Pregnant Omega || Hyunlix

3. Çocuk

-BEN BU ÇOCUĞU İSTEMİYORUM ANLAMIYORMUSUN?

-BEN NE YAPA BİLİRİM SENİN SPERMİN KALİTESİZSE? BEN İSTERMİYDİM OMEGA OĞLUMUN OLMASINI.

-O ZAMAN DOKTOR CİNSİNE BAKALIM DEDİĞİNDE TAMAM DİYİP ÖYLE DOĞURSAYDIN BEN BU ÇOCUĞU İS-TE-Mİ-YO-RUM BİTTİ.

-NE BİTTİ YA! KARINIM BEN SENİN KARIN HİÇ ACIMAYACAKMISIN 3 ÇOCUKLA BANA HE!

-3 mü? 3 ÇOCUK KİM LAN?

-Felix? felix hadi uyan?.

Hızla uyandığım yataktan koşarak inmiş vr banyoda kusmaya başlamıştım,bu rüyada neyin nesiydi?.

İşim bittiğinde abime sarılıp ağlamaya başlamıştım.gerçi şuan alfamı istiyordum.

-abi? Bana Hyunjini getir.

-hayır,görüşmeyeceksin onunla.

-abi lütfen.

Abime baktığımda hafif bir acıma duygusu görmüştüm yüzünde.acınası olmayı sevmiyordum.

-iyi tamam

Benden ayrılıp dışarı çıkmış ve Hyunjini çağırmaya gitmişti.ben ise düşünüyordum. Rüyamda bir adam ve bir kadın kavga ediyorlardı yanlarında ise iki tane oğlan çocuğu duruyordu.

Biri yeni doğduğu belli olan bir bebek diğer ise 5-6 yaşlarında bir çocuktu.içeriye ağzı yüzü dağılmış bir alfa girince ne yaşadığımı şaşırdım,Hyunjin'e ne olmuştu böyle?

Bana sarıldığında ne olduğunu anlamadan hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.korkmuştum abimde gelmemişti zaten geri,ne yapacağımı şaşırmıştım.Alfası savunmasız gözüküyordu kendi Omegamı onun yanına gönderdim ve iki elimle yüzünü kaldırıp ona baktım.

-İyi misin? Yüzüne ne oldu? Abim mi yaptı?

-Yeji,Yeji'yi buldum.

Duyduklarıma şaşırmıştım güzel bir haberdi ancak neden ağlıyordu?

-çok güzel bir haber,neden ağlıyosun bir şey mi olmuş?

-hayır,hamile alfasından hamile çok mutlu oldum ama sana yaptıklarımı duyunca bi omagadan dayak yedim.

Bu duyduğuma gülmeye başlamıştım,salaktı cidden.

-nerede şimdi?

-dışarıda.

Başıma sallayıp yüzündeki yaralara dokundum.

-yüzüne ne oldu?

-abin yaptı.

Yongbok abime karşı kin ile dolarken derin bi nefes aldım ve alfamın mühürünü öptüm yaralarına bir bir dokunup iyileşmesini sağladıktan sonra gülümsedim.

-çiçekler yine çıktı.

-fark ettim.

Gülümseyip el çırptım.

-Yeji ile konuşa bilir miyim? Tanışmayı çok isterim.

-tabii

Kapıya doğru yönelecekken içeriye rengi atmış abim girmişti.başını tutuyor ve hızlı hızlı nefes alıyordu.Hyunjine baktı ve hızlı hızlı konuşmaya başladı.

-Yejinin alfası,gördün mü onu Ryujin,bende diyorum yıllardır bu isim neden tanıdık geliyormuş HYUNJİN BULDUM.şimdi tanıdım.

Hyunjin sen ne saçmalıyorsun der gibi bakarken benimde ondan farkım yoktu.abim
Hyunjine bakıp göz devirmiş ve onu yanımdan çekip almıştı ben ise takmayıp dışarı çıkmıştım..

Hayatımda hissettiğim bir boşluk hissi olmuştu her zaman.asla geçmemiş gün geçtikte daha çok fazlalaşmıştı. Küçükken yaşadığım her şeyi şimdi büyükken anlamak her zaman canımı yakmıştı.

Bebekleri ve çocukları anlamıyordum,büyümeyi ve istedikleri her şeyi yapa bilmeyi istiyorlardı.hepsi saftı işte hayatlarını yaşayıp büyüyecekleri zamanı düşünmeden yaşasalar her şey daha güzel olurdu.

Burdan onlara seslene bilmeyi çok isterdim ki;büyüyünce küçüklük anılarınızı tekrardan hatırlamak kadar iğrenç bir şey yok.güzel anılarınız bir bir gözünüzün önünden geçerken bir anlık mutluluk yaşasanız bile sonrasını acıya bırakıyor...

________________________________

Ben şahsen çok pişmanı kendi kendime yediğim zamanıma,vaktima.gülün oynayın ve mutlu olun,ve özellikle bir aşk acısı yüzünden lütfen üzülmeyin,aileniz baskıcı değilse ve sizi önemsiyorsa onları asla üzmeyin.