Genç Kurt

Natalia

Aradan iki gün geçti. Okula gitmek için hazırlanıyordum. Mike ve Derek'te kurta dönüştüğü için bizim okula, yanımıza geldi. Üzerimi değiştirdikten sonra tekrar yatağa yattım. Çok uykum vardı. Günlerdir uyumuyordum, uyuyorsam da uykunun ortasında kabus görüp kalkıyordum. Gözlerimi kapattığım sırada tekrar uykuya dalmıştım.

***

Aradan 10 dakika geçtiğinde kapımın çalmasıyla uyandım. Hızla ayağa kalktım. Annem geldiyse okula gitmeyip uyuduğum için ağzıma sıçardı. Her neyse. Odaya düşündüğüm gibi annem girdi. "Arkadaşlarını geldi seni bekliyor. Hadi aşağı in artık bekletme arkadaşlarını." hâlâ uykum olduğu için kafam karışık bir şekilde anneme baktı. O kadar yorgunum ki bir an 'benim arkadaşım mı var?' diye sorguladım. Hahaha

***

Hızlı bir şekilde aşağıya indim. Gelen kişiler Daniel ve Maria'ydı. "Ne zaman geldiniz?" diye sordum.  "Baya oluyor. Ağaç olduk!" dedi ve güldü Daniel. "Evet!" dedi Maria neşeyle. Gülümsedim.

***

Çok vakit kaybetmeden evden çıktık. Bana olan şeyleri Maria biliyordu. Yani benim bir kurt olduğumu... çok havalı buluyordu manyak! Kestirme için ara sokağa girdik. Birden bana bir ürperti geldi. Tüylerim diken diken oldu. "Natalia..." bir şeyin adımı fısıldadığını duydum. "Efendim?" Daniel ve Maria bana baktı. "Ne?" İkisi de aynı anda sorunca kaşlarımı çattım. "Bana seslenmediniz mi?" Daniel ve Maria birbirine baktı. Olumsuz anlamda kafalarını salladı. "Yanlış duymuşum o zaman..." dedim ve yürümeye devam ettik. "Natalia!" bu sefer ses çok kızgın çıkmıştı. Olduğum yerde sıçradım. İşin garip yanı hava 30 derece ama şu an gökgürültülü yağmur başlamıştı. Üçümüz şaşkın bir şekilde durduk. "Natalia!" Kalp atışlarım hızlanmıştı. Daniel kalp atışlarımı duymuş olacak ki yanıma geldi. "İyi misin?" Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Ba-bana sesleniyorlar... duymuyor musunuz?" Daniel kaşları çatık bir şekilde baktı. "Biz... hiçbir şey duymuyoruz." dedi. Yutkundum. "Burdan gidelim, hemen!" dedi Maria. Okula doğru koşmaya başladık.

***

Okula geldiğimizde garip bir şey oldu. Az önce yağmur yağıyordu ama okulda tek bir damla bile yoktu. Yerler kupkuruydu. Herkes bize şaşkın bir şekilde bakıyordu. Daniel, Maria ve ben birbirimize baktık. Kafamız çok karışıktı. Neyseki ilk dersimiz bedendi. Yanımızda kıyafet vardı. Hemen soyunma odasına gittik.

***

Soyunma odasına geldiğimizde hemen üzerimizi değiştirdik. Benim ayakkabılarımı da değiştirmem gerekiyordu. Maria bana baktı. "Benim gitmem lazım Jacob çağırıyor." Şaşkın bir şekilde kaşlarim havada baktım. "Jacob kim?" Gülümsedi. "Yeni sevgilim!" dedi heyecanla. Kuşkuyla baktım. "Çok hızlısın..." dedim. "Biliyorum bebeğim. Iıı, sonra görüşürüz o zaman." dedi ve gitti. Gülümseyerek kafamı sağa sola salladım. Soyunma odasında yalnızdım. Ta ki kapı açılana kadar. Gelen kişiye bakıyordum ama görememiştim. Kaşlarımı çattım ve ayağa kalktım. "Kim var orada?" Kapıya doğru iyice yaklaştım. Ama kimse yoktu. Birden arkamda bir ses gelmesiyle arkamı döndüm. Sarı saçlı, uzun boylu, mavi gözlü bir kız vardı. "Selam. Natalia sen misin?"