Taranmamış / Tom Marvolo Riddle

Artık Aramızda Bir Engel Yok.

(Evelyn ve Marvolo)

Evelyn, adamın kurduğu şık masanın uzunlamasına olan tarafında ki zarif sandalyeye yavaşça oturmuş, masanın üzerinde olan şamdanlara ve yemek takımlarına göz gezdirmişti.

"Bunların hepsi benim için mi?"

"Evet dediğim gibi her şey sen iyi ol diye"

"Bunları neden yapıyorsun? Eline ne geçecek. Arkadaş bile degiliz."

Adam karşınında oturan kadına doğru ilerlemeye başlamış, oturan kadının arkasına geçip, boynuna doğru eğilmiş ve kadının kulağına fısıldamaya başlamıştı.

"Aramızda ki elektiriklenmeyi fark etmedin mi? Sen ve ben, ateş ve barut gibiyiz."

Kadın, adamın yakınlığından rahatsız olmuş olacak ki, kafasını öne doğru eğmiş ve saçlarını düzeltmeye başlamıştı.

Marvolo bunu beklemiyor olacak ki, ilk 10 saniye donup kalmış, sonra hiçbir şey olmamış gibi eski yerine geri oturmuştu.

"Bunu sana kanıtlayabilirim. Seninde beni arzuladığını biliyorum."

"Bu kanıya nereden vardın?"

"Her şeyi açıkça ortaya dökmemi ister misin?"

"Söyle"

Adam muzipçe sırıtarak; "Sen bilirsin. İlk olarak, seninle yaşadığımız ateşli sevişmeyi hatırlıyor musun? dediğim gibi o kişinin ben olduğumu bilmene rağmen devam ettin. İkinci olarak sarhoş olmamana rağmen herkesin ortasında beni iki dakikadan fazla öptün ve son olarak sana her yaklaştığımda gözlerini yumup, kalbinin atışını düzene sokmaya çalışıyorsun. Aptal değilim Evelyn, fark ediyorum."

Kadın, adamın kendine olan güveninden ve o kelimeleri söylerken ki eminliğinden dolayı hiçbir şey söyleyememiş, adamın yüzüne bakmaya başlamıştı.

"Bunu sana kanıtlayacağım. Seninde beni istediğini göstereceğim. Artık önümüzde bir engel yok."

Evelyn ayağa kalkarak; "İyice saçmalamaya başladın. Seninle bir ilişki yaşayacağımı nasıl düşünürsün. Sen ve ben asla olmayız."

Evelyn hışımla kapıya doğru ilerlemeye başlamış, adam kadının kolunu tutunca, genç cadı elini hızlıca kendisine doğru çekmişti.

"SAKIN PEŞİMDEN GELME!"

•••

Evelyn ksks dersliğine doğru ilerlemeye başlamış, ortalarda olan bir sıraya oturmuştu. Profesörün gelmesini beklerken, içeri el ele Ariana ve Abraxas girmişti. Kız sinirden dişlerini sıkmış, bu nedenle yüzü kızarmıştı. Bu konunun en çok Evelyn'e koyan tarafı, Adamın onu sevmemesi falan değildi. Onu terketmesi ve onu aldatmasıydı. Kadın kendisine yediremiyordu. O paçozun her seferinde istediği kişileri elde etmesine dayanamıyordu.

Ariana ve Abraxas, Evelyn'in arka sırasına oturunca, kadın sinirlenmiş ve sinirine hakim olmak için elini yumruk yaparak, sıkmaya başlamıştı. Elini çok fazla sıktığı için tırnakları etine saplanmış ve iyice kızarmaya başlamıştı.

Profesörün gecikeceğini duyan öğrenciler, hep bir ağızdan konuşmaya başlamış ve laf curcunası oluşmaya başlamıştı. Arkasında Abraxas'ın her dediğine kahkaha atan Ariana'nın sesini her duyduğunda daha çok sinirlenen Eve, kızın onun inadına bu kadar sesli güldüğünü ve eğlendiğini düşünüyordu. En sonunda dayanamayan Evelyn, arkasına dönmüş ve kızın suratına bir tane geçirmişti.

"Sen ne pislik bir insansın ya! Sevdiğim adamı elimden aldın. Sonra onu aldattın. Sonra sevgilimi ayarttın ve onunla birlikte oldun. İğrençsin. Bari biraz sesini alçaltda milletin gözüne batma."