Genç Kurt

Daniel yavaş yavaş ayağa kalktı ve elini uzattı. Bitkin bir halde elimi uzattım. Ayağa kalktım. Öğle arasıydı. Daniel ve ben okul bahçesine gidiyorduk. Kimsenin olmadığı yeşillik bir alana geçtik ve oturduk. Rüzgar esiyordu. Ama bu beni üşütmek yerine rahatlatıyordu. Uzun uzun hiçbir şey demeden düşünmeye başladık. Lafa giren Daniel oldu. "En ufacık bir şeyi duyuyor, görüyor ve kokluyorsun. Gözlerin düzeldi, öfke kontrolün var. Sence bu normal mi?" diye sordu. Ona baktığımda o bana bakmıyordu. "Değil! Ben kesin delirmeye başladım ve hatta sen de benim hayal ürünümsün." gülmeye başladı. "Ne gülüyorsun?" gülümseyerek bana baktı. "Hayır Natalia. Ben gerçeğim bu olanlar gerçek. Sana her şeyi söyleyeceğim ama abim konuşmak istiyormuş. Sana sadece bir şey söylemem gerekirse... seni ben bu hale getirdim." Anlam veremeyerek yüzüne baktım. Ne demek bu hale o getirdi. Abisi kim? Abisi neden konuşacak? "Ben... bu imkansız! Ben seni yeni tanıyorum. Nasıl beni bu hale getireceksin?" gülmeye başladım. Bu sefer ciddi olan taraf oydu. Gülümsemem yüzümde yavaşça kayboldu. Sesimi düzenlemek için öksürdüm. "Anlat bana, neler oluyor?" Daniel bu sefer bana bakmıyordu. Önüne döndü ve okulun duvarına bakmaya başladı. "Sen kurtsun Natalia. Biz kurtuz. Seni dönüştüren benim." ağzım açık kaldı. "Ne? Ne saçmalıyorsun sen! Komik olduğunu falan mı düşünüyorsun? Tamam 'En İyi Saçmalayanlar Ödülünü' kazandınız!" dedim sinirli bir şekilde. Bu sefer sinirlenen oydu. "Ben saçmalamıyorum! Her şeyi duyup, görüp, koklayabiliyorsun! Anormal bir şekilde gözlerin düzeldi ve gözlerin... gözlerinin rengi sarı! Elinde kocaman sivri bir tırnak oluşuyor ve cabucak iyileşebiliyoruz! Natalia, ilk okula geldiğinde kokundan bahsettim hatırlıyor musun? İşte, senin kokunu hatırladım, seni tanıdım ben. 13 yaşında bir ormanda tek başına kediyle dolaşıyordun. Kedinin korkma sebebi de bendim. Hedefim sadece seni yemekti ama kurtulmayı başardın." duyduklarıma inanamıyordum. Ne demek beni yiyecekti?! Aman tanrım! Tüm bunları biliyor olamazdı. Kocaman birisinin sen kurtsun diyerek şaka yapacağını sanmıyorum. Öyle olsaydı ya soytarı olurdu ya da deli! Başka bir açıklaması yok. "Ne yapmam gerek?" gülümseyerek bana baktı. "Abim diğer detayları seninle konuşacak ve sana öğretecek. Abim... sürümüzün en yaşlı kurtu ve sen de en genç kurtumuzsun. Abim kim dersen... okula gelmeden önce seni bir sapıktan kurtaran kişi, işte o benim abim."

Yorum ve oy kullanmayı unutmayın, bu benim için önemli! 💖
Fikirlerinizi belirtmekten çekinmeyin. 😋
Takip ederseniz eğer yayınlanacak olan kitaplarımdan haberdar olursunuz. O yüzden takip edin aşklar 💎