Without a Word ft. The Maze Runner

"Without..."

Hey zouden jullie misschien mijn nieuwe verhaal: Will we ever get out of this ft. The Maze Runner kunnen lezen? Alleen als je het wilt voel je niet verplicht x
Thomas

Ik zie dat Ita het moeilijk heeft maar om nu zomaar weg te lopen terwijl Chuck tegen me aan het praten is zou ook een beetje onbeleefd zijn is het niet.

'Ehm... Chuck sorry dat ik je onderbreek maar vind je het erg als ik even bij Ita ga kijken volgens mij heeft ze het nogal moeilijk,' Chuck kijkt naar ita die wat verder op in de Glade staat. Ze staat dichter bij de poort dan ons maar ik kan vanaf hier zien dat er tranen over haar gezicht stromen en ze het moeilijk vind om bij de verbanning te zijn. Maar volgens mij wilt ze niet weg.

'Ga maar. Volgens mij heeft zij je steun harder nodig dan ik en daarbij luisterde je toch niet echt naar wat ik zei,' ik draai beschaamd mijn hoofd weg om vervolgens snel naar Ita toe te lopen en mijn armen vanachter om haar heen te slaan.

'Alles komt goed. Ik beloof het je,' ze draait zich om in mijn armen en ik zie de tranen duidelijk uit haar ogen stromen. Ik hoop dat die verbanning snel klaar is Newt is hier overduidelijk beter in dan dat ik ben. Ita zelf trouwens ook maar het is denk ik nogal moeilijk om jezelf te troosten. Ze zakt door haar knieën en ik weet niet meer wat ik moet doen. 'Ita? Ita wat is er aan de hand?' Ze schokt, haar pupillen trillen en ze zakt steeds verder weg. 'NEWT!' Precies op dat moment sluiten de deuren en hij rent zo snel mogelijk naar Ita en mij toe. Hij pakt haar van me over en ik kijk Ita gechoqueerd aan. Wat is er in vredesnaam net gebeurd?

'JEFF, CLINT. Ita blijf bij me, blijf bij me,' ik kijk naar de blond harige jongen die voor me zit. Hij is voorover gebogen over het rode harige meisje waar niemand echt van weet wat er met haar aan de hand is. 'Ita. Blijf. Bij. Me.' Ik zie de pijn in haar zeegroene ogen. Twee jongens waarschijnlijk Jeff en Clint komen aan gesneld.

'We moeten haar nu meteen weg brengen,' ze wordt opgetild en ik zie de tranen in Newt' ogen schieten. Hij is verdrietig, kwaad van onwetendheid en bang. Bang om Ita te verliezen. Ik weet niet wat er tussen hun twee speelt maar ik kan zien dat hij bang is om haar te verliezen. Hij rent achter haar aan en ik kijk even ontzet om me heen. Chuck staat een eentje verder op nog altijd bij Evelynn maar beide lijken ze niks mee te hebben gekregen van wat er zo juist gebeurt is. Als ik eerlijk ben weet ik zelf niet eens precies wat er zo juist gebeurt is. Maar ik weet wel dat het levensbedreigend is voor Tacita. En dat Newt doodsbang is om haar te verliezen.

'Thomas wat is er zojuist gebeurt?' vraagt Alby verbaasd en komt naar me toe gelopen. Ik haal mijn schouders op en kijk ontzet naar mijn handen.

'Ik heb geen idee. Ik wou dat ik het wist maar ik heb echt geen idee wat er zojuist met Ita is gebeurd,' fluistert ik tegen niemand in het bijzonder. 'Ik ga bij Ita kijken.'

'Ik ga met je mee. Gally ruim de stokken op,' ik kom overeind en volg Alby naar het gebouw van de Med-Jacks. In één van de kamers is duidelijk paniek te horen en Alby en ik lopen daar dan ook gelijk naar binnen. Ik zie Newt staan in het hoekje. Hij huilt dat is duidelijk te zien. Ik kijk naar de behandeltafel. Jeff en Clint zijn over haar heen gebogen en ik zie dat ze duidelijk in paniek zijn. Ik loop naar Newt toe en leg mijn hand op zijn schouder. 'Alles goed met je Newt?'

'Hoe denk je dat het gaat?' je hoort aan zijn stem dat hij gefrustreerd is van onmacht en onwetendheid. 'Jeff, Clint weten jullie al iets?'

'Weet je nog die ademaanval van laatst?' Newt en Alby knikken tegelijker tijd. 'Het heeft haar hart lichtelijk aangepast. Ze komt er wel weer boven op alleen heeft ze andere medicijnen nodig. Als ze deze blijft slikken gaat het de eerst volgende keer gigantisch fout.' Aan de ene kant lijkt Newt opgelucht maar ik zie de schrik ook duidelijk in zijn ogen staan. 'We kunnen haar niks geven. Alles wat we hebben zou haar hart kunnen beschadigen we moeten wachten tot de Box er weer is. En hopen dat ze de goede medicijnen mee willen sturen.' Hij loopt voorzichtig naar haar toe en ik zie dat hij bang is om haar aan te raken. Om haar pijn te doen. Hij gaat voorzichtig naast haar zitten en ik zie de pijn en verdriet in zijn ogen. Hij wit niet dat ze lijd waardoor hij zelf aan het lijden is. Iedereen verlaat de kamer behalve Newt en ik. We blijven bij Ita die er niet veel beter aan toe is dan zojuist.

'Tommy? Waarom moet Ita lijden? Waarom zij? Waarom niet ik?' ik ga naast mijn beste vriend zitten en kijk hem met medelijden in mijn ogen aan.

