I lost my happiness

Chapter 12

"Oo nga.. Pasalamat ka we are
Here kung wala kami baka pinag fiestahan na yang asawa mo. " ani Jaylen kay Xavier habang tumatayo..
        
                
Totoo naman kasi ang mga sinasabi ng mga ito.. Halus pinag titinginan nila ako na para bang ang dumi ng mukha ko.. Kung wala lang sa tabi ko ang mga ito baka lumubog na ako sa lupa sa hiya.. Kaya nga mas gusto ko yung Luciana na pangit eh..
         
                    
"Thank then.. " ani Xavier sa kanila sa malamig na tinig.parang wala sa loob niya yung pag papasalamat. "I did say thank you Kaya lumayas na kayo."
          
                  
"Sama talaga ng ugali mo.. " reklamo ni Jayden.. "Kaya nga gusto ka sa company ng daddy nyo eh.. Bahala ka na nga Jan ttsssk.. "
         
              
                          
"By my Luciana! " sigaw no Jaylen mukhang iniinis niya si Xavier..
        
              
Xavier look at him with dark eyes.. "Try to say that again!! Pipilipitin ko yang dila mo! " sigaw nito na nakapag patawa sa akin.. "Those bastard they know how to piss me off!! "
       
                    
                
"Sino bang matanda sa dalawang yon? " tanong ko while looking at him. Kunot kilay niya akong tinignan.. "I just want to know  Hindi naman kasi Puwedeng sabay silang lumabas eh. "Paliwanag ko kaagad..baka sakin magalit ito..
              
               
" si Jayden..minuto Bago lumabas si Jaylen. "Paliwanag nito na nasa tabi ko.. " did you eat?"
          
                   
                    
"Hindi pa.. I'm waiting for you. " totoo kung sabi kahit pa pinapakain na ako kanina nung kambal saka Hindi pa naman ako masyadong gutom..   
        
               
                 
"Hindi ka talaga kakain ng Hindi tayo sabay ano.. " anito na naka Ngiti sakin..
               
               
"Yep.. " sabi ko na ngumuti pa sa kanya.. "Asawa kita so I should wait you. "
        
          
              
Kita ko yung pag iwas niya ng tingin  sakin.. "Let me get some food for us. " paalam nito sabay tayo..
           
                      
Mukhang nahiya ang loko! Kita ko kasi yung pamumula nung mga tenga niya.. Natawa na lang ako ng mahina sa inasta no Xavier..
         
                  
                            
Dalawang buwan na rin ang lumilipas me and Xavier been happy together.. Parang Hindi kami nag sasawa ng nag kasama.. I'm lucky to have this man.. Even though like lang ang meron siya para sa akin that's enough for me atlist diba like niya ako.. Kesa naman sa wala siyang nararamdaman mahirap na..
       
      
              
                             
"Ma! Pa!!I miss you! " sigaw ko kina mama at papa nag kita kasi kami sa isang restaurant.. Wala kaming pasok ngayon  absent yung Prov namin!
        
               
"We miss you too anak.. " anang mama ko saka ako niyakap ng mahigpit..
         
                 
"Nasaan yung asawa mo? " tanong ni papa..  Tapos siya naman ang niyakap ko.. 
               
                  
"Nasa company po ni daddy Tony.. " sabi ko na naka Ngiti.. "Pag wala po kaming pasok sa school.nag ttrabaho siya sa company ni Daddy Tony. "
      
          
                    
"Mukhang pinag hahandaan na ni Tony ang pag alis niya sa puwesto niya.. " ani papa habang kumakain kami.
       
                   
"What do you mean pa? " tanong ko kay papa. Mag iibang bansa ba ang mag asawa?
          
                 
                       
"Ohh... Xavier will going to take over there companies after he graduated in college.. Kaya sinasanay siya lalo ni Tony.. " ani papa na ngumiti sakin.. "Ilang buwan na lang Xavier will be the CEO and president sa lahat ng company na meron sila. "
           
                
                     
"Wala po ba siyang ibang kapatid? Ilang company pu ba meron ang mga Castellion? " tanong ko kay papa.. Hindi naman kasi ako nag tatanong kay Conor  tungkol sa pamilya niya O mga pag mamay ari nila dahil ang Alam ko lang mayaman ang mga ito..
             
                
                         
"Meron iha..panganay sa Xavier so he need to take all the responsibility..They have 5 clothing company iha.. " ani papa.. "Ilang buwan na lang at magiging busy na yung asawa mo.ang Alam ko kasi they are expanding again gusto nila maging sa ibang bansa ay mag karoon sila ng branch don"
         
                
Nagulat ako sa Sinabi ni papa! Why I did not know that!at Hindi ko pa rin nakita yung kapatid niya! Hindi naman mukhang pagod si Xavier pag umuuwi halus gabi gabi nga rin ang pag iisa ng mga katawan namin eh!!
           
