Hayal et Sevgilim

1.5K 95 47
                                    

(Medya: Orion Black)

"Hayal et sevgilim"

"Ne! Ne oluyor! Neredeyim?"

"Sadece hayal et"

"Neyi?"

"Seni ve beni..."

"Ariana sen misin?"

...

"Ariana?"

...

"Arianaaaa!"

Ses kesilmişti. Etraf karanlıktı. Hiçbir şey görünmüyordu. Tedirgindi. Kendini kontrol edemiyordu. Nerede olduğunu bilmiyordu. O sesin kime ait olduğunu bilmiyordu. Tamamen kendini çıkmazda hissediyordu. Etrafa küflü ve eskimiş bir koku hakimdi. Boynunda buza kesmiş ince parmakları hissettiğinde irkerek; "Kimsin?" Cevap gelmemişti. "Kimsin?"

"Sevgilin"

"Arianaa"

Kız sinirlenmişti. Adamın boynunda ki parmaklarını bir hışımla çekmiş ve uzaklara gitmişti. Etraf soğuktu. Marvolo'nun üzerinde sadece ilk üç düğmesi açılmış gömlekten başka hiçbir şey yoktu. Adam bu belirsizlikten dolayı soğuk terler dökerken, Ellerini sallamaya çalışmış ve bağlı olduğunu anlamıştı. Etraf karanlık değildi. Kendisi bağlıydı. Ariana onu bağlamıştı.

"Ariana çöz beni!"

Kız kısa bir kahkaha atarak; "Ariana ha?" kız adamın yanına ilerleyerek, adamın kafasında ki örtüyü kaldırmıştı.

"Sen!!"

"Ben" Kızın yüzünde sinsi bir gülüşten başka hiçbir şey yoktu.

Marvolo kafasını kızın yüzüne çevirdiğinde, karşıda ki kızın Ariana olmadığını fark etmişti.

"Evelyn?"

•••

Marvolo çok soğuk olmasa da içini titretecek bir havada kara gölün orada yalnız başına otumuş, elindeki kitap ile büyük bir ağacın gövdesine yaslanmıştı. Huzurlu hissediyordu kendini... Kimse yok. Ses yok. Seda yok. Sadece kuşların cıvıltıları ve doğanın eşsiz güzellikte ki sesi vardı. Adam yanında bir kıpırdanma hissettiğinde yan tarafına bakmıştı.

"Ne okuyorsun?"

Marvolo kızın neden onunla ilgilendiğini anlamamıştı ama sanki bedeni ona ters düşüyordu. İstediğini söyleyemiyor. Gitmek istesede gidemiyordu. Kitabın ismine bakmak için eline baktığında elinde kitap yoktu. Elini incelerken, kitabın nereye kaybolduğunu düşünüyordu.

"Bilmiyorum."

Kız birden adama yaklaşmış, kucağına oturmuştu.

"Ne yapıyorsun!?"

Evelyn adamın kulağına fısıldayarak; "İstediğimi" Bunu dedikten sonra dudaklarını yalamış, gözlerini adamın dudaklarının üzerine dikmişti. Marvolo ne kadar geri çekilmek istesede çekilmemiş, kendisi de kısa bir süreliğine kızın pembemsi dudaklarına bakmıştı. Kız dudaklarının üzerini biraz önce yaladığı için parlıyordu. En sonunda kız adamın dudaklarına sert bir şekilde yapışmıştı. Marvolo ilk önce karşılık vermemek için elinden geleni yapsa da, dayanamayıp kızı çimenlerin üzerine sermişti ve karşılık vermeye başlamıştı. Tutkulu bir öpüşme içerisine girmişlerdi. Kız yıllardır bu anı bekliyormuş gibi ellerini adamın saçlarının arasına atmış, çekiştiriyordu. Marvolo en sonunda geri çekilip; "Ne yapıyoruz biz?"

Taranmamış / Tom Marvolo RiddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin