Ten minutes || JHope (COMPLETED)

05

හෝප් දුන්නු දෙවෙනි ඇදුමත් ආයෙම පටලවගෙන මන් එලියට ආවෙ මූනත් ඇද කරගෙන..

"යනවා ගිහින් අනිත් ඒවත් ඇදගෙන එනවා..."

එකම එක නැනෝ තත්පරයකටවත් මන් දිහා හැරෙන්නෙ මහන්සි නොවී හිටපු විදිහටම පිටිපස්සත් හරවගෙන හෝප් කියන්න ගත්තෙ හොදින් හිටපු මගෙත් රතු කට්ට පන්නලා..

'ආශ්.. මේ මොන පිස්සුවක් ද...? දැන් එතකොට මන් පනදාගෙන මේ සරුවාලෙ ඇන්දෙ මේකාගෙ පශ්චාත් බාගෙට ඒක පෙන්නන්න ද..? කවද ඉදන් ද අපේ මව් යානාවගෙ සුවච කීකරු පෝලිසාදයට පස්සෙනුත් ඇස් ආවෙ...?'

දිලිසි දිලිසි රවුමට තියෙන හොප්ගෙ පශ්චාත් බාගෙ දිහා බලන ගමන් මන් කල්පනා කලේ හචිමක් උනත් මට හොරා හෝප්ට යවන්න බැරි තත්ත්වෙක ඉන්න හෝප් කාරයා මටත් හොරා පස්සට ඇස් දෙකක් හයි කර ගත්තෙ කවදා මොන විදිහට ද කියල හිතන ගමන්..

"යා.. කවදා ඉදන්ද පස්සට ඇස් ආවෙ...? ඒයි ත..ත.. තමුන් ඒලියන් කෙනෙක් ද...?"

මව් ‍යානාවගෙ සදාරණීය පුතණ්ඩියා මේ හදිසියේ වැඩිවිය පැමිණිලා අතුරුඵලයක් විදිහට පස්සෙනුත් ඇස් ඇවිත් කියල මහා කුප්ප නොසන්ඩාල අදහසක් මගේ හිතට ඩවුන්ලෝඩ් වීගෙන ආවත් ලැජ්ජා බය තියෙන වැදගත් විනීත සංවර ගෑණු ළමයෙක් විදිහට මව් යානාවගෙ නම්බුව ලෙප්ට් වෙන්න යනකොටම මන් ඒ අදහස කටෙන් එලියට පනින්න කලින් යාන්තමින් මාවම පාලනේ කර ගත්තෙ නොවිදිනා දුක් විදලා..

"සනා... මොනවද බලන් ඉන්නෙ... ඉක්මනට යනවා.. මට පරක්කුයි.."

මෙච්චර වෙලා මට බෝල රවුම් පශ්චාත් බාගෙ පෙන්නපු හොප් ඒ දර්ශන පථය අවහිර කරමින් එකපාරටම මන් දිහා හැරිලා නැට්ට ගිනි ගත්තු හනුමන්තා වගේ පුප්ප පුප්ප කියන්න ගත්තෙ මගේ හීන මාලිගා කුඩු පට්ටම් කරලා.. අම්මපා මේ පුත්තරයාට මන් එක සිතින් නැහීගෙන මැරීගෙන ආදරෙ කරනව කියල වැරදිලා හරි දන්නව නම් මේකා බෙල්ලෙ නූලක් බැදල මාව උඩ අරිනවා කියල මට සමහර වෙලාවට නොහිතුනාම නෙවෙයි..

මව් යානාව කියන්න වගේ හිත ගිය තැන මාලිගා හදන්න ඕන උනත් මගේ ඒ මාලිගා සියල්ලම අනවසර ඉඩමක හදන්න වෙන එක නම් ඇත්තටම වේදනාවක්...!