Taranmamış / Tom Marvolo Riddle

Seninle Ölüme Kadar.

(MEDYA: MARVOLO VE EVELYN'İN SON SAHNE POZU)

"Matt batırdım."

"Evelyn en azından başka bir adamla ön sevişme yaşamadın."

Evelyn, Mattheo'ya sarılarak; "İyi ki gelip, beni oradan çıkartıp, odama getirdin."

Evelyn kapı sesini duyunca Mattheo'dan ayrılıp; "Kimsin?"

"Sydney. Benim Marvolo."

Evelyn şaşkınlıkla, karşısında duran Mattheo'ya bakıyordu. Mattheo'nun kulağına yaklaşarak; "Matt bu son şansım. Dolaba gir ve sakın ses çıkarma." Dedikten sonra adamı dolaba doğru itelemiş ve Evelyn kapıyı açmadan önce üzerini düzeltmişti.

"Ne istiyorsun Riddle"

"Açıkçası dediklerin üzerinde çok düşündüm ve haklı olduğun kanısına vardım. Seni o adamla görünce, o adamı öldürmek istedim."

"O teklifin süresi doldu Riddle şansına küs."

Marvolo, Evelyn'in üzerine giderek; "Ne zaman doldu?"

"Sen benim peşimden gelmediğinde o teklif de sen de benim için bittiniz."

Marvolo küçük bir kahkaha atarak; "Ben mi peşinizden gelmedim. Geldiğimde çocuk zaten tekti ama yine de onu cezalandırdım. Neden son anda vazgeçtin. Pişman mı oldun? Marvolo bu kelimeleri söylerken, kızın üzerine doğru gidiyordu. Kız en sonunda duvara çarptığında; "Biraz daha gelirsen içime gireceksin. Orada dur." Dedikten sonra ellerini adamın göğüslerinin üzerine koymuş, gelmemesi için engel oluşturmuştu.

Marvolo kızın ellerini göğsünden çekerek; "Benim de istediğim o zaten" Marvolo gittikçe kızın üzerine gidiyordu. İçerde bütün bu olanları izleyen Mattheo, dayanamayıp dolabın kapısını küçük bir şekilde aralamış ve oradan çıkmak için küçük bir adımda bulunmuştu. Bunu gören Evelyn, Marvolo'nun dudaklarına yapışarak, adamı dalapa yapıştırmıştı. Bu sayede Mattheo'nun çıkmasına engel olmuştu.

Marvolo kızın çıplak belini eli ile okşarken, doyumsuz ve tutkulu bir şekilde kızı öpmeye devam ediyordu. Kız adamdan ayrılarak; "Merak ettiğim tek bir şey var. Sadece beni mi bu kadar tutkulu öpüyorsun yoksa bütün kızları da böyle mi öptün?"

Marvolo kıza gülerek; "Senin ikinci halin sayılır mı Evelyn? Ya da Sydney? Sadece seni böyle tutkulu öptüğümü biliyorsun."

Evelyn sinirle; "Klon..."

"İnan sadece tipi sana benziyordu."

"Evelyn artık ödeştik. Sen beni geçmişte kandırdın. Bende seni gelecekte, terk ettim."

"Neden sadece normal insanlar gibi birbirimizi sevemedik Marvolo?"

"Bilmiyorum ama kendi zamanımıza dönmemiz lazım, zaten zamanın akışını fazlası ile değiştirdin."

"Tamam sen git. Sadece birisi ile vedalaşmam gerek."

Marvolo dışarı çıkınca, Evelyn dolabın kapısını açıp, yerde çömelmiş bir şekilde oturan Mattheo ile karşılaşınca; "Matt."

"Onu affettin mi?"

Evelyn, Mattheo'yu ayağa kaldırırken Mattheo; "Sana bunca yaptığından sonra mı?"

"İnan bana suçlu sadece o değil. Sanırım biz birbirimize acı çektirmekten hoşlanıyoruz."

Mattheo, Evelyn'e sarılarak; "Gitmesen"

"Matt zaman bizi eninde sonunda yine karşılaştıracak merak etme."

•••

"Zaman döndürdücüyü tut."