               
                        
"Kaya iha spend all your time with him.. Dahil kapag siya na ang namamahala sa company nila he might get less time with you.. "Ani mama.. " habaan mo pa ang pacencia mo sa kanya if that time happen. "
        
                   
                      
Para akong tanga na tumango na lang kina mama at papa! Yung akala kung mayaman magiging billionario pala!!at siya lang ang mag mamanage ng lahat ng company nila! Ang bigat naman na pasanin sa balikat non!!madami pa kaming pinag kuwentuhan Nina mama at papa.matagal tagal din kasi kaming Hindi nag kikita.
         
             
                        
"Iha mag iingat ka sa pag uwi mo.. " ani mama saka niya hinawakan yung mga kamay ko.. "Always remember na mahal na mahal ka namin ni papa mo."
         
                
                       
"Mahal na mahal ko rin po kayo ni papa." Masaya kung sabi.. "I'm so lucky to have you as my parents.. "
            
             
             
"Kami rin anak masaya kami at naging anak ka namin.. " ani papa  saka pa niya ako hinawakan sa pisngi. "Hindi na ako mag aalala sayo kasi Alam ko Xavier will take care of you.. He will take care of you like we did. "
       
             
               
"Iha.. Don't let your marriage ruin kung may Hindi kayo pinag kaka intindihan pag usapan niyo ito ng masinsinan dont let the night past ng Hindi kayo nag kaka ayos.. " ani mama na simpleng ngumiti.. "I can see how much you love him iha.. Just always keep and never let go of that love iha.. Kung may pag mamahal sa pag sasama ninyo I'm sure it will last forever."
         
               
                     
"I'll keep all that in my mind ma.. Pa.. " sabi ko saka ko sila niyakap pareho.. "Wag na po kayong mag drama I promise I'll have a family na gaya sa atin I won't let anyone to ruin my marriage promise po."
         
                  
Ramdam ko yung pag halik ng mga magulang ko sa ulo ko they even hug me tight na para bang Hindi na ulit kami mag kikita..
          
                      
"We love you are princess.. " bulong ni papa.. "Nasa likuran mo kami ni mama every time na kailangan mo kami just call us and we will come..we won't leave you our princess.."
          
                   
Tumango ako sa Sinabi ni papa Kaya nga Hindi ako natatakot dahil Alam kung Hindi nila ako pa babayaan.. Kaya nga business management ang kinuha kung kurso to help them in our small businesses..
         
              
"I love you too.. Ma.. Pa.. " sabi ko habang naka pikit at yakap yakap sila..  
                 
                       
                    
Nakarating ako sa bahay but Xavier still not here.. Ngayon lang ito hindi umuwi ng maaga.. I try to call him pero Hindi niya sinasagot ang tawag ko.. Busy siguro... Hinayaan ko na lang muna ito for sure he will call me kapag Hindi na siya busy.. So I decided to cook for him.. Baka gutom ito pag uwi niya..
         
                      
                          
It's already 7 o'clock but he's still not at home.. Kaya ng tumunog ang cellphone ko kaagad ko itong kinuha it's unknown no. Ayoko Sana itong sagutin pero binundol na ako ng kaba ang bilis ng tibok ng puso ko!! I hate unknown number..
              
                
"Hello.. " sagot ko sa tawag naka ilang hinga ako ng malalim pero Hindi pa rin naalis yung kaba ko!!
         
                
"Can I talk to Luciana Rivera?" Tanong ng nasa ka bilang linya..
              
               
"Speaking.. Sino po sila? " tanong ko habang kinakabahan..
           
                      
"Ma'am...napag utusan po ako na ipag bigay Alam po sa inyo na nasa morgue po sina Mr and Mrs Rivera sa Trinity hospital po. " anang ka bilang Linya..
        
                 
Na bigla ako sa sinabi nito Kaya Mabilis na tumulo ang mga luha ko sa sinabi ng babae sa ka bilang Linya..when it comes to my parents masyado akong marupok..
        
            
               
"No!! May parent are alive! Kakikita ko palang saka nila kanina!" Sigaw ko while craying.. "Baka nag kaka mali kayo!! "
       
                 
             
"No ma'am.. Sina Mr and Mrs Rivera po yung mga bangkay  na na recover sa isang car accident.. Patay na po silang nakarating sa hospital.. " paliwanag nung nurse sakin.. "Ma'am kayo po ang malapit nilang kamag anak na naka save sa phone book nila.. Kung ma aari paki check na lang po if they are really your parent or not.. "
        
                 
Para akong binag sakan ng lang it at lupa sa balitang nalaman ko!! My chest begin to get heavy!!mabilis kung tinuyo yung mga luha ko sa pisngi saka na ako mabilis na lumabas ng bahay.. Pag sakay ko ng taxi  traying to call Xavier but he did not answer it!! I can't cry yet! Kailangan ko munang makita if they really may parents!!
      