'Ik weet het niet Newt. Maar geloof me als ik zeg dat alles goed komt met haar. Ze is sterk dat heb ik onderhand wel door gekregen. Je moet vertrouwen in haar hebben en ik weet dat dat nu heel moeilijk is omdat ze hier ligt en ik weet ook dat ze al waardig wat keren bijna dood is gegaan maar dat was steeds bijna. Ze is een fantastisch meisje, en van jou. Ze weet dat je er voor haar zult zijn als ze je nodig heeft. Maar op dit moment kan je niks voor haar betekenen, niet in de manier die jij graag zou willen. Newt het enige wat je op dit moment kan doen is hier blijven en bij haar zijn. Geen vragen stellen maar gewoon voor haar zorgen dat is op dit moment het beste en het enige wat je voor haar kan doen,' hij knikt en kijkt nogmaals naar het meisje dat met haar hoofd op zijn schoot ligt. Ze is in slaap gevallen maar aan haar verwrongen gezicht te zien is ze daar niet heel erg blij mee.

'Bedankt Tommy. Ik wist gewoon echt niet meer wat ik moest doen,' ik knik mijn beste vriend toe als Chuck de kamer binnen komt gelopen en verbaasd naar Ita kijkt. Hij komt dichterbij gelopen en zijn blik wordt steeds verbaasder.

'Wat is er gebeurd?' vraagt hij verbaasd, ik kijk hem aan en zucht.

'Terwijl jij bezig was met Evelynn te praten heeft Ita een soort hart aanval of zoiets gehad. Er is veel gebeurt in die paar minuten geloof me,' hij knikt en komt naar mij en Newt toe gelopen. Hij gaat bij de voeten van Tacita zitten en ik zie een traan zijn ogen verlaten. Ik weet dat Ita veel voor hem betekend. Maar ik weet niet wat er allemaal al met haar gebeurt is. Ik ben hier pas twee dagen. En weet je er is al zo veel gebeurd. Newt vertelde me dat Ita hier al lang is. Dat ze een maand na hem kwam. Zoals dat ik een maand na Chuck ben gekomen.

'Newt? Kan ik even met je praten?' ik kijk om zie dat Newt knikt om vervolgens naar Minho toe te lopen. Ze lopen de hoek kom en ik blijf alleen achter met Chuck en Ita. Ik ga met mijn hand door haar bloedrode haren om vervolgens op te kijken naar Chuck. Hij huilt nog altijd en het lijkt wel alsof bij iedere traan die zijn ogen verlaat Ita een stukje meer in elkaar krimpt van de pijn.

'Waarom huil je Chuck?' vraag ik hem zacht en sta op om vervolgens naar het kleine jongentje toe te lopen, hij mag me dan soms knallende koppijn bezorgen. Dat heb ik liever dan dat hij hier zo zit te huilen. Zeker niet als het om iemand gaat die ik laten we eerlijk zijn amper tot niet ken. De avond dat ik aan kwam heeft Ben haar aangerand en haar beide polsen verbrijzeld, toen heeft ze twee dagen geslapen en vandaag was ze eindelijk wakker liep ze mee naar de verbanning en nu zijn we weer terug bij af. Zitten we weer hier bij de Med-Jacks te wachten tot Ita herstelt.

'Ik huil om Ita. Ze is er voor mij als ik haar nodig heb. Maar ik weet niet of ze dit overleeft. Ik hoop val wel maar ik weet het niet Thomas. Ze steunt me altijd in mijn keuzes. Als ik eerlijk ben zo ik niet eens weten wat ik zonder haar zou moeten. Ze is als een soort moeder voor me. Ze is gewoon fantastisch zoals ze is.'

'Ik geloof je graag. Maar ik ken haar niet echt dus mag eigenlijk niet oordelen of wel soms?' hij schudt zijn hoofd waardoor ik zachtjes begin te lachen. Ik strijk nogmaals door haar haar waar zich nu al klitten in beginnen te vormen. Het ligt los langs haar gezicht als me een klein litteken achter haar oor opvalt. Amper te zien bijna helemaal verborgen door haar haar maar voor een oplettend oog is het te zien. Het is bebloed en ze wilde het duidelijk voor andere achter houden. Ik praat er later wel met haar over als het namelijk is wat i denk dat het is weet ik niet of het zo verstandig voor haar is om het achter te houden al helemaal niet voor Newt hij wilt haar echt helpen maar als ze hem niet vertelt waarmee is dat natuurlijk niet mogelijk voor hem. Volgens Newt ben ik soms nieuwsgierig te nieuwsgierig en in dit geval kan ik hem ook wel gelijk geven. Ik wil weten wat er achter dit litteken schuilt en waarom ze hem geheim houdt voor iedereen in de Glade. Chuck huilt nog altijd en ik heb eerlijk gezegd niet echt enig idee hoe ik hem moet troosten.

'Ik ga Newt halen. Volgens mij wilt hij wel graag bij haar zijn op dit moment. Blijf je bij haar? Voor als ze dadelijk wakker wordt?' ik knik naar Chuck die vervolgens de kamer verlaat en mij achter laat bij Tacita die nog altijd op de behandelbank ligt.

'Waarom heb ik het gevoel dat jij hier veel vaker hebt gelegen?' vraag ik haar zacht maar natuurlijk krijg ik geen antwoord. Ten eerste kan ze niet praten en ten tweede slaapt ze. En ik ben eerlijk als ik zeg dat ik niet weet of het allemaal goed komt.