මේ ගෙවෙන්නෙ දෙවෙනි සතිය.. ඒත් මන් දන්නැ අද දවස කවද ද කියල.. හැමදාම උදේට ඉර පායලා අපේ රූම් එකේ ජනේලෙන් පුංචි එලියක් රුම් එකට එනකොට තවත් එක දවසක් පටන් ගෙන කියල මන් දැනගෙන හිටියා..
"අදවත් මන් මෙහෙන් යනවා..."
මන් එකසිය අට වෙනි වතාවටත් ඒ විදිහට හිතුවා..
~ ආයෙම මන් එනකන් අපේ රූම් එකෙන්වත් එලියට එන්න එපා.. දේශ් ඔයාව බලන්න ඒවි.. එයා ඇරෙන්න වෙන කිසිම කෙනෙක් එක්ක කතාවට යන්න එපා..
සතියකට විතර කලින් හෝප් කියපු දේවල් අයෙ ආයෙ මතක් වෙනකොට මට දැනුණෙ අසරණකමක්..
මන් හිටියෙ හිඟන්නෙක්ටත් වඩා අන්ත අසරණ වෙලා.. හරියට සිරි ලංකාවෙ ආර්ථිකේ වගේ..
"ඔයාට.. ඔයාට ආයෙම එන්න බැරිද හෝප්..?"
මන් ඒ ප්රශ්නෙ කීපාරක් ඇහුවද කියල මන්වත් දන්නෙ නැතුව ඇති... සතියක් පුරාම apartment එකක් ඇතුලෙ හිර වෙලා ඉන්න එක මට මානසික වදයක් වෙන්න අරන්..
නිදහසේ හිටපු මාව අරගෙන ඇවිත් apartment එකක තනි කරන තරමටම හෝප් මගෙන් මොන වගේ තරහක් පිරිමහනවද කියල මන් වෙලාවකට කල්පනා කලා..
සමහර විට ඒකට හේතුව මන් බබා උක්කුන් කාලෙ හෝප් ආසම මක්කෙ කාපු තරහ වෙන්නත් පුලුවන්...!
ඒත් කව්ද දෙයියනේ කිව්වෙ ඒ මනුස්සයට එච්චර සූඳ ගහන මකනයක් අරන් එන්න කියලා... මන් අහන්නෙ.... මන් අහන්නෙ... මගෙ මොට්ටකම් ගැන දැන දැනම ඒම එකක් උස්සන් ඇවිත් අන්තිමට ඒ සුවඳ දරා ගන්න බැරුව ඒක කාපු මට චෝදනා කරන එක අසාදාරණයි නේද...?
ඔව්.. ඒක හරිම හරිම හරිම අසාදාරණයි...!
එහෙමත් නැත්නම් මේ ඔක්කොටම හේතුව හොප්ගෙ ආසම බොක්සර් එක මන් ටූටුට අන්දපු එකද...?
ආ ඉන්න කියන්න අමතක උනා.. ටූටු කියන්නෙ හොප්ගෙ අලුත් බලු තඩියා.. ආහ්.. එයා ගෑල්ලමේක්... ඒ කියන්නෙ බලු නංගියෙක්...
කවුරු මොනව කිව්වත් එදා ටූටූට නම් හෝප්ගෙ බොක්සර් එක හොදටම ගැලපුනා.. හරි මන් කියන්නෙ.. ටුටූ ගෑල්ලමේක් උනත් හෝප් ඒක ඇදන් ඉන්නවට වඩා ලස්සනට ටූටූව ඒකට පෙනුනා..
YOU ARE READING
Ten minutes || JHope (COMPLETED)
Fanfiction"මින්ත්තු දහයක් උනත් ගොඩක් ලොකු කාලයක්..." Fanfiction only ❤ 🚫 Don't copy 🚫