lag ligt op de grond. Ik ga met mijn hand naar mijn nek en voel opgelucht dat er niks mankeert. Het was gewoon een droom, een stomme rottige boosaardige droom over Gally. Ik gooi mijn benen over de zijkant van het bed en voel de koude vloer. Ik trek zo snel mogelijk mijn ballerina's aan en schuifel vervolgens het Med-Jacks gebouw uit naar Newt' hangmat. Hij is nog wakker en kijkt me vol ongeloof aan. '
Wil je bij mij slapen?' vraagt hij twijfelend waarna ik ter bevestiging knik en bij hem in de hangmat kruip. Ik voel een deken en een arm om me heen en glimlach nog even zwak naar Newt voordat ik de vermoeidheid de controle geef over mijn vermoeide lichaam. 'Trusten Ita.' Ik wrijf even met mijn hoofd tegen zijn borst aan om hem ook welterusten te wensen en val vervolgens stukje bij beetje in slaap.
'Cita ben je wakker?' fluistert Newt zachtjes in mijn oor waarna ik voorzichtig mijn ogen open. Ik kijk op in twee diep bruine ogen en glimlach een zwakke glimlach naar Newt toe. 'Lekker geslapen?' Ik knik en leg mijn hoofd weer terug op zijn borst als Minho aan komt gelopen. Hij komt naar de hangmat toe gelopen en ik zie dat hij wil gaan lachen.
'Cita? Jeff en Clint vragen naar je. Je moet komen voor een check-up vandaag help je Newt trouwens bij de moestuinen. Niet mijn besluit dat van Alby,' zegt hij er nog snel achteraan als ik hem beledigd aankijk. 'Kom op ik breng je naar de Med-Jacks.' Ik pak zijn hand vast en word voorzichtig uit de hangmat van Newt gehaald.
'Hey, ik kan haar ook wel weg brengen dan kan jij je klaar maken om dadelijk weer de Maze in te gaan,' stelt Newt voor en komt ook uit de hangmat gekropen. 'En ze kan ook zelf lopen. Ze weet de weg hier weet je nog.' Brengt hij er snel achter aan als hij mijn blik ziet. Ik glimlach weer een keer naar Newt en kijk dan naar Minho die lijkt te twijfelen of ik wel alleen weg mag van hem. 'Ik breng haar wel.'
'Oké dan. Maar voor dat ik de Maze in ga wil ik wel weten hoe het met haar gaat Newt dus je mag haar alleen brengen als je me belooft om tegen me te zeggen hoe het met haar gaat.'
Drie weken geleden gebeurde dit en nog altijd kan ik het me als de dag van gisteren herinneren. Van de droom tot dat ik de avond weer in slaap viel. Vandaag komt er een nieuwe Greenie. Het enige wat deze dag eigenlijk nog een beetje goed maakt. Gally maakt me al de hele dag zwart. Ik loop naar de Box als ik het geluid hoor en maak de linkerkant samen met Newt open. Alby springt in de Box en kijkt op.
'Ita kan je even komen helpen,' ik rol met mijn ogen en spring dan de Box in bij Alby en tot mijn verbazing een meisje. 'Ik weet niet of ze echt kan horen.' Ik geef Alby een tik op zijn achterhoofd en rijk mijn hand uit naar het meisje.
'Wie ben jij?' fluistert ze zachtjes maar pakt dan mijn hand vervolgens toch aan.
'Ze kan niet echt wat je zegt praten. Wat is je naam?' vraagt Alby gelijk.
'Evelynn,' fluistert ze zachtjes waarna ik haar omhoog help. 'Waarom kan je niet praten? Wat is er gebeurt?' Ze vraagt veel misschien te veel maar het deert niet.
'Ik vertel je dadelijk het verhaal wel. Laten we eerst de Box uit gaan,' stelt Alby voor en ik zie het touw al verschijnen om er uit te komen. 'Ita ga jij voor?' Ik knik zet mijn voet in de lus en word met gemak omhoog getrokken door de bouwers.
JE LEEST
Without a Word ft. The Maze Runner
FanfictionWat heb je te zeggen als er geen geluid je mond verlaat? Wat is er te doen als iedereen je als dom beschouwd? Wat als er slecht 4 andere weten wat er echt is gebeurt? En Wat als er geen woorden overblijven om te spreken?