Love-struck

Chapter 4: Seeking Connection

Autumn's PoV:

"What's wrong, babygirl? Bakit nakasimangot ka riyan?"

I snapped into reality nang marinig kong may nagsalita. It was my Mama Avril. Hindi ko namalayan na andito na pala sya sa loob ng aking room.

I'm too pre-occupied thinking something—— oh wait, a certain someone to be exact.

I quickly cleared out my mind. Baka mamaya ay masabi ko pa ang pangalan ng babaeng 'yun.

Argh! Just by thinking of that woman, nag-iinit na agad ang ulo't dugo ko. Ang lakas ng loob nyang gawin sa akin 'yun! Hindi ko 'yun papalampasin.

Ilang araw din akong hindi nakatulog nang maayos. I keep on thinking that day's scenario. Ayaw magsink in sa isipan ko ang lahat.

Para akong naestatwa nang makaharap ko ang babaeng 'yun. Parang nawala ang lahat ng tapang, taray, at kamalditahan ko sa katawan.

And gosh! I still remember how I touched her yummy abs. Parang gusto ko tuloy na mahawakan uli 'yon. Tsk.

I really wonder kung anong ginawa ng babaeng snob sa akin. I guess, she hypnotized me kaya siguro hindi ako nakalaban that time.

"Is something bothering you? Wag kang mahiya na sabihin sa amin kung ano man 'yun."

"Yeah, right. Don't hesistate to make sabi to us, babygirl. I'll give mega sabunot to their ugly hair. Baka ma-slap ko pa sila ng left and right. Hmp."

Biglang lumitaw mula sa likuran ni Mama Avril si Mommy Allyson. Nakacross ang dalawa nyang kamay. Nakaarko rin ang isa nyang kilay.

Napahilot ako sa aking sentido. Mygoodness, ito na naman tayo sa ka-conyohan ni Mommy. Minsan talaga ay sumasakit ang ulo ko kakaintindi sa mga words nya. I really wonder kung baliko ba ang tongue ni Mommt kaya hindi sya makapagsalita ng straight.

Pero ang mas ipinagtaka ko talaga ay kung paano sya natagalan ni Mama. Oh well, mabuti na lang at hindi ko namana ang ka-conyohan ni Mommy. Duh.

"It's nothing, my dear parents. Stress pero dapat maganda pa rin." I said at nagpoise pa sa kanilang harapan.

"Really? Nabawasan kaya ng like 0.01% ang beauty mo, my dear daughter." Mommy plastered a mischievous smirk. "I'm more maganda na sayo."

Napasimangot ako dahil doon. "Pinagbibigyan lang kita, Mommy. Alam naman natin na ako ang mas maganda sa atin. And plus, mas fresh kaya ako kaysa sayo."

"Oh my gosh! Do you hear that, Avril? Is she telling the truth? Am I getting losyang na ba? I'm still maganda naman, right?"

But don't worry, ganito lang talaga kami magbiruan. Malaki ang respeto ko sa kanilang dalawa. I love my parents so much.

"Ally, napakaganda mo palagi. Never kang pumangit. You're most gorgeous and stunning woman in my eyes. Kung maging losyang ka man, mamahalin pa rin kita."

I prevented myself from squealing. Napakasweet nila. I admire their relationship. Mabibilang lang sa kamay na nag-away sila. I can feel how sincere their love is.

They look so young and inlove to each other. Parang magkakapatid na lang kaming tatlo.

I just hope na in the future, maranasan ko rin 'yun. I want to be happy in my lovelife.

"Tsk. Tsk. Tsk. Kayo na nga lang 'yung magkamukha tapos mag-aaway pa kayo." Mama giggled. Mabilis na sinamaan namin sya ng tingin.

"By the way, tumawag sa akin ang admin ng University, babygirl."

I gulped. Uh-oh. Mukhang naunahan na ako ng mga 'yun. Mygoodness, sayang naman.

"Uhm... I forgot to tell it to you, Mommy and Mama. I was expelled on the University eventhough dinefend ko lang naman ang sarili ko."