Twin/Chanbaek

five

Yorgun adımlarla ilerliyordum babamın odasına. Beni erkenden aramış, eve gelmemi istemişti. Bu yüzden izin kullanmış ve eve erkenden gelmiştim.

Benimle konuşacak neyi olabilirdi ki? O genellikle Baekhee ile konuşurdu. Ben anneci olandım Baekhee babacı olandı.

Kapıyı çalıp açtığımda masada oturan babam ile göz göze geldim. "gel oğlum." Dedi hızla. Kapıyı arkamdan kapadım ve yaklaştım masanın önünde duran tekli koltuklara.

Babam yerinden kalkıp karşıma yerleşirken dikkatle izliyordum onu. Uzun zamandır baba oğul konuşması yapmamıştık.

"Nasılsın Baekhyun?" Sorusu ile gülümsedim hafifçe. "İyiyim baba. Sen nasılsın?" Başını hafifçe salladı. "İyiyim oğlum. Seni çağırdım çünkü artık emekliye ayrılmamın zamanın geldiğini düşünüyorum."

Kaşlarım havalandı. "Yerine geçecek olan kişi Baekhee değil miydi?" Diye sordum. Başını hafifçe salladı. "Evet öyle. Yıllar önce ortağımla bir anlaşma yaptık oğlum. Baekhee yerime geçtiğinde senin mağdur olmaman için."

Yutkundum. "Nasıl yani? Ne tür bir anlaşma?" "Chanyeol babasının yerine geçecek biliyorsun. Yakın zamanda başhekim olmasını planlıyoruz. Bundan önce ise sizin evlenmenizi."

Duyduğum cümleleri bir kaç saniye anlayamadım. "Anlamadım." Diye mırıldandım hızla. "Evlenmeniz mi?"

Babam başını olumluca salladı. "İkinizin de ilişkisi yok değil mi? Önünüzde bir engel yok yani." "Baba, Chanyeol bunu biliyor mu?"

Sorum ile duraksadı. "Bugün babası onunla da konuşacaktı. Birlikte büyüdünüz zaten. Bir sorun çıkacağını sanmıyorum. Değil mi oğlum?"

Başımı olumsuzca salladım. "Ben, isterim. Yani benim için bir sorun yok. Ama onu bilmiyorum. Bence o Baekhee'den hoşlanıyordu."

Babam güldü. "Saçmalama oğlum. Onlar kardeş gibi büyüdü." Derin bir nefes aldım. "Ben yanlış anlamadım değil mi? Bizim evlenmemiz konusunda anlaştınız siz?" Art arda sormam ile gülen babam yeniden salladı başını.

"Bu kadar istekli olacağını bilseydim öncesinde söylerdim." Ayağa kalktı ve kolumu pat patladı. "Kerata seni."

Yanaklarımın kızardığını hissederken yüzümdeki gülümsemeyi saklayamıyordum. Aklımdan binlerce düşünce geçiyordu.

Ya Chanyeol benimle evlenmek istemezse sorusu ise en kötüsüydü. "Ben, çıksam olur mu?" Babam başını salladığında ayaklandım.

Odadan çıkmak üzereyken arkamdan seslendi. "Bu akşam Parklar yemeğe gelecek. Sizde oturur konuşursunuz Chanyeol'la. Hızla basına duyururuz sonrasında. Yakın zamanda yüzük takalım."

Başımı hafifçe sallamak dışında bir tepki veremedim. Odadan çıktığımda ise kapattım gözlerimi. Gözlerim doluyordu. Kendimi çok mutlu hissediyordum.

Bu odaya girmeden önce artık hiç bir şansım olmadığına yemin edebilirdim ama vardı. Bir şansım vardı.

Chanyeol beni beğendiğini söylemişti. Belki bu anlaşmalı evlilik onun da beni sevmesini sağlardı?

Küçücük bir şansım varsa bile bunu kullanacak, onu kendime bağlamak için her şeyi yapacaktım.

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Heyecan içinde oturuyordum koltukta. Bu anlaşmayı öğrenen son kişi olduğumu fark etmiştim saatler içinde.

Baekhee bile bir kaç hafta önce öğrenmişti.

Kapı çaldığında ayaklanan ailem ile yutkundum sertçe. Chanyeol biliyordu. Bana karşı tepkisi nasıl olacaktı? Bir aydır yüzüme bakmıyordu.

Şimdi bakacak mıydı?