Genç Kurt

Aile Fotoğrafı

Tenefüs çaldığında bizimkiler yanıma geldi. "Ne oldu öyle?" diye sordu Daniel. Sinirli bir şekilde başımı eğip yere baktım. Ağzımı açıp kapıyordum. Söylemeye çalışıyordum ama zorlanıyordum. Maria elimi tuttu bana güven verircesine. "Sürekli... sürekli bir şeyler görüyorum. Her gözümü kapattığımda ve her uykuya daldığımda bir şeyler görüyorum. Gördüğüm her şeyde hedef benim. Beni istiyorlar." dedim sinirle. "Yoruldum artık. Ne yapacağım. Korkuyorum Daniel..." dedim bıkkın bir şekilde. Daniel bana sarıldı. "Şşş korkma." dedi huzur veren sesiyle. "Seni seviyorum Daniel. Seni çok seviyorum." dedim hüzünlü bir şekilde. Daniel bana daha da sıkı sarıldı. "Ben de seni seviuorum Natalia. Ben de seni çok seviyorum." dramatik şeyleri pek sevmem ama artık içimden geldiği gibi davranacaktım. Yorulmuştum, ne yapacağımı bilmiyordum. Daniel ayağa kalktı. Onun kalkmasıyla refleks olarak ben de kalkmıştım. "Gel eve gidelim. Zaten geç kalmıştık, gitmenin kimseye zararı yok." dedi. Kafa salladım. Herkes evine dağıldığında Daniel ve ben yolda yürüyorduk. Daniel'in sorusuyla yüzüm yanmaya başlamıştı. "Bize gidelim mi?" diye sordu. Ona baktım. "Ne yapacağız siz de?" diye sordum. Çapkınca gülerek önümde durdu ve boyuma göre eğildi. "Ne istersen." dedi ve göz kırptı. Yüzüm acayip derece de yanıyordu. Utanmıştım bir an.

Daniel'in evine geldiğimizde Daniel bir şeyler hazırlamak için mutfağa girdi. Bana da odasının nerede olduğunu tarif etti. Odasına geldiğimde çok güzel bir oda karşıladı. Camın yanında siyah iki kişilik bir yatak. Onun yanında kitaplık ve çalışma masası vardı. Tam Daniel'lık bir odaydı. Daniel'in yatağının üzerisine oturdum. Etrafı incelemeye başladıktan sonra bir çerçeve gözüme çarptı. Elime aldığımda bir aile fotoğrafı olduğunu anladım. Daniel'ın yanında güzel uzun sarı saçlara sahip bir kadın vardı. Oldukçada gençti. Diğer yanında da başka bir kadın vardı. Daniel'ın koluna girmişti. Arkada da bir adam ve Alex vardı sanırım babası olmalıydı. Daniel odaya girince ona döndüm. Elimdeki fotoğrafı görünce yanıma oturdu. Daniel'a koluna giren kadının kim olduğunu sordum. "Ablam..." dedi kısaca. "Bu da... annen mi?" diye sordum diğer kadını göstererek. Gülümsedi ve kafasını olumlu anlamda salladı. "Çok genç... ve çok güzel..." dedim. Gülümsedi. "Senin gibi." demesiyle tekrar yüzüm yanmaya başladı. "Peki... ne oldu onlara?" diye sordum. Daniel'ın yüzü düştü birden. "Şey... anlatmak zorunda değilsin." dedim ve fotoğrafı tekrar masanın üzerine koyacağım sırada elimi tuttu. "Sorun yok." dedi ve fotoğrafı aldı. "Bundan çok uzun bir zaman önce annem beni Jessica'dan kurtarmak istiyordu. Sebebi ise Jessica beni sürüsüne dahil etmek istiyordu. Ben o zamanlar 5 yaşındaydım. Annem bir kurt kadındı. Hepimiz kurttuk. Bir gün Jessica ve sürüsü bizim eve geldi. Konuştular, tartışma falan oldu. Annem 'oğlumu almak için önce beni geçmelisin' dedi. Biliyordu annem. Jessica'nın sürüsünde olsaydım bana zarar gelecekti, bunu biliyordu. Annemin dediği gibi Jessica onu gözünü kırpmadan, gözümün önünde öldürdü. Jessica tek alfa olduğu için güçlüydü. Hiçbir kurt başa çıkamazdı. Jessica'yı gördükleri yerde ya ayağına kapanıyorlardı ya da oradan uzaklaşıyorlardı. Ablam ise... o bir insandı. Evdeki tek insan oydu. Bunu Jessica fark etti. Anneme öfkesinden ablamı... öldürdü... yiyerek... Babam zaten..." gerisine devam edemiyordu zor geliyordu. Elini tuttum ve güven vermek istedim. "Babam zaten Jessica'nın korkusundan inine saklandı. Hiçbirimize yardım etmeye gelmedi. Kısacası terk etti bizi. Abim beni de alıp Mia'nın evine gitmiştik. Orada büyüdüm her şeyi orada öğrenmiştim." dedi. Daniel'ın dolan gözlerine baktım. Alnımı alnına yaslayıp konuşmaya başladım. "Sorun yok Daniel. Geçti. Rahatlayabilirsin. Jessica'dan kurtulacağız." dedim fısıldayarak. Aynı şekilde cevapladı gözlerinden yaş akarken. "Şimdi sana da bir şey olursa ben... ben yaşayamam. Seni de kaybedemem." dedi. "Şşş... bana bir şey olmayacak Daniel." dedim. "Umarım Natalia, umarım..."