I lost my happiness

Chapter 33

"Are you hungry?" Tanong ni Xavier sakin while we still hugging each other.
                  
             
                           
                              
Mabilis ko siyang tinignan habang naka yakap pa rin yung mga kamay ko sa leeg niya.. Dun ko lang napansin ang isang bagay na matigas na nasa pang upo ko.. Kaya naisipan ko itong landiin..
                  
             
                           
                              
"I'm hungry but not in food.. " malambing kung sabi sa kanya habang naka kagat labi pang talaga then I whisper in hes ear..
"I want you Conor.. "
                  
             
                           
                              
Nararamdaman ko yung pag higik  niya ng hininga niya mukhang nagulat ito sa sinabi ko.. Hindi siguro niya inaasahan  na sa sabihin ko yon..
                  
             
                           
                              
"Baby don't play joke on me now." Anito kaya napatingin ulit ako sa kanya hes looking at me with lust in he's eyes.. "Im already hard and  I know you feel it.. Wag mo naman palalain lalu yung nararamdaman kung init baka Hindi ako makapag pigil at ilabas ko sayo yung matagal ko nang tinitiis.. I been wanting you seens I saw you lucianna.. "
                  
             
                           
                              
Napalunok ako ng laway ng wala sa oras! I know that at ramdam ko yung pag titiis niya! Kung Hindi ba naman ito nag titiis eh lalaki ba ito ng ganito? Ang tanong do i really want too? My body want to feel how warm he is.. But my brain saying na baka mabuntis nanaman ako!! Hirap kayang mabuntis ng walang asawa!... But I guess that won't happen again at Hindi na ako papayag na mangyari pa yon ulit! Kung kailangan ipag laban ko si Xavier I'll do it then!
                  
             
                           
                              
"Then... Take me us you wish.. " totoo kung sabi while looking at him with desire in my eyes.. I can't hide it too I want him now..
                  
             
                           
                              
"Are you sure about it? I don't want to force you kung napipilitan ka lang.." Anito na simpleng ngumiti sakin saka niya hinawakan yung isang pisngi ko.. "I won't force you to give your self again to me baby.. I can still resist it.. Kung yun ang iniisip mo. "
                    
             
                           
                              
Napa nguso ako sa sinabi niya sakin saka kumunot ang kilay ko sa kanya..
                      
             
                           
                              
"Nung unang gabi natin halus pilitin mo ko tapos ngayon na gusto ko ayaw mo naman! " naiinis  kung sabi sa kanya.."kung ayaw mo sabihin mo I'll just call phaxtone then! Baka siya gusto---ahhhh!!!Conor!!"sigaw ko ng walang sabi sabing tumayo ito saka ako inihiga sa mahabang sofa!saka ito mabilis na pumaibabaw sakin..
                    
             
                           
                              
"I'll make your body sore yung kahit pag sa salita ay Hindi mo na kayanin.." Anito na parang may inis sa tinig..sino bang Hindi maiinis kung sabihan ng ganun.."para Hindi na lumabas sa bibig yung pangalan  ng tukong yon!I don't want hearing he's name in your mouth gusto ko ako lang..your only mine lucianna only mine.."
                          
             
                           
                              
Grabing ka possessive naman nito ngayon tumanda lang ng kaunti naging possessive ng ganito!para may binanggit lang na pangalan na inis na kaagad!i smile so sweet to him saka ko hinila yung  batok niya to pull him near me..
                  
             
                           
                              
"I love you Xavier Conor Castellion.. So make me moan your name for whole night baby.." May kalandian kung sabi.. Para bang nawalan na ako ng kahihiyan.. Bat ako mahihiya hes my husband after all... Atsaka Hindi lang naman isang beses nag sanib yung mga katawan namin noon ahh.. Kaya nga may Lucvier kami ngayon..