Twin/Chanbaek

nine

Bakışlarım tabağımdayken masada sessizce oturuyordum. Yine ailecek akşam yemeği yiyorduk.

Chanyeol ile üç gündür neredeyse hiç konuşmamıştık.

Bir adım atmıyordum çünkü hatalı olan oydu. Onun adım atmasını beklesem de, artık umudumu kaybetmeye başlamıştım.

Beni sadece bu kadar önemsiyor olması çok ağrıma gidiyordu.

"Oğlum." Babamın bana seslenmesiyle bakışlarımı yemeğimden kaldırdım. "Efendim baba?"

"Yemeğini tırtıklayıp duruyorsun, dalgınsın da. Bilmediğimiz bir sorun mu var?" Tam ağzımı açacakken konuşan Baekhee ile dişlerimi birbirine bastırdım.

"Küsmüşler Chanyeol'la." Çubuklarımı masaya bıraktım. Beni üzen bir diğer şey üç gündür küçük bir özür için yanıma gelmeyen Chanyeol bu günlerde vaktinin çoğunu ikizimle geçirmişti.

Bir zamanlar(!) etkilendiği ikizimle.

"Olaya benden daha hakim gibisin." Diye mırıldandım ağzımın içinde. "Benim anlatmama gerek yok sen anlatırsın." Kalktım ayağa. "Odamdayım."

Masadan kalktığımda arkamdan seslenen kardeşime rağmen durmadım ve odama ilerledim.

Sinirlerim bozulmuştu. Kendimi çok mutsuz hissediyordum. Chanyeol'un varlığı beni bulutların üzerine çıkarıyorken yokluğu böyle yerin dibine sokuyordu işte.

Kapıyı arkamdan kapattığımda ağır adımlarla ilerledim ve kendimi yatağa bıraktım. Yarın izin günümdü, yatağımdan çıkmayı düşünmüyordum.

×××××××××××××××××××××

Yazarın anlatımından

Chanyeol çalan telefonunu cevapladı hızla. Baekhyun'un babası arıyordu. "Alo?" Adam hızla girdi konuya. "Aranızda bir sorun mu var sizin?"

Sorgulayıcı tutumu karşısında Chanyeol bir kaç saniye duraksarken sertçe yutkunmuştu. "Küçük bir tartışma sadece." Diye mırıldandı. "Baekhyun size tartışmamızdan mı bahsetti?"

"Baekhyun'un tepkileri pek küçük değildi oğlum. Aranızı bozan şey ne?" Chanyeol derin bir nefes aldı. "Yakın arkadaşı, Jongin. O çocuktan rahatsız olduğumu söylemiştim. Aramızdaki sorun başlı başına bu. Hatalıyım, gidip çocukla konuştum ve aralarına mesafe koymasını istedim. Baekhyun da bunu öğrenince üzüldü açıkçası. Ben sadece biraz zaman vermek istemiştim ikimiz de düşünelim diye."

Bay Byun başını hafifçe salladı. "Anladım, bu zaman onu daha çok üzmüş. Dün gece hiç morali yoktu. Babanla konuştum sabah, bu akşam için ikinize de bilet ayarladık."

Chanyeol'un kaşları havalandı. "Ne bileti?" Diye sordu hızla. "Küçük bir tatil yapın, konuşun aranızdaki problemleri çözün diye düşündük. Jeju'ya. Hem dinlenin hemde aranızı düzeltip öyle dönün. Tamam mı çocuklar?"

Chanyeol hafifçe gülümsedi. Normalde emrivakileri sevmezdi. Ama bu emrivaki Baekhyun ile arasını düzeltecekse bundan hoşlanmıştı bile.

"Baekhyun, biliyor mu?" Diye sormadan duramadı. "Odasından çıktığı yok. Birazdan yanında gidip söyleyeceğim onun da. İkiniz de benim oğlumsunuz. Küçük şeyler yüzünden birbirinizi kırmayın."

"Peki." Diye mırıldandı Chanyeol. "Çok iyi düşünmüşsünüz. Bu tatil, ikimize de iyi gelecek. Kendimi affetireceğim söz veriyorum."

Baekhyun ikisinin ailesinin verdiği bu tatil kararına Chanyeol kadar sevinmemişti. Çünkü çoktan melankolinin içine düşmüş zihni buna engel oluyordu.