Evelyn, Marvolo'nun elinde ki zaman döndürdücüyü tutmuştu. Etrafın karardığını hissettiğinde, kendi zamanlarıma döndüklerimi anlamışlardı

"Matt?"

"Biliyordum. Yine onu seçeceğini biliyordum."

"Matt asanı indirir misin?"

"Ah Eve hatırlıyor musun? Tom'u ayaklarımın önüne kapandıracağımı söylemiştim."

"Ciddi miydin!"

"Evet, her şeyimi elimden aldı. Yıllarca bana zorbalık yaptı. Sırf annem beni doğururken halsiz düşüp öldüğü için beni anne katili olarak gördü. Okuluma yıllarca gelemedim. Sonra sen karşıma çıktın. Gerçekliği seninle tatım, seninle yaşadım ve biliyor musun? Seni de elimden aldı."

Marvolo lafa atlayarak; "Aptal! Evelyn hiç senin olmadı ki! O hep beni sevdi. Sen kafayı sıyırmışsın. Aynı kandan olduğumuza inanamıyorum!"

Evelyn, Marvolo'yu susturarak; "Matt ben Riddle'ı seçmedim. Kimseyi seçmedim. Ortada seçenek yokken neyi seçebilirim.

Mattheo, Evelyn'in yanına gelerek; "Ben varım Eve."

Marvolo, Mattheo'nun, Evelyn'in elini tutuğunu görünce Mattheo'nun elini iterek; "Evelyn bu delirmiş, gözleri bile fal taşı gibi açılmış."

Mattheo, Marvolo'nun yaptıklarından sonra, Marvolo'ya büyü göndererek, adamın havada taklalar atmasını sağlamıştı. Evelyn Mattheo'nun kafayı sıyırdığını anladığında, Mattheo'yu savunmasız bırakmak için adamın asasını iki metre ileri fırlatmıştı.

Mattheo, Evelyn'e dönerek; "Eve sende mi?"

"Üzgünüm Matt ama kafayı tırlatmışsın."

Mattheo, Evelyn'in yanına gidip, kızı omuzlarından kaldırıp, sallayarak; "Kimin yüzünden ha? Bana hep ümit verdin. Sonra bu şerefsizi gittin. Sana zaafımdan yararlandın. Seninde bu pislikten bir farkın yok."

"Cursio"

Mattheo, Marvolo'nun attığı büyü ile yere düşmüş, yerde acılar içinde kıvranmaya başlamıştı.

Marvolo, Evelyn'in yanına giderek; "İyi misin?"

"Bir şeyim yok."

"Bu adam kafayı 'Sen' diye bozmuş, Bu adamın sağlıklı olmadığını biliyordum. Bir daha asla yanımdan ayrılmıyorsun."

"Cursio"

Mattheo, Evelyn ve Marvolo'ya da aynı büyüyü yollayınca, çift aynı anda yere düşmüş. Kesiklerinden kan gelmeye başlamıştı.

Mattheo kahkaha atarak; "Eğer kimse gelmezse ilk önce acıdan bayılcağız. Sonrası ise toprağın altı olacak."

Marvolo bağırarak; "Gerizekalısın sen."

Evelyn elini Marvolo'ya uzatmış, yan olan kafasını ufka çevirmişti. Marvolo, Evelyn'in elini geri tutmuş, o da aynı şekilde ufka bakmaya başlamıştı.

"Şu son dakikalarımı seninle geçirmek istiyorum Marvolo"

"Keşke hikayemiz böyle bitmeseydi."

"En azından seni sevdiğimi söyleyebilecek kadar zamanım var. Seni seviyorum Marvolo" dedikten sonra gözlerini yummuştu. Marvolo da kıza karşılık vererek; "Bende seni seviyorum Evelyn"

SON

Evet canlarım nasılsınız bakalım? Yeni bölümü nasıl buldunuz. Fikirlerinizi yorumlarda belirtebilir ve aşağıda gördüğünüz yıldız işaretine basarak bana destek olabilirseniz. 💞<3

Şimdi gelir yine kötü son ile bitirdi diyenler. Arkadaşlar bu benim iyi sonum. Birbirlerini severek öldüler daha ne olsun. Kitaba on üzerinden kaç puan veriyorsunuz? Hadi yorumlara...