Without a Word ft. The Maze Runner

"Without..."

Hey,
Ik heb besloten om de Q&A te doen. De vragen kunnen de komende 15 dagen worden ingestuurd. Als reactie of privebericht.
X
AnoukThatsMe

Rue/Tacita

Evelynn, Valentine, Angelina en ik zitten in één kamer wachten op onze ouders die nooit zullen komen. We zitten in de kamer van de hemelpoort. We zouden met zijn alle weg gaan. Terug naar de aarde om daar het goede te verspreiden maar onze ouders zijn nog altijd niet gekomen. Niemand doet iets in de kamer.

'Misschien moet één van ons gaan kijken wat er aan de hand is? Rue waarom ga jij niet zijn we eindelijk van je af,' ik kijk naar Valentine die me woedend aankijkt. '

Rue Samara Blue, Valentine Anne Blue ga zitten. We wachten gewoon op onze ouders en houd een keer op met dat gezeik tegen elkaar,' komt Evelynn er tussen voordat ik er ook maar tegen in kan gaan. 'Ga zitten ze komen zo echt wel.' Ik ga weer zitten en kijk naar Valentine en zie nog altijd die boze blik in haar ogen.

'Sorry dat het zo lang duurde meisjes. Rue ga jij eerst maar,' ik kijk naar mijn moeder en zie diezelfde boze blik in haar ogen. Ik sta op en loop naar de hemelpoort. Ik kijk even om recht in het gezicht van Valentine die achter me staat.

'Je had nooit geboren moeten worden Rue... nooit geboren moeten worden,' ze duwt me ik val naar beneden. Ik gil zo hard als ik kan en zie diezelfde blik weer.

Ik open mijn ogen en kijk recht in twee blauwe ogen. Ze kijken verbaasd. Ze loopt iets naar achter en ik zie het meisje nu beter. Bruine haren, sproetjes rond haar mond en een zachte uitstraling. Twee heldere blauwe ogen staren me nieuwsgierig aan. Ze gaat zitten op het bed, zover van me af als mogelijk.

'Waar dacht je aan?' ik grinnik om haar nieuwsgierigheid en schud mijn hoofd.

'Niks belangrijks. Waarom wilde je met me praten?' vraag ik haar zachtjes.

'Ik wil weten waarom ik hier ben? Wat is je naam trouwens dat praat wat makkelijker ik ben trouwens Ciarra,' ik glimlach naar Ciarra en steek mijn hand uit. Ze komt wat dichter bij zitten en glimlacht een gemeende glimlach naar me.

'Ita. Al zal je Newt mij Rue horen noemen. Het ligt wat ingewikkeld maar hij is de enige die me zo mag noemen. Zijn regel niet die van mij,' ze glimlacht en schudt mijn uitgestoken hand. 'En om op je vraag terug te komen. Niemand weet waarom we hier zijn. En op de plek waar we nu zijn. We noemen het de Glade.'

'Hoelang ben je hier al?' vraagt ze zachtjes en ik zie de medeleven in haar ogen.

'Nu zo'n drie jaar. In ieder geval deze maand drie jaar. Maar het maakt niet uit. We zoeken naar een uitweg en het is lastiger dan het lijkt maar we komen er wel. Ciarra geen zorgen,' ze glimlacht naar me en ik zie iets van sympathie in haar ogen.

'Heb je een vriendje hier?' ik zie haar ogen oplichten en lach zachtjes.

'Hoe raar het ook is, ja ik heb een vriendje hier. Newt. Je leert hem nog een wel keer kennen. Als ik eerlijk ben heb ik geen idee waar hij nu is. De jongen die me net hier naar binnen bracht was Minho. Hij is zo ongeveer mijn broertje al zijn we geen echte familie. Nou eigenlijk is iedereen hier in de Glade je familie. Je zult met sommige blijer zijn dan met de andere maar het is te doen hier. Sommige meisjes hier zijn fantastisch. Zoals Frypan echt een fantastische jongen, grappig, aardig maar niet mijn type qua liefde als je denkt dat ik daar op uit was,' zeg ik lachend als ze me schuin aan begint te kijken. 'Nee Frypan is een fantastische jongen maar niet meer dan een goede vriend van mij. We kunnen wel naar hem toe als je hem wilt ontmoeten. Hij is echt heel erg aardig. ' Ze knikt ik sta voorzichtig op en pak de paal die in de hoek staat. Het is me niet eens opgevallen dat die er stond. Ik steun er op en samen lopen we in de richting van de Wok waar Frypan normaalliter werkt. Niet dat hij er nu niet is of zo. 'Hey, Frypan.' Hij glimlacht en draait zich om naar Ciarra en mij. Ik duw Ciarra naar voren en strompel achter haar aan.