Just the Ticket

Chapter 36

Chapter 36 #jttwbs

From the handkerchief, I lifted my attention to his eyes that were zeroed in on me. Halos umiwas ako dahil sa klase ng tingin nito. Parang nagtitimpi na sumabog.

"I... am not," mabagal kong sagot, lito kung saan niya napulot ang ganoon.

A muscle flexed on his jaw, startling me because I didn't think it still could when it already was. His facial expression was flat but for some reason, I knew he's drowning in annoyance. To whom, I had no idea. Pero mukhang hindi naman sa akin.

"At hiwalay na rin kayo, matagal na..." he stated, gritting his teeth after.

Napatabingi ako ng ulo. Kiel? Si Kiel lang naman ang naging boyfriend ko bukod sa nasa harapan ko ngayon.

"Sus, ginoo!"

Napapitlag ako sa gulat kay Tita Julie galing sa loob ng bahay. I was more shocked than Fern when it was him who Tita just hit on the arm with a hanger!

"Sinasabi ko na nga ba! Grabe ka naman! Panyo na lang, nanakawin mo pa!" si Tita at marahas na hinablot ang panyo mula kay Fern.

Fern's eyebrows knitted at June's mother. My eyes almost bulged out of their sockets.

"T-Tita Julie!" saway ko.

Inakusahan niya lang naman na magnanakaw ang totoong may-ari talaga no'n!

Tumalon ang dibdib ni Tita sa gulat. Napatingin siya sa akin na nakatayo pa rin sa may gate. Napatingin din sa akin si Fern na nabawasan na ang intensidad ng inis dahil sa eksena ni Tita.

"Erisette! Kilala mo 'to?! Pinatuloy ko kasi kaibigan mo raw, tapos nanakawin ang favorite mong panyo!" Pinanlisikan niya ng mga mata si Fern. "Ha! Baka pumuslit ka rin ng panty sa mga tinutupi ko? Manyakis ka, 'no?!"

Nalaglagan na ako ng panga. Si Fern naman, halos mamula na roon at ni hindi maipagtanggol ang sarili.

"Tita, stop it!"

Humakbang na ako at inusog si Tita palayo kay Fern bago pa siya ulit mamalo ng hanger. Holy shit, I just recognized, it was the large metal hanger!

"Eri, hindi! Manyakis 'to!" apila ni Tita, nagpupumiglas sa akin. Dinuro niya si Fern ng hanger. "Hoy, ilabas mo ang panty!"

"Tita, stop it! I know him! He's my friend! Hindi siya magnanakaw at manyakis, okay!"

Finally, Tita calmed down and she steadily looked at me. Saka nanlaki ang mga mata niya at gulantang na napatingin ulit kay Fern. Then Fern and I took turns under her puzzled gaze.

"H-Hala. Gano'n ba? Sorry, ano..."

Fern cleared his throat. "Ayos lang po."

"Aw!" I wailed when Tita lightly hit me with the hanger.

"Ikaw! 'Tita' ka nang 'Tita'! 'Di mo na lang sinabi agad!"

Napanguso ako habang hinihimas ang braso kahit hindi naman talaga masakit. Now, it's my fault! Great!

To gain more of Fern's forgiveness, Tita Julie didn't take no for an answer when she asked Fern to stay with us for dinner. Ako na nga ang ipinatapos sa mga tupiin dahil inabala niya na ang sarili sa kusina.

Hindi ko naman napindot ang order ko sa coffeehouse kaya wala akong hihintayin. Nagbihis lang ako at bumaba na ulit para sa mga tuyo nang damit.

I decelerated my steps upon seeing Fern who had comfortably sunk himself in one of our single sofas.

Hindi naman natinag ang malalim na titig niya sa panyo na naroon na ulit sa mahabang sofa. Halos butasin na ng mga mata niya ang tela.

"Why are you here?" tanong ko pagkaupo sa mahabang sofa. "Pa'no mo nalaman dito?"