GÜNEY [BxB]

19

Çok kısa bir aranın sonunda yine sizinleyim

Önceki bölümden bazı bilgileri buraya yazayım ki siz de hatırlayın.

En büyük amca- Cevdet(göbüşü var)
İkinci amca- Murat(yakışıklı, beyaz saçlı)
Hala-Gül
Eylül- Cevdet'in eşi
Necmiye- Murat'ın eşi

Necmiye ve Birgül Hanım hemşire, eskiden arkadaşlardı.

Kuzenler;
Murat takımı:
-Ayla&Ayda(üniversite sondalar)
-Osman( Güney'den iki yaş büyük)
-Enes(Güney ile yaşıt)
-Alp(Beş yaşında)

Cevdet takımı:
-Ziya(30 yaşında)
-Kaya(28 yaşında)
-Demir(20 yaşında)

Gül takımı yok maalesef

Bizim takım:
-Dilara&Bahadır
-Can
-Fatih
-Güney
-İlyas

Hatırlatmalar:
Yalın ve Hikmet, aynı evde yaşayan kim oldukları belirsiz kişiler

Salim, Yalın'ın abisi, Güney'i tanıyor ve abisi olduğunu söylemişti.

Savaş, Güney'in geçmişte tanıdığı gizeml- Ne gizemlisi Yalın'ın kardeşi olduğunu anlamışsınızdır hkgkgmgö

Eveeeet

İyi okumalar dilerim

________________

Kaldırımdan su birikintilerini izledim. Dağınık saçlarım ve kabarık montum komik duruyordu. Ayakkabımın  ucunu birikintiye sokarak su ile oynamaya başladım. Dilimin ucunda bir şarkı mırıldandım.

"Kendini ölümlü sanıyor. İnanmazsınız, sesinde kuşlar yaşıyor."

Anımsadığım görüntü ile gülümsedim.

"Ah bi de gülünce, kafam yanıyor."

Kesmeyi bıraktığım saçlarım rüzgar ile gözlerimi kapattı. Gözlerime kapanan saçları düzelttim.

"Sesin çok güzel. Şarkıcı olmayı hiç düşündün mü?"

Her sesi güzel olanın mutlaka şarkıcı olacağına inanan bir arkadaşa sahiptim.

"Avukat olmak istediğimi biliyorsun. Sesimi para yoluna köle etmeyeceğim."

Son dediğim cümlede kahkaha attı. Çok gürültülü bir kahkahaydı, her zaman yüksek sesle konuşurdu.

"Her şarkıcı para için mi klip çıkarıyor?" yaslandığın duvardan ablayla sordu. Tek kaşımı kaldırdım.

"Hayrola? Paraya çalışmayan bir şarkıcı mı olmak istiyorsun?"

"Ailemden kurtulabilirsem neden olmasın? Çok da güzel sesim var, pek şarkı söylemediğimden bilmezsin."

"Söylesene şimdi."

Duvara diktiği gözlerini bana çevirdi. Dudağını büzüp yürümeye başladı.

"Şimdi sesim kötü. Sonra derim."

Gülerek peşinden yürüdüm.

"Kaçma lan! Söyle de yüreğimiz şenlensin."

Kulağını kapatıp yürümeye devam etti.

"Seni duyamıyorum Güney. Biraz daha bağır." kendisi de duyamıyormuş gibi bağırarak söyledi.

Yanımızdaki yüzlerin bize dönmesini umursamadım. Aksine, eğlendim. Delilikler, kaçamaklar yapmak tam bir eğlenceydi. Ailelerimizden birkaç saatliğine de olsa uzakta kalmak çok iyi hissettiriyordu.