               
                    
"Nasaan ka I need you now.. " umiiyak kung bulong habang sinusubukan ko siyang tawagan but still he did not answer!! Mabilis kung kinalma ang sarili ko bago pa ako mag breakdown ng wala sa oras! "Manong paki bilisan po.. " nanginginig kung pakiusap sa driver.. Habang hilam ang mga luha ko..   
           
             
                       
Pag dating ko sa ospital kaagad akong dinala ng isang staff dun sa morgue.. Pag pasok ko pa lang sa loob kaagad nag unahan ang mga luha ko sa pag iyak may dalawang katawan dun na naka takip ng kumot.. Ayokong tignan ang mga ito dahil baka Hindi ko kayanin.. But I need to do it.. Lord wag naman po Sana.. Umiiyak kung bulong sa langit..
         
                 
                          
Dahan dahan kung inalis yung unang kumot na nakatakip sa isang bangkay then I see my mom!! Lalung sumikip ang dibdib ko at bumilis ang mga luha ko!!
        
               
"No!!!maaaa!!!! " tawag ko while craying saka ko pa ito niyakap.. "Ma please wake up!! " sigaw ko then I open the other blanket it's my father.. "Paaa!!! No please wag niyo naman po akong Iwan! "
       
              
               
Inalog ko pa sina mama at papa nag babaka sakaling magising ang mga ito.. "Ma!! Pa!!wake up please!! I still need you don't leave me like this please wake up!! " sigaw ko while sobbing so hard! Halus manikip na yung dibdib ko sa sakit na nararamdaman ko ngayon..
       
           
May heart is so heavy! Para itong tunutusok ng kutchilyo ng pa ulit ulit loosing may both parents in an instant it's so painful!! Yung sakit na parang walang Sino man ang makaka gamot nito..
        
                 
Sa sobrang sikip ng dibdib ko ilang beses ko pa itong hinampas hampas! I can't bear with this pain ang sakit niya! Halus mapa upo na lang ako sa sahig ng morgue kakaiyak ko..
       
            
                  
"Akala ko ba your always in my side akala ko ba you won't leave me!! You promise me your going to stay with me forever!!" Sigaw ko habang naka yuko at hawak yung dibdib ko.. "Ma!! Pa!! Your a lier!! You leave me alone!! You said you love me pero bakit iniwan ninyo ako!! Why?!! Why?!."
          
                
                 
Kahit anong sigaw at iyak ko ng malakas wala akong marinig na sagot sa mga magulang..
       
              
              
"Ma.... Pa ... " pilit kung tawag sa ka nila  halus mabasa na yung damit ko kaiiyak sa kanila.. "Sabi niyo tawagan ko lang kayo at darating kayo.... Pero bakit kahit anong tawag ko sa inyo Hindi kayo nagigising.... Please..... Wake up.... I'll do anything kahit ano pa yan just don't leave me alone..... Please.... " humihikbi kung sabi.. Natigil lang ako sa pag iyak ng may pumasok sa morgue..
         
             
                 
"Ma'am may mga pulis po sa labas  they want to talk to you.. " anang isang lalaki sakin... Ito rin yung lalaking sinamahan ako dito..
        
                 
                 
Tumayo ako atsaka ko pinunasan yung mga luha ko..pero namamaga na rin ang mga mata  ko sa kaiiyak ko ng walang tigil.. Pag labas ko kaagad kung nakita yung mga pulis maging si attorney..
          
                            
                            
"Luciana iha.. " ani attorney.. "The police want to ask some question about the death of your parents.. "
           
                  
"Ma'am.. May kilala po ba kayong may galit sa mga magulang ninyo?" Tanong ng pulis mabilis akong umiling sa kanila..
       
            
                
"Mabait po ang mga magulang ko Kaya wala po akong Alam na merong may galit sa ka nila.. " sabi ko na naka tingin sa mga pulis..
           
                   
                   
"Yung mga death trit na natatatanggap nila may Alam po ba kayo? " tanong namang nito..
       
            
Kunot ang kilay na tinitigan ko sila maging si attorney.. Wala akong Alam na nakaka tanggap sila ng ganun at Hindi ko rin nahalata sa mga ito na may nag tatangka sa buhay nila!!